adka90
Wirusowe choroby to następstwo zaburzenia czynności i uszkodzenia struktury tkanek człowieka- wskutek zarażenia wirusowego.
Wyróżniamy następujące choroby wirusowe:
Odra (po łacinie morbili, ang. measles, rubeola) - to choroba zakaźna wieku dziecięcego wywoływana przez morbilliwirus z rodziny paramyksowirusów. W okresie prodromalnym choroby dominuje ostry ból gardła, nieżyt błony śluzowej nosa i spojówek, stan zapalny górnych dróg oddechowych. Występuje często suchy kaszel. Charakterystycznym dla odry jest pojawienie się na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów trzonowych, białawych przebarwień tzw. plamek Koplika. Pojawia się wysoka gorączka. Po kilku dniach (do 5) pojawia się wysypka o charakterze gruboplamistym, kolorze różowym, zlewająca się. Najpierw umiejscawia się na twarzy za uszami i na czole, postępuje w dół obejmując całą powierzchnię ciała. Towarzyszy jej kaszel i wysoka gorączka. Po kilku dniach (4-5) gorączka cofa się, ustępują również objawy zapalenia gardła, wysypka zmienia kolor na ceglasty, a naskórek łuszczy się "otrębiasto".
Nagminne zapalenie przyusznic, tzw. świnka (łac. parotitis epidemica, ang. mumps) - stan zapalny ślinianek przyusznych wywołanych przez wirusa świnki. Do zakażeń wirusem dochodzi najczęściej zimą i wczesną wiosną. Rozszerza się drogą kropelkową lub przez ślinę, która może się znajdować na pożywieniu albo przedmiotach. Wirus ma dużą zdolność zarażania, współczynnik IRR wynosi 10-12. Okres wylęgania wynosi 2-3 tygodni, a okres zarażalności zaczyna się 2-6 dni przed wystąpieniem objawów i trwa 7-9 dni po ustąpieniu. Człowiek jest jedynym rezerwuarem wirusa. Bardzo często (u połowy chorych) nie występują żadne objawy choroby i zakażenie można stwierdzić jedynie przez wykrycie przeciwciał we krwi.
Ospa wietrzna (łac. varicella)- jest najczęstszą chorobą zakaźną wieku dziecięcego, charakteryzującą się znaczną zaraźliwością. Nie należy mylić tej choroby z czarną ospą. Ospa wietrzna spowodowana jest herpeswirusem Herpes virus varicellae, wywołującym ogólne zakażenie organizmu, a jej przechorowanie daje trwałą odporność. Jednak gdy dojdzie do obniżenia odporności organizmu może się ona ujawnić w postaci półpaśca (wirus w zwojach nerwowych pozostaje w formie uśpionej do końca życia). Początkowo choroba objawia się dość wysoką gorączką od 37 - 40°C, bólem głowy i ogólnym pogorszeniem samopoczucia. Są to objawy wstępne (prodromalne). Następnie na skórze pojawiają się wykwity skórne.
Różyczka (łac. Rubella) - to choroba zakaźna wieku dziecięcego wywołana przez wirus różyczki. Zapadalność na tę chorobę jest bardzo duża. Często przebiega ona bezobjawowo. Dochodzi do niego drogą kropelkową. Okres wylęgania wynosi od 2?3 tygodni, a 7 dni przed wystąpieniem wysypki zaczyna się okres zaraźliwości, który kończy się 3-5 dni po wystąpieniu wysypki. Choroba powoduje trwałą odporność. Pojawia się bladoróżowa wysypka, która występuje po krótkim okresie objawów nieżytowych oraz powiększeniu węzłów chłonnych. Wysypka na twarzy i tułowiu podobna jest bardzo do odrowej, jednak same objawy są mniejsze i stan chorego jest lepszy. W ciągu 2?3 dni wysypka znika i nie pozostawia żadnych śladów,a zarazem u niektórych osób bardzo swędzi.
Grypa - to ostra choroba zakaźna układu oddechowego wywołana zakażeniem wirusem grypy. Grypa przenosi się pomiędzy ludźmi drogą kropelkową (np. podczas kichania), a największa ilość zachorowań występuje podczas sezonowych epidemii, powodując ostre objawy uniemożliwiające pracę osobom czynnym zawodowo. Epidemie grypy powodują znaczne koszty społeczne i niekiedy mają zasięg kontynentalny lub światowy, dlatego grypa wymaga globalnej koordynacji epidemiologicznej. W większości przypadków zachorowanie na grypę powoduje obłożną chorobę, w części przypadków mogą występować powikłania i zdarzają się też zgony, szczególnie u dzieci, osób starszych i obciążonych innymi, dodatkowymi poważnymi chorobami.
Choroba Heinego-Medina (poliomyelitis, wirusowe zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego, H14) - to wirusowa choroba zakaźna wywoływana przez wirus polio (wirus zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego). Nazwa tej choroby wywodzi się od nazwisk dwóch uczonych, którzy pierwsi tę chorobę opisali: Jakob Heine i Karl Oskar Medin w roku 1840. Do XIX w. występowała sporadycznie, później nastąpiła pandemia, obejmująca głównie półkulę północną. Liczba zachorowań drastycznie spadła po wynalezieniu skutecznych szczepionek. W 2001 WHO uznała Europę za wolną od tej choroby (wcześniej były plany eradykacji do tegoż roku, później data została przesunięta do roku 2005). Obecnie w związku z tymi planami należy informować służby sanitarne danego kraju i WHO o każdym przypadku. Aby rozpoznać polio, należy wyizolować i zidentyfikować wirusa, czy jest to szczep dziki, czy to zakażenie poszczepienne wirusem po rewersji do pełnej wirulencji.
Wirusowe zapalenie wątroby, WZW (łac. Hepatitis) - choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym. Często potocznie nazywana "żółtaczką", jest to jednak termin nieprawidłowy, niemedyczny oraz nieścisły, z uwagi na różnorodny przebieg wirusowych zapaleń wątroby, które mogą przebiegać bez zażółcenia powłok skórnych.
SARS (od ang. Severe Acute Respiratory Syndrome) - -to zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej) ? rodzaj nietypowego zapalenia płuc, które po raz pierwszy pojawiło się w końcu 2002 roku w prowincji Guangdong, na południu Chin. Informacje o tej nowej chorobie pojawiły się dopiero wtedy gdy zachorowali pierwsi pacjenci w Hongkongu i Wietnamie. Pierwszy raz rozpoznał chorobę lekarz WHO, Carlo Urbani, który diagnozował 48-letniego biznesmena z nieznanym schorzeniem wyglądającym na zapalenie płuc, sam zaraził się od niego i zmarł 29 marca 2003 roku w Tajlandii. Po pewnym czasie choroba rozprzestrzeniła się drogą podróży lotniczych na inne kraje świata. Do chwili obecnej śmiertelność w przypadku zachorowania na SARS jest oceniana na około 7%.
Gorączka krwotoczna Ebola - jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych, wywoływana jest przez wirus Ebola. Większość przypadków kończy się śmiercią z wykrwawienia. Naturalnym rezerwuarem są prawdopodobnie gryzonie i małpy Saba. Najczęściej występuje w krajach tropikalnych. Zarażenie następuje po bezpośrednim kontakcie z chorym. Okres choroby trwa do ok. 2 tygodni, przy czym śmiertelność waha się w granicach 60 - 90%. Pierwsze objawy gorączki krwotocznej przypominają objawy grypy - wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka. W miarę postępu chory wymiotuje, odczuwa bóle brzucha i klatki piersiowej, pojawia się wysypka. W szczytowej fazie choroby, wirus powoduje zatkanie naczyń włosowatych, co objawia się obfitymi krwawieniami ze wszystkich jam ciała, a nawet porów skóry. Patogen niszczy także strukturę narządów wewnętrznych, zamieniając je w półpłynną masę - objawy podobne do choroby popromiennej. Chory umiera z powodu zbyt wysokiej temperatury lub licznych krwotoków wewnętrznych.
Opryszczka zwykła lub opryszczka pospolita (łac. Herpes simplex) - to choroba zakaźna wywołana przez wirusy HSV1 i HSV2 (Herpes simplex virus).
Żółta febra - to choroba wywoływana jest przez wirusa należącego do grupy tzw. flavivirusów. Infekcja może przebiegać pod różnymi postaciami klinicznymi ? od łagodnych objawów do ciężkiej choroby, kończącej się śmiercią. Słowo ?żółta? w nazwie pochodzi od żółtaczki towarzyszącej części zakażeń. W Afryce występują dwa typy wirusów ? jeden w Afryce Wschodniej, drugi w Zachodniej. W ciągu ostatnich 20 lat na świecie wzrosła liczba epidemii żółtej gorączki, a coraz więcej krajów zgłasza przypadki tej choroby. W Afryce i Ameryce wciąż żyje ogromna populacja osób niezaszczepionych, a zmiany w środowisku, takie jak malejąca ilość terenów leśnych i urbanizacja czy wzrost turystyki, zwiększają ryzyko zetknięcia się z wirusem. Wirus ten przenoszony jest między innymi przez komary.
Denga - potencjalnie śmiertelna wirusowa choroba odzwierzęca występująca u ludzi i niektórych małp. Ma cechy gorączki krwotocznej. Przejawia się, obok gorączki, silnymi bólami i sztywnością stawów.
Wyróżniamy następujące choroby wirusowe:
Odra (po łacinie morbili, ang. measles, rubeola) - to choroba zakaźna wieku dziecięcego wywoływana przez morbilliwirus z rodziny paramyksowirusów. W okresie prodromalnym choroby dominuje ostry ból gardła, nieżyt błony śluzowej nosa i spojówek, stan zapalny górnych dróg oddechowych. Występuje często suchy kaszel. Charakterystycznym dla odry jest pojawienie się na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów trzonowych, białawych przebarwień tzw. plamek Koplika. Pojawia się wysoka gorączka. Po kilku dniach (do 5) pojawia się wysypka o charakterze gruboplamistym, kolorze różowym, zlewająca się. Najpierw umiejscawia się na twarzy za uszami i na czole, postępuje w dół obejmując całą powierzchnię ciała. Towarzyszy jej kaszel i wysoka gorączka. Po kilku dniach (4-5) gorączka cofa się, ustępują również objawy zapalenia gardła, wysypka zmienia kolor na ceglasty, a naskórek łuszczy się "otrębiasto".
Nagminne zapalenie przyusznic, tzw. świnka (łac. parotitis epidemica, ang. mumps) - stan zapalny ślinianek przyusznych wywołanych przez wirusa świnki. Do zakażeń wirusem dochodzi najczęściej zimą i wczesną wiosną. Rozszerza się drogą kropelkową lub przez ślinę, która może się znajdować na pożywieniu albo przedmiotach. Wirus ma dużą zdolność zarażania, współczynnik IRR wynosi 10-12. Okres wylęgania wynosi 2-3 tygodni, a okres zarażalności zaczyna się 2-6 dni przed wystąpieniem objawów i trwa 7-9 dni po ustąpieniu. Człowiek jest jedynym rezerwuarem wirusa. Bardzo często (u połowy chorych) nie występują żadne objawy choroby i zakażenie można stwierdzić jedynie przez wykrycie przeciwciał we krwi.
Ospa wietrzna (łac. varicella)- jest najczęstszą chorobą zakaźną wieku dziecięcego, charakteryzującą się znaczną zaraźliwością. Nie należy mylić tej choroby z czarną ospą. Ospa wietrzna spowodowana jest herpeswirusem Herpes virus varicellae, wywołującym ogólne zakażenie organizmu, a jej przechorowanie daje trwałą odporność. Jednak gdy dojdzie do obniżenia odporności organizmu może się ona ujawnić w postaci półpaśca (wirus w zwojach nerwowych pozostaje w formie uśpionej do końca życia). Początkowo choroba objawia się dość wysoką gorączką od 37 - 40°C, bólem głowy i ogólnym pogorszeniem samopoczucia. Są to objawy wstępne (prodromalne). Następnie na skórze pojawiają się wykwity skórne.
Różyczka (łac. Rubella) - to choroba zakaźna wieku dziecięcego wywołana przez wirus różyczki. Zapadalność na tę chorobę jest bardzo duża. Często przebiega ona bezobjawowo. Dochodzi do niego drogą kropelkową. Okres wylęgania wynosi od 2?3 tygodni, a 7 dni przed wystąpieniem wysypki zaczyna się okres zaraźliwości, który kończy się 3-5 dni po wystąpieniu wysypki. Choroba powoduje trwałą odporność. Pojawia się bladoróżowa wysypka, która występuje po krótkim okresie objawów nieżytowych oraz powiększeniu węzłów chłonnych. Wysypka na twarzy i tułowiu podobna jest bardzo do odrowej, jednak same objawy są mniejsze i stan chorego jest lepszy. W ciągu 2?3 dni wysypka znika i nie pozostawia żadnych śladów,a zarazem u niektórych osób bardzo swędzi.
Grypa - to ostra choroba zakaźna układu oddechowego wywołana zakażeniem wirusem grypy. Grypa przenosi się pomiędzy ludźmi drogą kropelkową (np. podczas kichania), a największa ilość zachorowań występuje podczas sezonowych epidemii, powodując ostre objawy uniemożliwiające pracę osobom czynnym zawodowo. Epidemie grypy powodują znaczne koszty społeczne i niekiedy mają zasięg kontynentalny lub światowy, dlatego grypa wymaga globalnej koordynacji epidemiologicznej. W większości przypadków zachorowanie na grypę powoduje obłożną chorobę, w części przypadków mogą występować powikłania i zdarzają się też zgony, szczególnie u dzieci, osób starszych i obciążonych innymi, dodatkowymi poważnymi chorobami.
Choroba Heinego-Medina (poliomyelitis, wirusowe zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego, H14) - to wirusowa choroba zakaźna wywoływana przez wirus polio (wirus zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego). Nazwa tej choroby wywodzi się od nazwisk dwóch uczonych, którzy pierwsi tę chorobę opisali: Jakob Heine i Karl Oskar Medin w roku 1840. Do XIX w. występowała sporadycznie, później nastąpiła pandemia, obejmująca głównie półkulę północną. Liczba zachorowań drastycznie spadła po wynalezieniu skutecznych szczepionek. W 2001 WHO uznała Europę za wolną od tej choroby (wcześniej były plany eradykacji do tegoż roku, później data została przesunięta do roku 2005). Obecnie w związku z tymi planami należy informować służby sanitarne danego kraju i WHO o każdym przypadku. Aby rozpoznać polio, należy wyizolować i zidentyfikować wirusa, czy jest to szczep dziki, czy to zakażenie poszczepienne wirusem po rewersji do pełnej wirulencji.
Wirusowe zapalenie wątroby, WZW (łac. Hepatitis) - choroba wątroby wywołana zakażeniem wirusowym. Często potocznie nazywana "żółtaczką", jest to jednak termin nieprawidłowy, niemedyczny oraz nieścisły, z uwagi na różnorodny przebieg wirusowych zapaleń wątroby, które mogą przebiegać bez zażółcenia powłok skórnych.
SARS (od ang. Severe Acute Respiratory Syndrome) - -to zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej) ? rodzaj nietypowego zapalenia płuc, które po raz pierwszy pojawiło się w końcu 2002 roku w prowincji Guangdong, na południu Chin. Informacje o tej nowej chorobie pojawiły się dopiero wtedy gdy zachorowali pierwsi pacjenci w Hongkongu i Wietnamie. Pierwszy raz rozpoznał chorobę lekarz WHO, Carlo Urbani, który diagnozował 48-letniego biznesmena z nieznanym schorzeniem wyglądającym na zapalenie płuc, sam zaraził się od niego i zmarł 29 marca 2003 roku w Tajlandii. Po pewnym czasie choroba rozprzestrzeniła się drogą podróży lotniczych na inne kraje świata. Do chwili obecnej śmiertelność w przypadku zachorowania na SARS jest oceniana na około 7%.
Gorączka krwotoczna Ebola - jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych, wywoływana jest przez wirus Ebola. Większość przypadków kończy się śmiercią z wykrwawienia. Naturalnym rezerwuarem są prawdopodobnie gryzonie i małpy Saba. Najczęściej występuje w krajach tropikalnych. Zarażenie następuje po bezpośrednim kontakcie z chorym. Okres choroby trwa do ok. 2 tygodni, przy czym śmiertelność waha się w granicach 60 - 90%. Pierwsze objawy gorączki krwotocznej przypominają objawy grypy - wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka. W miarę postępu chory wymiotuje, odczuwa bóle brzucha i klatki piersiowej, pojawia się wysypka. W szczytowej fazie choroby, wirus powoduje zatkanie naczyń włosowatych, co objawia się obfitymi krwawieniami ze wszystkich jam ciała, a nawet porów skóry. Patogen niszczy także strukturę narządów wewnętrznych, zamieniając je w półpłynną masę - objawy podobne do choroby popromiennej. Chory umiera z powodu zbyt wysokiej temperatury lub licznych krwotoków wewnętrznych.
Opryszczka zwykła lub opryszczka pospolita (łac. Herpes simplex) - to choroba zakaźna wywołana przez wirusy HSV1 i HSV2 (Herpes simplex virus).
Żółta febra - to choroba wywoływana jest przez wirusa należącego do grupy tzw. flavivirusów. Infekcja może przebiegać pod różnymi postaciami klinicznymi ? od łagodnych objawów do ciężkiej choroby, kończącej się śmiercią. Słowo ?żółta? w nazwie pochodzi od żółtaczki towarzyszącej części zakażeń. W Afryce występują dwa typy wirusów ? jeden w Afryce Wschodniej, drugi w Zachodniej. W ciągu ostatnich 20 lat na świecie wzrosła liczba epidemii żółtej gorączki, a coraz więcej krajów zgłasza przypadki tej choroby. W Afryce i Ameryce wciąż żyje ogromna populacja osób niezaszczepionych, a zmiany w środowisku, takie jak malejąca ilość terenów leśnych i urbanizacja czy wzrost turystyki, zwiększają ryzyko zetknięcia się z wirusem. Wirus ten przenoszony jest między innymi przez komary.
Denga - potencjalnie śmiertelna wirusowa choroba odzwierzęca występująca u ludzi i niektórych małp. Ma cechy gorączki krwotocznej. Przejawia się, obok gorączki, silnymi bólami i sztywnością stawów.