Pytanie: Czym zajmował się w dzieciństwie Stanisław Lem?
Kasia1993Niunia
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie, w zamożnym (rodzina Lemów była właścicielem dwóch lwowskich kamienic[9]) otoczeniu rodzinnego domu. Mając rodziców z korzeniami żydowskimi został wychowany jako katolik, a ze względów moralnych deklarował, że jest ateistą[10], choć według innych źródeł jego światopogląd postrzegany był jako agnostycyzm[11][12].
Był uczniem II Gimnazjum im. Karola Szajnochy. Po wybuchu II wojny światowej, w zaanektowanym przez Związek Radziecki Lwowie rozpoczął studia medyczne na Lwowskim Uniwersytecie Medycznym (przemianowanym wówczas na Instytut Medyczny), by uniknąć poboru do Armii Czerwonej. Wcześniej próbował dostać się na Politechnikę Lwowską, jednak mimo zdanego egzaminu nie został przyjęty na studia ze względu na powiązania ze średnią burżuazją[5]. Naukę przerwała inwazja Niemiec na ZSRR. Podczas tej okupacji, kiedy zamknięto wszystkie lwowskie uczelnie, wykorzystując fałszywe dokumenty (dzięki którym jego rodzina uniknęła osadzenia w getcie[5]), Lem pracował w niemieckiej firmie Rohstofferfassung, która zajmowała się odzyskiem metali (np. ze zniszczonego sprzętu wojskowego). Wykorzystując swą pozycję, współpracował z ruchem oporu, przekazując mu wykradzioną podczas pozyskiwania złomu amunicję i materiały wybuchowe. W 1944, po ponownym wkroczeniu do Lwowa Armii Czerwonej kontynuował studia. W 1946 wraz z całą rodziną wyjechał do Krakowa (w przeciwnym wypadku musiałby przyjąć obywatelstwo radzieckie), gdzie podjął przerwane studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[13]. Lem nigdy nie złożył końcowych egzaminów i nie otrzymał dyplomu, żeby uniknąć wcielenia do wojska[14].
Był uczniem II Gimnazjum im. Karola Szajnochy. Po wybuchu II wojny światowej, w zaanektowanym przez Związek Radziecki Lwowie rozpoczął studia medyczne na Lwowskim Uniwersytecie Medycznym (przemianowanym wówczas na Instytut Medyczny), by uniknąć poboru do Armii Czerwonej. Wcześniej próbował dostać się na Politechnikę Lwowską, jednak mimo zdanego egzaminu nie został przyjęty na studia ze względu na powiązania ze średnią burżuazją[5]. Naukę przerwała inwazja Niemiec na ZSRR. Podczas tej okupacji, kiedy zamknięto wszystkie lwowskie uczelnie, wykorzystując fałszywe dokumenty (dzięki którym jego rodzina uniknęła osadzenia w getcie[5]), Lem pracował w niemieckiej firmie Rohstofferfassung, która zajmowała się odzyskiem metali (np. ze zniszczonego sprzętu wojskowego). Wykorzystując swą pozycję, współpracował z ruchem oporu, przekazując mu wykradzioną podczas pozyskiwania złomu amunicję i materiały wybuchowe. W 1944, po ponownym wkroczeniu do Lwowa Armii Czerwonej kontynuował studia. W 1946 wraz z całą rodziną wyjechał do Krakowa (w przeciwnym wypadku musiałby przyjąć obywatelstwo radzieckie), gdzie podjął przerwane studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[13]. Lem nigdy nie złożył końcowych egzaminów i nie otrzymał dyplomu, żeby uniknąć wcielenia do wojska[14].