Referat na temat : "Nietolerancja dwucukrów i cukrów prostych"
Marta5741
Co jest najczęstszą przyczyną nietolerancji pokarmowej? Nietolerancja pokarmu to niepożądana reakcja na żywność, która nie stymuluje działania systemu odpornościowego. Reakcja jest spowodowana niestrawnością lub nie przyswajaniem pewnych składników żywności. Inaczej nietolerancja pokarmowa oznacza stan chorobowy za który odpowiedzialne są nieimmunologiczne mechanizmy. Objawy nietolerancji mają charakter osobniczy. Nietolerancja na pokarm lub składnik pokarmu pojawia się wówczas, gdy organizm nie może prawidłowo strawić lub wchłonąć tego składnika. O ile osoby z alergią pokarmową powinny całkowicie wyeliminować uczulający składnik ze swej diety, to osoby z nietolerancją zwykle nie mają dolegliwości po spożyciu niewielkich ilości źle tolerowanego produktu. Dwie najczęściej występujące przyczyny nietolerancji pokarmowej dotyczą nietolerancji laktozy i glutenu. Nietolerancja laktozy Laktoza jest cukrem znajdującym się w mleku. Zalicza się ją do dwucukrów, ponieważ składa się z cząsteczki glukozy i galaktozy. Obecny w jelicie cienkim enzym nazywany laktazą powoduje rozłożenie laktozy na cukry proste, które wchłaniają się poprzez ścianę jelita do krwioobiegu. Natomiast w przypadku niedoboru laktazy część laktozy pozostaje niestrawiona. Po przejściu do jelita grubego podlega ona procesom fermentacyjnym, będąc pożywieniem bakterii jelitowych. Wynikiem tych procesów jest uwalnianie dużych ilości gazów jelitowych, uczucie wzdęcia brzucha, ból brzucha i biegunka. W Europie stosunkowo rzadko spotyka się niedobór laktazy. Dużo częściej występuje on na Środkowym Wschodzie, w Indiach i niektórych krajach afrykańskich. Ocenia się, że około 70% dorosłych ludzi na całym świecie nie wytwarza wystarczających ilości laktazy i ma różnie nasilone objawy nietolerancji laktozy. W Europie częstość nietolerancji laktozy ocenia się na około 5% dorosłej populacji.Ilość mleka i produktów mlecznych, które powodują objawy, może się bardzo różnić. Wiele osób z nietolerancją może bez przykrych następstw wypić szklankę mleka, natomiast objawy pojawiają się po zjedzeniu talerza zupy mlecznej. Większość gatunków sera oraz jogurty i kefiry są zwykle lepiej tolerowane niż mleko. Tłumaczy to rozpowszechnienie zwyczaju picia produktów mlecznych poddanych fermentacji na tych obszarach globu, gdzie niedobór laktazy jest najczęstszy. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż nietolerancję laktozy można zmniejszyć poprzez regularne przyjmowanie małych ilości produktów zawierających laktozę. W ten sposób pobudza się błonę śluzową jelit do produkcji laktazy. Nietolerancja glutenu Gluten jest białkiem obecnym w ziarnach zbóż: pszenicy, jęczmienia, żyta i owsa (znaczenie tego ostatniego zboża budzi kontrowersje i jest obecnie przedmiotem badań). Nietolerancja glutenu jest nazywana również chorobą trzewną lub enteropatią glutenowo-zależną. Dotyczy ona w różnych społecznościach w Europie od 1/300 do 1/2000 osób. Choroba trzewna jest chorobą przewlekłą. Bywa rozpoznawana w każdym wieku, chociaż najczęściej ujawnia się u dzieci i młodych dorosłych. Jeżeli chory z nietolerancją glutenu spożywa regularnie produkty zbożowe, to dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, która traci zdolność wchłaniania składników odżywczych (białka, węglowodanów, tłuszczów, składników mineralnych i witamin) ze światła jelit do krwi. Chorzy cierpią na biegunkę, wzdęcia i przelewania w jamie brzusznej, często chudną. Jedynym sposobem na opanowanie tych objawów jest zastosowanie diety eliminacyjnej - z wykluczeniem produktów zbożowych. Jest ona nazywana dietą bezglutenową. Skrupulatne jej przestrzeganie pozwala na odbudowę błony śluzowej jelita i ustąpienie dolegliwości. Ostatnio prowadzone są badania, których celem jest ustalenie sekwencji aminokwasów glutenu powodujących chorobę trzewną. Rezultaty tych badań mogą w przyszłości być przydatne dla wynalezienia odmian zbóż, które nie będą powodować nietolerancji pokarmowej.