Miażdżyca, choroba z powodu której coraz więcej ludzi umiera polega na odkładaniu się w ścianach tętnic złogów lipidowych zwanych kaszakami. Złogi te powodują, że zaatakowane tętnice stają się sztywnymi, mało elastycznymi rurami, a uwypuklające się do światła tętnic kaszaki zmniejszają przekrój naczyń powodując ograniczenie ilości przepływającej przez nie krwi i powstawanie ognisk zapalnych. W miejscach tych osadzają się następnie niektóre składniki krwi (trombocyty, lipidy, sole wapnia i inne) tworząc zakrzepy, które jeszcze bardziej utrudniają przepływ krwi i mogą spowodować nawet całkowite zamknięcie tętnicy. Następstwem tych zmian jest niedotlenienie tkanek i narządów, które są zaopatrywane w krew przez objęte procesem chorobowym tętnice - np. serca, mózgu lub mięśni. Dopóki zmiany te są małe chory nie odczuwa prawie żadnych dolegliwości. Choroba jednak nadal się rozwija. Do objawów miażdżycy należą: U mężczyzn: -Niedowidzenie, utrata wzroku -Ostry, dławiący ból w klatce piersiowej, zaburzenie oddychania, uczucie ciągłego zmęczenia -Drętwienie rąk, nadwrażliwość na zimno -Kurcze i silny ból łydek, mocne drętwienie nóg -Zaburzenia potencji. U kobiet: - Dokuczliwe bóle głowy, kłopoty z pamięcią i koncentracją, udar mózgu -Niedotlenienie mięśnia sercowego, zawał -Niewydolność nerek -Trudno gojące się rany na stopach, czasem konieczność amputacji kończyn dolnych.
Obecnie przyjmuje się, że rozwój miażdżycy jest wynikiem współdziałania wielu czynników: dziedzicznych, wrodzonych i środowiskowych, czyli inaczej nabytych. Niekiedy słyszy się też opinie, że niektóre z tych czynników, takie jak cukrzyca, nadciśnienie, otyłość są zaprogramowane bądź to jeszcze przed narodzeniem, bądź też nabyte już w bardzo wczesnym okresie życia. Że mogą one zależeć zarówno od stopnia odżywienia jak i działania substancji toksycznych już w okresie płodowym, a więc jeszcze w łonie matki, kiedy dochodzi do wykształcania się poszczególnych tkanek i komórek, w tym także komórek tłuszczowych. Chociaż miażdżyca występuje wśród ludzi w prawie każdej grupie wiekowej, największą liczbę zachorowań obserwuje się obecnie u mężczyzn po 40 roku życia. U kobiet, do okresu przekwitania, miażdżycę stwierdza się niezwykle rzadko. Ale później, im bliżej 50 roku życia, liczba ta szybko rośnie, aby około 60 roku życia zrównać się już z ilością zachorowań wśród mężczyzn. W zależności od rodzaju tętnic, które ulegają zmianom miażdżycowym można wyróżnić różne stany chorobowe. Wynikiem działania miażdżycy może więc być: ¨ choroba wieńcowa, ¨ zawał serca, ¨ udar mózgu, ¨ chromanie przystankowe czyli inaczej miażdżyca tętnic kończyn dolnych .
Miażdżyca, choroba z powodu której coraz więcej ludzi umiera polega na odkładaniu się w ścianach tętnic złogów lipidowych zwanych kaszakami. Złogi te powodują, że zaatakowane tętnice stają się sztywnymi, mało elastycznymi rurami, a uwypuklające się do światła tętnic kaszaki zmniejszają przekrój naczyń powodując ograniczenie ilości przepływającej przez nie krwi i powstawanie ognisk zapalnych. W miejscach tych osadzają się następnie niektóre składniki krwi (trombocyty, lipidy, sole wapnia i inne) tworząc zakrzepy, które jeszcze bardziej utrudniają przepływ krwi i mogą spowodować nawet całkowite zamknięcie tętnicy. Następstwem tych zmian jest niedotlenienie tkanek i narządów, które są zaopatrywane w krew przez objęte procesem chorobowym tętnice - np. serca, mózgu lub mięśni. Dopóki zmiany te są małe chory nie odczuwa prawie żadnych dolegliwości. Choroba jednak nadal się rozwija.
Do objawów miażdżycy należą:
U mężczyzn:
-Niedowidzenie, utrata wzroku
-Ostry, dławiący ból w klatce piersiowej, zaburzenie oddychania, uczucie ciągłego zmęczenia
-Drętwienie rąk, nadwrażliwość na zimno
-Kurcze i silny ból łydek, mocne drętwienie nóg
-Zaburzenia potencji.
U kobiet:
- Dokuczliwe bóle głowy, kłopoty z pamięcią i koncentracją, udar mózgu
-Niedotlenienie mięśnia sercowego, zawał
-Niewydolność nerek
-Trudno gojące się rany na stopach, czasem konieczność amputacji kończyn dolnych.
Obecnie przyjmuje się, że rozwój miażdżycy jest wynikiem współdziałania wielu czynników: dziedzicznych, wrodzonych i środowiskowych, czyli inaczej nabytych. Niekiedy słyszy się też opinie, że niektóre z tych czynników, takie jak cukrzyca, nadciśnienie, otyłość są zaprogramowane bądź to jeszcze przed narodzeniem, bądź też nabyte już w bardzo wczesnym okresie życia. Że mogą one zależeć zarówno od stopnia odżywienia jak i działania substancji toksycznych już w okresie płodowym, a więc jeszcze w łonie matki, kiedy dochodzi do wykształcania się poszczególnych tkanek i komórek, w tym także komórek tłuszczowych.
Chociaż miażdżyca występuje wśród ludzi w prawie każdej grupie wiekowej, największą liczbę zachorowań obserwuje się obecnie u mężczyzn po 40 roku życia. U kobiet, do okresu przekwitania, miażdżycę stwierdza się niezwykle rzadko. Ale później, im bliżej 50 roku życia, liczba ta szybko rośnie, aby około 60 roku życia zrównać się już z ilością zachorowań wśród mężczyzn. W zależności od rodzaju tętnic, które ulegają zmianom miażdżycowym można wyróżnić różne stany chorobowe. Wynikiem działania miażdżycy może więc być:
¨ choroba wieńcowa,
¨ zawał serca,
¨ udar mózgu,
¨ chromanie przystankowe czyli inaczej miażdżyca tętnic kończyn dolnych .