Question

Referat na stronę A4 na temat "Działania na rzecz osób niepełnosprawnych"

Answer 1

Polityka społeczna wobec osób niepełnosprawnych to ogół działań podmiotów publicznych, samorządowych i organizacji pozarządowych , mających na celu tworzenie ogólnych warunków pracy, bytu i funkcjonowania osób niepełnosprawnych we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego i społecznego, umożliwiającego im pełną integrację ze społeczeństwem. Tak określona polityka społeczna odnosi się zarówno do szczebla regionalnego jak i lokalnego.
W odniesieniu do gminy Krapkowice, liczba osób niepełnosprawnych wynosi 434. Uwzględniając rodziny i krewnych tych osób, można ocenić że krąg osób, który może odczuwać skutki niepełnosprawności swoich bliskich może wzrosnąć do ponad tysiąca.
Należy w tym miejscu wskazać, że statystyki gminne dość zasadniczo odbiegają od standardów przyjętych w GUS. Przeświadczać to może, z jednej strony o nie do końca rozpoznanym środowisku osób niepełnosprawnych, z drugiej zaś, o niepełnej ofercie usług społecznych, w ramach których następowałoby pełne ewidencjonowanie osób niepełnosprawnych.
Rozmiar i charakter konsekwencji w powyższych wymiarach nie ogranicza się jedynie do problemów osób niepełnosprawnych i ich rodzin , wywołuje m. innymi także wymierne skutki społeczne w skali całej społeczności lokalnej , powoduje konieczność utrzymywania szeregu instytucji, oraz potrzebę inicjowania i realizowania wielu nowych działań , które minimalizowałyby skutki zjawiska.
Istotnym i zasadnym staje się zatem opracowanie (a następnie sukcesywne wdrażanie) długofalowego programu samorządu, dotyczącego poprawy warunków życia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych na terenia miasta i gminy Krapkowice.

Na terenie gminy Krapkowice funkcjonują dwie specjalistyczne placówki, których działalność ukierunkowana jest na osoby niepełnosprawne. Są to; Środowiskowy Dom Samopomocy (dzieci) oraz Warsztaty Terapii Zajęciowej (młodzież i osoby dorosłe). Placówki te zabezpieczają część potrzeb rehabilitacyjnych osób niepełnosprawnych, wskazać jednak należy, że brak jest odpowiedniego ośrodka dającego zatrudnienie tej kategorii pracowników. Duży obszar problemów osób niepełnosprawnych pokrywa działalność zawodowych służb socjalnych zlokalizowanych w strukturach samorządu gminy i powiatu tj. OPS oraz PCPR.
Szpital w Krapkowicach zabezpiecza wczesną diagnozę i terapię dzieci z zaburzeniami neurologicznymi. W obszarze służby zdrowia działają też specjalistyczne gabinety rehabilitacyjne. W szkołach podstawowych prowadzona jest gimnastyka korekcyjna i inne zajęcia kompensacyjne.



Podstawowe akty prawne

Zapewnienie osobom niepełnosprawnym stosownych do ich możliwości i potrzeb warunków socjalno-bytowych reguluje szereg aktów prawnych państwowych i międzynarodowych, począwszy od Konstytucji RP, w której w art. 68, ust.3 czytamy: „Władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom , kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku.
Zaś art.69 stanowi: ”Osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej”.
Szczegółowym aktem państwowym w tej dziedzinie jest także Uchwała Sejmu RP z dnia 1 sierpnia 1997 r. zawierająca Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych.
Na gruncie międzynarodowym natomiast funkcjonują „Standardowe zasady wyrównywania szans osób niepełnosprawnych”, przyjęte na 48 sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w dniu 22 grudnia 1993 r.
Celem tych zasad jest zagwarantowanie wszystkim osobom niepełnosprawnym, jako członkom swoich społeczności, możliwości korzystania z tych samych praw i obowiązków, przysługujących pozostałym obywatelom.
Sytuację dzieci niepełnosprawnych reguluje Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 r. W art. 23 Konwencji czytamy m.in.: „Państwa – Strony uznają, że dziecko psychicznie lub fizycznie niepełnosprawne powinno mieć zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających uczestnictwo dziecka w życiu społeczeństwa.
Przywołanie w tym miejscu podstawowych aktów prawnych określających powinności władz publicznych wobec osób wymagających specjalnej troski, znajduje szczególne uzasadnienie w sytuacjach, w których sprawowanie tych powinności napotyka na istotne zagrożenia.
PRIORYTETY
Niniejszym określa się główne priorytety uwzględniające poniższe obszary działań na rzecz osób niepełnosprawnych, mających wpływ na zapewnienie im życiowej i ekonomicznej niezależności i możliwość uczestnictwa na zasadach równości w życiu społeczności lokalnej. Wypełnienie tych obszarów odbywać powinno się poprzez:
1. Określenie indywidualnych potrzeby osób, wynikających z faktu niepełnosprawności, wieku, sytuacji rodzinnej itp. - podejmowanie działań umożliwiających dostęp do:
a. opieki i informacji medycznej oraz rehabilitacji i pomocy terapeutycznej,
b. pomocy w życiu codziennym,
c. sprzętu umożliwiającego mobilność i komunikację z otoczeniem (zaopatrzenie w niezbędne pomoce techniczne, w tym przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze),
d. pomocy w uzyskaniu niezbędnych środków egzystencji.
e. Pomoc udzielana na tym etapie musi być całkowicie zindywidualizowana i zróżnicowania w zależności od potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności.
2. Pomoc w funkcjonowaniu w najbliższym otoczeniu - w domu i rodzinie - działania w tym zakresie obejmują:
a. pomoc osobie niepełnosprawnej i rodzinie w rozwiązywaniu problemów dnia codziennego, również przez rozwijanie pozainstytucjonalnych form pomocy i wsparcia tj. tworzenie pozainstytucjonalnej sieci usług socjalnych w oparciu o społeczność lokalną (np. wolontariat), wspieranie rozwoju nieformalnych grup środowiskowego wsparcia tj. grup osób, które łączy wspólny problem, itp.,
b. likwidację barier (architektonicznych i w komunikowaniu się) w obrębie mieszkań, odpowiednie wyposażenie mieszkania w celu zapewnienia maksymalnej samodzielności osoby niepełnosprawnej w jego obrębie, stworzenie możliwości wykorzystania własnego domu jako miejsca pracy, możliwość zamiany mieszkania, niezbędną pomoc organizacyjno prawną w zakresie dostosowania mieszkań itp.
3. Funkcjonowanie w społeczności lokalnej – podejmowanie działań, które obejmą:
a. stworzenie dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej możliwości kształcenia się na równi z pełnosprawnymi rówieśnikami na wszystkich poziomach nauczania; zapewnienie możliwości nauki i rozwoju w środowisku rodzinnym i rówieśniczym,
b. stworzenie możliwości zatrudnienia, przede wszystkim na otwartym rynku pracy lub gdy tego wymaga stopień i rodzaj niepełnosprawności - w warunkach chronionych,
c. likwidację barier architektonicznych, urbanistycznych i w komunikowaniu się w obiektach użyteczności publicznej,
d. dostosowanie infrastruktury komunikacji publicznej do potrzeb osób niepełnosprawnych, (dostosowanie taboru, organizacja transportu specjalnego, wyznaczenie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych kierowców itp.),
e. wyrównanie szans w zakresie możliwości spędzania wolnego czasu, tj. zapewnienie dostępu do ogólnej infrastruktury (obiektów kulturalnych, sportowych, wypoczynkowych, rozrywkowych itp.),
f. ułatwienie kontaktów społecznych, zapobieganie izolacji poprzez zapewnienie możliwości uczestnictwa w życiu społeczności lokalnej.

Cel programu i metody działania
Osiowym założeniem programu , jest wdrażanie tzw. „idei niezależnego życia” polegającej na tym , że osoba niepełnosprawna sama decyduje o tym , kiedy , gdzie i przez kogo będzie niesiona pomoc związana z istnieniem niepełnosprawności. Wyraża się to w inicjowaniu i promowaniu działań lokalnych , których efektem będzie stworzenie sytuacji , w której człowiek niepełnosprawny będzie posiadał możliwość wyboru usług niezbędnych do codziennej egzystencji , jak również możliwość wyboru w innych dziedzinach życia : w edukacji , zatrudnieniu , mieszkalnictwie , polityce, kulturze itd.
Aby taki stan osiągnąć należy budować gminny system działań opiekuńczo – pomocowych wobec osób niepełnosprawnych. Służyć temu powinny :
• faktyczne wdrożenie zasady subsydiarności , której efektem winna być optymalizacja różnych form organizacji świadczeń socjalnych na terenie gminy.
• wynikające z powyższego kontraktowanie organizacji pozarządowych w zakresie powierzania zadań własnych samorządu z zakresu polityki społecznej ( w tym niepełnosprawności)
• skoordynowane planowanie na poziomie gminy, z planami powiatu i województwa
• współfinansowanie przez samorząd gminy projektów o charakterze lokalnym
• pełne rozpoznanie i zabezpieczenie potrzeb szkoleniowych ukierunkowanych na osoby niepełnosprawne oraz środowisko pracowników socjalnych i wolontariatu
• zwiększenie możliwości kontrolowania i oceny prowadzonych działań, stosując analizę jakości uzyskanych rezultatów
• zaangażowanie wszystkich podmiotów w budowaniu systemu wsparcia ze szczególnym uwzględnieniem pomocy i wsparcia osobom opiekującym się niepełnosprawnym.



wejdż w google i wpisz Działania na rzecz osób niepełnosprawnych w 4 link(http://www.google.pl/url?sa=t&source=web&ct=res&cd=4&ved=0CA8QFjAD&url=http%3A%2F%2Fbip.biuletyn.info.pl%2Fphp%2Fpobierz.php3%3Fbip%3Dbip_krapk%26id_zal%3D2136%26id_dok%3D459&rct=j&q=Dzia%C5%82ania+na+rzecz+os%C3%B3b+niepe%C5%82nosprawnych&ei=uIEiS52FNYKMsAbYqdTnBw&usg=AFQjCNGEyOz2DD0JXKg3QgXML5LTAG5i-g) i zapisz plik tam masz wszystko.

Answer 2

Został przyjęty uchwałą Nr VIII/111/07 Rady Miasta Krakowa z dnia 14 marca 2007 roku. Obowiązek stworzenia tego typu programu został nałożony na powiaty w wyniku nowelizacji ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z póżn. zm.). Celem Powiatowego Programu Działania na Rzecz Osób Niepełnosprawnych jest podniesienie świadomości społecznej o problemach niepełnosprawnych mieszkańców Krakowa, a także zapewnienie im godnego życia i możliwości pełnego i równoprawnego uczestnictwa w życiu społecznym.

Program wyznacza kierunki, w jakich powinny zmierzać działania na rzecz osób niepełnosprawnych zapewniające im godne i aktywne życie, a także pomoc dostosowaną do rzeczywistych potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności. Działania realizowane w ramach Programu zmierzają do aktywizacji osób niepełnosprawnych w życiu zawodowym, społecznym, kulturalnym, sportowym oraz rekreacji i turystyce; podnoszenia świadomości osób niepełnosprawnych w zakresie przysługujących im praw, eliminacji zjawiska niechęci czy wrogości do osób niepełnosprawnych, które są przyczyną ich społecznej alienacji.
Powiatowy Program Działania na Rzecz Osób Niepełnosprawnych na lata 2007-2010 wpisuje się w Strategię Rozwiązywania Problemów Społecznych Krakowa, na lata 2007-2013 i Strategię Rozwoju Krakowa.

Program jest dokumentem perspektywicznym, rysującym w sposób generalny kierunki prowadzonej działalności, stąd cele muszą odznaczać się stosunkowo dużym stopniem ogólności i dłuższą perspektywą czasową. Szczegółowe sposoby realizacji celów będą określane harmonogramem podejmowanych działań na każdy rok kalendarzowy w formie aneksu, przyjmowanym do realizacji Zarządzeniem Prezydenta.