Referat na temat DRAPIEŻNICTWO. Może byc z internetu, byleby sie kleiło tak na conajmniej 10 stron a4
More Questions From This User See All
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Drapieżcy stanowią ważne ogniwo łańcucha pokarmowego w ekosystemie, warunkujące sprawny obieg materii.
Znaczne zmniejszenie liczebności populacji dużych ssaków drapieżnych (np. wilków, niedźwiedzi), będące wynikiem selekcji przez człowieka, doprowadziło do nadmiernego rozwoju jeleniowatych (ich ofiar) i zachwiania równowagi biocenotycznej (biocenoza) w zbiorowiskach leśnych. Wskutek tego pogorszyły się warunki odnawiania drzew poprzez ich nadmierne spałowanie.
nieją różne sposoby polowania, stadne i w pojedynkę. Niektóre drapieżniki łapią ofiarę po pościgu. Pościg może być szybki i krótkotrwały - jeśli ofiary nie uda się doścignąć, drapieżnik z niej rezygnuje (gepard) - lub dłuższy, dążący do zmęczenia ofiary (wilk). W skrajnych wypadkach pościg może trwać wiele godzin lub nawet kilka dni, gdy drapieżca nie może osiągnąć dużej prędkości, ale jest bardziej wytrzymały niż ofiara (likaon). Pościg może też być stosunkowo krótki, po podejściu ofiary (lew). W skrajnych przypadkach oznacza to polowanie z zasadzki, np. zeskok z gałęzi (jaguar) lub wyskok spośród roślinności (szczupak). Zwierzęta polujące stadnie mogą stosować podział ról. Pościg to nie jest jedyny sposób pozyskania ofiary. Niektóre drapieżniki budują różnego rodzaju pułapki - sieci (wiele pająków), pułapki ziemne (mrówkolew). Inne obezwładniają ofiarę uderzeniem języka (żaby, kameleony) lub parzydełek (parzydełkowce). Niektóre przywabiają ofiary wabikiem, udającym potencjalną ofiarę, lub świecącym wyrostkiem (żabnica). Drapieżca obezwładnia ofiarę siłą, gryząc ją (powodując wykrwawienie) lub dusząc, albo przy użyciu jadu. Drapieżnictwem jest też zgryzanie ciał zwierząt osiadłych, np. gąbek, mimo że technicznie jest identyczne z roślinożernością.
DRAPIEŻNICTWO
Występuje wówczas, gdy populacja pierwszego gatunku działa na szkodę populacji innego gatunku i nie może bez niego żyć.
Drapieżnik jest dla populacji ofiar czynnikiem selekcyjnym, wybiera te osobniki, które woli zjeść albo te, które jest w stanie schwytać. W ten sposób wpływa na losy populacji ofiar. Zmienia jej liczebność, zagęszczenie i strukturę.
Przykłady drapieżnictwa: owady i rosiczka, biedronka i mszyce, lew i antylopy, jastrząb i zając.
Drapieżniki odznaczają się dużą szybkością, błyskawicznym oraz celnym atakiem i często polują z zasadzki.
OBRONA PRZED DRAPIEŻNIKAMI
Organizm zaatakowanego zwierzęcia działa odruchowo. W odpowiednim odcinku ogona kurczą się mięśnie zaciskając naczynia krwionośne i ułatwiając odłamanie się końców ogona w miejscu bruzdy pomiędzy kręgami. Oddzielony kawałek ogona dzięki własnej aktywności znajdujących się w nim nerwów i mięśni przez jakiś czas sam porusza się gwałtownie przyciągając uwagę atakującego przeciwnika. Jeżeli napastnikowi pozostanie w zębach tylko ogon, jaszczurka jest uratowana. Rana prawie nie krwawi i zabliźnia się szybko.
Gdy lecącego gołębia uderzy polujący sokół wędrowny, zaatakowany ptak odrzuca w ułamku sekundy chmurę piór. Są to głównie drobne pióra z brzucha i tyłu tułowia. Jeżeli sokół za pierwszym razem nie przytrzymał swojej ofiary, unoszący się w powietrzu obłoczek kilkudziesięciu piór, zwykle wystarcza, by osłonić gołębia przed ponownym ciosem.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Drapieżnictwo