Question

Recenzja filmu po rosyjsku

Answer 1

Film "Pianista" jest fabularyzowaną biografią wielkiego muzyka - Władysława Szpilmana, który, będąc Żydem, przeżył prawdziwe piekło podczas II wojny światowej. Jego historia jest nam o tyle bliska, że akcja filmu rozgrywała się w Warszawie, a większość problemów jest związanych z historią naszego państwa.
"Pianista" opowiada prawdziwą historię życia ludzi w getcie, gdy na tereny Polski wkroczyli Niemcy z jak najmniej pokojowymi zamiarami.
Główny bohater - Władysław Szpilman jest wspaniałym muzykiem. Przesiedlenie Żydów na 403 hektarowy obszar, otoczony murem i kolczatką, przerywa jego dobrze zapowiadającą się karierę. Szpilman miał szczęście, że przeżył, ponieważ całą jego rodzinę wywieziono do obozu zagłady w Treblince, a z 500.000 Żydów holocaust przeżyło niewielu. W przetrwaniu głównemu bohaterowi pomogli dobrzy Polacy i oficer niemiecki, który pomógł mu przeżyć dostarczając żywność.
Film pokazuje okrucieństwo Niemców wobec Żydów, których pozbawiano życia bez skrupułów, czasem nawet śmiejąc się.
Film został doceniony nie tylko przeze mnie - otrzymał on aż 3 nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej - Oskary. Jeden z nich przypadł Romanowi Polańskiemu za reżyserię, drugi za scenariusz, a ostatni dla Adriena Brody za pierwszoplanową rolę męską. Bardzo się cieszę, że nasz, polski reżyser, został tak wielce uhonorowany za swoją twórczość, jednak mam wątpliwości co do aktora grającego Władysława Szpilmana, ponieważ niespecjalnie mi się podobał w tej roli, uważam, że jego gra była trochę "sztuczna".
Jeśli chodzi jednak o sam film, to najbardziej wstrząsnęły mną sceny mordów na Żydach. Przejmujący był także powrót zmęczonego ciągłym ukrywaniem się Szpilmana do getta, z którego zostały tylko ruiny domów i ludzkie ciała. Cała, jakże realistyczna scena, wzbudziła we mnie gniew, a zarazem smutek nad ludzką nietolerancją i chęcią dominacji. Dotarło do mnie, że sama mogłam być Żydówką, chować się w podziemiach i walczyć o życie. "Pianista" wzbudził we mnie także dobre emocje - uświadomiłam sobie, jak ważna jest w życiu pasja i zamiłowanie do czegoś - w przypadku Szpilmana była to muzyka. Pozwalała mu ona zarobić na życie, ale również pokonać samotność i strach.
Według mnie "Pianista" jest filmem, który naprawdę warto zobaczyć, chociażby po to, aby uświadomić sobie, jak wielkim problemem jest rasizm i nietolerancja religijna.
Film ten powinien pomóc nam nie tylko przenieść się w świat, gdzie ludzie ginęli przez czyjąś pychę i dążenie do władzy, ale także zrozumieć, jak wielkim szczęściem jest pokój.


Фильм "Пианист" является беллетризированный Биография великой музыке - Владислава Szpilman, который, будучи Иудей, пережившие ад Второй мировой войны. Его история настолько близко нам, что фильм состоялся в Варшаве, и большинство проблем, связанных с историей нашей страны.
"Пианист" рассказывает правдивую историю человеческой жизни в гетто, когда немцы вошли в польской территории наименее мирных намерений.
Главный герой - Владислав Szpilman является великим музыкантом. Переселение евреев в 403 гектаров, окруженный стеной, и ПИН, прервал его хорошо перспективной карьеры. Szpilman повезло, что он выжил, потому что вся его семья была депортирована в лагерь смерти Треблинка, и несколько 500,000 евреев пережили Холокост. Выживание главного героя помогли хорошие поляки и немецкий офицер, который помог ему выжить посредством предоставления продуктов питания.
Фильм показывает жестокость немцев к евреям, которые были лишены жизни, без сомнения, а иногда даже смех.
Фильм был оценен не только на меня, - пока он не получил 3 Оскара - Оскаров. Один из них упал в направлении Роман Полански, второму сценарию, и последний Эдриен Броуди для ведущей мужской роли. Я очень рад, что наш, польский кинорежиссер, была настолько большая честь для его работы, но у меня есть сомнения по поводу актер играл Владислав Szpilman, не особенно понравилась, потому что я в этой роли, я думаю, что его игра была немного "искусственный".
Однако, что касается фильма, эта сцена ударил меня самого убийства евреев. Лицо было тоже устали от постоянного возвращения Szpilman скрываться в гетто, из которого они были только развалины домов и человеческих тел. Всего, как реалистично сцене, вызвало гнев во мне, и печаль из-за человеческого нетерпимости и стремлением к господству. Мне пришло в голову, что само по себе может быть евреем, прячась в подвалах и бороться за свою жизнь. "Пианист" также вызвала во мне добрые чувства - я понял, как важно в жизни страсть и любовь-то - для Spielman была музыка. Это позволило ему зарабатывать на жизнь, но и преодолеть одиночество и страх.
По мне, 'Пианист' это фильм, который действительно стоит посмотреть, если только понимать, насколько велика проблема расизма и религиозной нетерпимости.
Этот фильм должны помочь нам не только перейти в мир, где люди гибнут по чьей-то гордости и стремления к власти, но и понять, как это большое счастье мира.