Recenzja "Makbeta" Williama Szekspira. Zależy mi na czymś nowym, orygialnym. Recenzja musi być na poziomie i nie dawać po sobie niczego do poznania.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
W ostatnim czasie postanowiłam przeczytać jakąś książkę Williama Szekspira. Zdecydowałam się na Makbeta, ponieważ uważany jest za jedno z jego najwspanialszych dzieł. Postanowiłam sprawdzić czy rzeczywiście jest warte uznania, które zdobyło przez wiele lat.
Dzieło to opisuje zazdrość, pożądanie, namiętność, nienawiść i wiele innych uczuć, które mają mniejsze znaczenie w zrozumieniu utworu. Początkowo poznajemy MAkbeta, głównego bohatera jako próżnego człowieka, którego ludzie traktowali jak króla, służyli mu i uniżali się przed nim. Wtdy w umyśle Makbeta zrodził się pewnien plan. Otóż Makbet chce zająć miejsce władcy i sprawić, by na niego spłynęły sława, bogactwo oraz miłość i uwielbienie poddanych. Kierowały nim nieczyste myśli, był próżny, narcyzowaty. Zawsze marzył o posiadaniu nieograniczonej władzy i pragnął zrealizować swoje wcześniejsze fantazje. Myśli, te które nim kierowały stawały sie coraz dokuczliwsze i MAkbet postanowił odnależć aktualnego władcę i pozbawić go życia, by zaraz potem zająć jego miejsce. Bardzo ważną o ile nie przełomową role w życiu bohatera odegrały drugoplanoiwe postacie, które w całej książce pojawiły się zaledwie parę razy, zdążyły jednak zamieszać w życiu Makbeta.
Wmuwiły mu one, że to król jest winny jego smutnemu losowi i jeżeli chce coś osiągnąć, to powinien czym prędzej go zabić. Zmroczony pragnieniem przejęcia władzy, podatny na wpływy Makbet tylko na to czekał. Wiedźmy nie podały mu rozwiązania jak na tacy, nie powiedzały mu jak ma to zrobić, one po prostu podsunęły mu do głowy pomysł. Właśnie w tym momencie poznajemy żone Makbeta, lady Makbet. Trzeba tu nadmienić, że kobieta ta była postacią, która odegra bardzo ważną role w dalszych stronnicach opowieśći. Lady Makbet to kobieta o czarnym charakterze, jej głowne cechy to zero zahamowań, okrótność, żądza zniszczenia oraz przebiegłość. Dla niej władza miała znaczenie w równie dużym stopniu, co dla Makbeta, można powiedzieć, że pragnęla jej obsesyjnie, marzyła by zostać królową, to zaślepiało jej umysł. Sam Makbet czasem miewał przejawy człowieczenstwa, kiedy to żałował popełnionych później czynów, miał wyrzuty i nieświadomie próbował uniknąć tragedii, wszystkie jego wahania ucziszyła żona. Makbet zabił władcę, który niczego nieświadomy, ufał swojemu poddanemu. Zdarzenie to nie okazało się w pełni satysfakcjonujące, bohater bowiem musiał borykać się z problemami własnego człowieczeństwa. Zaczęły go obciążać fobie i lęki. Starał się walczyć z wewnętrznym miepokojem, który stał się jego nieodłącznym towarzyszem. Wieczny strach zniweczył jego szanse na dalsze życie w normalności. Stał się cieniem samego siebie, nie cieszyła go zdobyta władza. Nie potrafił pogodzić się z mordem, którego dokonał, słusznie obwiniał się o to wszystko. Bohater żałował swojego czynu, czuł skruchę i pokorę , jednak nie potrafił zapomnieć. Żona, wiedźma i jego ambicje wpłynęły na jego decyzje, która odbiła się na stanie jego zdrowia psychicznego. Makbet nie widział swojej dalszej przyszłoci, pragnał umrzeć, odpokutować za popełnione grzechy, wyzwolić się od ziemskiego cierpienia. W efekcie bohater targnał się na swoje życie, popełnił samobójstwo. Makbet uważał, że tym czynem odpokutuje grzeczy, zmyje z siebie winę, wymierzył sobie kare, jednak jego pokuta była znacznie gorsza, okazały się nią jego zwidy, paranoje, załamania nerwowe, depresje i ciągłe męki, których był udziałem.
Szekspir po raz kolejny w swym dziele pokazuje, że nie bez przyczyny nazywa się go najznakomitrzym poetom. Jak zwykle porusza zwykłe problemy ludzi, które ukazuje w wybitny sposób, zmusza nas do refleksji, chce abyśmy rozważyli problemy ludzkośći. "Makbet" to ponadczasowe dzieło ukazujące potęgę naszego umysłu i wpływ innych ludzi na nasze decyzje. Pokazuje nam rozdartego człowieka, którego sumienie walczy z żądzą, jednak jak to zwykle bywa wygrała ta jego gorsza część.
Uważam, że Makbet, to ponadczasowe dzieło, ktore przekazuje nam w dośc prosty sposób wiele nauk moralnych. Niezwykle ciekawa powieść w połączeniu z wciągającą akcją pełną rozpaczy sprawia, że nie możemy przejąść obok niej obojętnie. Sądzę, że Makbet to powieść dla czytelników w różnym wieku, nadale się zarówno dla starszych ludzi jak i młodzierzy, która często chce osiągnać coś jak najszybszym sposobem, to dzieło będzie dla nich przestrogą.
Mam nadzieję, że pomogłam :)