Marcin Luter urodzony 10 listopada 1483 r. w Eisleban zmarły 18 lutego 1546 r. w Eisleben. Niemiecki reformator religijny, teolog i inicjator reformacji, współtwórca luteranizmu. Był on potępiającym praktykę sprzedaży odpustów, w których odrzucał możliwość kupienia łaski Bożej. Pomimo że nie brał czynnego udziału w wystąpieniach religijnych i społeczno-politycznych, a jedynie pisał polemiki i katachezy , skupił wokół swojej idei całą opozycji Kościoła katolickiego . Przełożył Biblię na jeżyk niemiecki . Podstawę jego nauki stanowią hasła: sola scriptura – jedynie Pismo, sola fide – jedynie wiara, sola gratia – jedynie łaska, solus Christus – jedynie Chrystus, solum Verbum – jedynie Słowo.
Kościoły protestanckie uznają Lutra za bohatera wiary, reformatora i odnowiciela Kościoła. Kościół anglikański zalicza Lutra do grona świętych. Jego wspomnienie obchodzone jest w rocznicę śmierci, 18 lutego. Jego atrybut to: RÓŻA LUTRA.
Jego życiorys w punktach:
- Dzieciństwo i szkoła podstawowa
- Studia
- Życie klasztorne
- Spór o odpusty
- Zerwanie z kościołem katolickim
- Reformator: upozorowano jego porwnanie, schowano do zamku tam jesczze studiował.
- Spory ....
- Śmierć
Życie prywatne:
13 czerwca 1525 Marcin Luter ożenił się z byłą zakonnicą Katarzyną von Bora. Była ona jedną z 12 sióstr, które pod wpływem nauk Lutra uciekły z klasztoru w Nimbschen. Marcin Luter pomagał byłym zakonnicom znaleźć dach nad głową, jak również szukał dla nich odpowiednich mężów (w przypadku reformatora inicjatywa matrymonialna wyszła nie od niego samego, a od Katarzyny). Luter miał kilkoro dzieci: Jan (7 czerwca 1526 – 27 października 1575) – wykształcony humanista, wysoki urzędnik księcia Saksonii, utrzymujący bliskie kontakty z dworem księcia Albrechta w Królewcu i pochowany w tamtejszym kościele staromiejskim Elżbieta (10 grudnia 1527 – 3 sierpnia 1528) Magdalena (4 maja 1529 – 20 września 1542) Marcin (7 listopada 1531 – 4 marca 1565) Paweł (28 stycznia 1533 – 8 marca 1593) Małgorzata (17 grudnia 1534 – 1570) żona Georga von Kunheim, zamieszkała w pobliżu Mühlhausen w Prusach Książęcych i tam pochowana. Wiadomo też, że kilkoro dzieci – jak często bywało w tamtych czasach – zmarło zaraz po urodzeniu. Rodzina przyjmuje również pod swój dach dzieci znajomych, którzy zmarli w czasie zarazy. Małżeństwo mieszkało w "czarnym klasztorze" w Wittenberdze, posiadło również ogródek na przedmieściach oraz majątek Züllsdorf koło Lippendorfu. Obecnie żyje około 2800 potomków Marcina Lutra, zrzeszonych w Lutheridenvereinigung.
Ciekawostki:
Początkowo Luter był bardzo tolerancyjny i pokojowo nastawiony do większości ludzi. Twierdził, że "wiara jest wolnym wyborem, którego nie można narzucać", zaś palenie heretyków jest sprzeczne z wolą Ducha Świętego. Jednakże z biegiem czasu zaczął przyzwalać nie tylko na banicję innowierców, ale nawet na karę śmierci w przypadku agresywnego odłamu anabaptystów.
Luter swoje poglądy w stosunku do magii i istnienia czarownic oraz ich społecznej szkodliwości opierał na wersecie z Księgi Wyjścia (22,17 lub 22,18 w zależności od przekładu), który wzywał do zabijania czarownic. 6 maja 1526 wygłosił płomienne kazanie przeciwko czarownicom i ich występkom; wzywał w nim do zabijania czarownic (mówił przy tym wyłącznie o kobietach, nie o czarownikach), tak jak zabija się morderców i rabusiów
Marcin Luter urodzony 10 listopada 1483 r. w Eisleban zmarły 18 lutego 1546 r. w Eisleben. Niemiecki reformator religijny, teolog i inicjator reformacji, współtwórca luteranizmu. Był on potępiającym praktykę sprzedaży odpustów, w których odrzucał możliwość kupienia łaski Bożej. Pomimo że nie brał czynnego udziału w wystąpieniach religijnych i społeczno-politycznych, a jedynie pisał polemiki i katachezy , skupił wokół swojej idei całą opozycji Kościoła katolickiego . Przełożył Biblię na jeżyk niemiecki . Podstawę jego nauki stanowią hasła: sola scriptura – jedynie Pismo, sola fide – jedynie wiara, sola gratia – jedynie łaska, solus Christus – jedynie Chrystus, solum Verbum – jedynie Słowo.
Kościoły protestanckie uznają Lutra za bohatera wiary, reformatora i odnowiciela Kościoła. Kościół anglikański zalicza Lutra do grona świętych. Jego wspomnienie obchodzone jest w rocznicę śmierci, 18 lutego. Jego atrybut to: RÓŻA LUTRA.
Jego życiorys w punktach:
- Dzieciństwo i szkoła podstawowa
- Studia
- Życie klasztorne
- Spór o odpusty
- Zerwanie z kościołem katolickim
- Reformator: upozorowano jego porwnanie, schowano do zamku tam jesczze studiował.
- Spory ....
- Śmierć
Życie prywatne:
13 czerwca 1525 Marcin Luter ożenił się z byłą zakonnicą Katarzyną von Bora. Była ona jedną z 12 sióstr, które pod wpływem nauk Lutra uciekły z klasztoru w Nimbschen. Marcin Luter pomagał byłym zakonnicom znaleźć dach nad głową, jak również szukał dla nich odpowiednich mężów (w przypadku reformatora inicjatywa matrymonialna wyszła nie od niego samego, a od Katarzyny).
Luter miał kilkoro dzieci:
Jan (7 czerwca 1526 – 27 października 1575) – wykształcony humanista, wysoki urzędnik księcia Saksonii, utrzymujący bliskie kontakty z dworem księcia Albrechta w Królewcu i pochowany w tamtejszym kościele staromiejskim
Elżbieta (10 grudnia 1527 – 3 sierpnia 1528)
Magdalena (4 maja 1529 – 20 września 1542)
Marcin (7 listopada 1531 – 4 marca 1565)
Paweł (28 stycznia 1533 – 8 marca 1593)
Małgorzata (17 grudnia 1534 – 1570) żona Georga von Kunheim, zamieszkała w pobliżu Mühlhausen w Prusach Książęcych i tam pochowana.
Wiadomo też, że kilkoro dzieci – jak często bywało w tamtych czasach – zmarło zaraz po urodzeniu. Rodzina przyjmuje również pod swój dach dzieci znajomych, którzy zmarli w czasie zarazy.
Małżeństwo mieszkało w "czarnym klasztorze" w Wittenberdze, posiadło również ogródek na przedmieściach oraz majątek Züllsdorf koło Lippendorfu.
Obecnie żyje około 2800 potomków Marcina Lutra, zrzeszonych w Lutheridenvereinigung.
Ciekawostki:
Początkowo Luter był bardzo tolerancyjny i pokojowo nastawiony do większości ludzi. Twierdził, że "wiara jest wolnym wyborem, którego nie można narzucać", zaś palenie heretyków jest sprzeczne z wolą Ducha Świętego. Jednakże z biegiem czasu zaczął przyzwalać nie tylko na banicję innowierców, ale nawet na karę śmierci w przypadku agresywnego odłamu anabaptystów.
Luter swoje poglądy w stosunku do magii i istnienia czarownic oraz ich społecznej szkodliwości opierał na wersecie z Księgi Wyjścia (22,17 lub 22,18 w zależności od przekładu), który wzywał do zabijania czarownic. 6 maja 1526 wygłosił płomienne kazanie przeciwko czarownicom i ich występkom; wzywał w nim do zabijania czarownic (mówił przy tym wyłącznie o kobietach, nie o czarownikach), tak jak zabija się morderców i rabusiów