Question

Pytania dotyczą wiersza Stanisława Barańczaka "Każdy z nas ma schronienie"
1.Kto jest podmiotem lirycznym i dlaczego wypowiada się w 1 os.l.mn.
2.Co jest tematem wiersza
3. Słowa-klucze w wierszu omów budowę wersyfikacyjną wiersza

Wiersz :
Każdy z nas ma schronienie w betonie,
oprócz tego po jednym balkonie,
na nim skrzynkę, gdzie sadzi begonie;

odbywamy śmierci i porody,
oglądamy prognozę pogody,
aby żyć, mamy powody;

jednocześnie nam biją godziny,
jednakowo się kłócimy, godzimy,
odpoczynek nasz jest jaki? - godziwy;

z okna widać w porze szarówki
stuwatowe w innych oknach żarówki;
a pod blokiem kredens z ciężarówki

właśnie znosi firma transportowa
i ktoś dźwiga - ależ się zmordował -
sofę, która jest jak zawsze bordowa.

Answer 1

W 1978 powiadasz... wspomniane jest o betonie i życiu w blokowiskach... takich samych - szarych i smutnych. Tak smutnych jak życie. Mija ono szybko między śmiercią a porodami. Podmiotem lirycznym jest w liczbie mnogiej, przez co ukazuje duży zasięg i popularność ukazywanej rzeczywistości. Na końcu użyto koloru "bordowy" dla hiperbolizacji tej szarości oraz dla ukazania "naiwnego realizmu", który wyrasta na główny przekaz utworu. Być może ta szarość oznacza także zastój mysli patriotycznej. Stanisław Barańczak był jednym z najwybitniejszych twórców Nowej Fali. Fomacja ta skupiałą poetów wychowanych na wydarzeniach z Marca 1968 i Grudnia 1970, którzy przejawiali bunt wobec literatury zastanej, nie potrafiącej ukazać sytuacji w kraju w sposób groteskowy. Stąd w wierszu tym widać tenże bunt. Autor w groteskowy sposób pokazuje schronienie człowieka. Niby ma tak dużo, ale jednocześnie tak mało. Jest to celowe wyszydzenie rzeczywistości powojennej Polski.