Pytania dotyczą wiersza J. Słowackiego pt."Testament mój" 1. Scharakteryzuj podmiot liryczny. 2. Czy wiersz spełnia warunki testamentu. 3. Wypisz środki stylistyczne z wiersza.
Proszę o wyczerpujące odpowiedzi.;))
Daje naj.!^^
Pauuula303
1. Podmiotem lirycznym w tym wierszu można utożsamiać z samym poetą. Podmiot liryczny w ostatniej zwrotce wyraża nadzieję, iż głoszone przez niego poglądy trafią kiedyś do serc potomnych: 2. Wiersz spełnia warunki testamentu, są w nim zawarte ostatnie wole poety. 3. Środki stylistyczne: Apostrofa, Hiperbola, epitety, metafora, porówniania, wykrzyknienia.
Miałam to tydzień temu na polskim :)
7 votes Thanks 2
SweetDevil
1 poeta, który formułuje poetycki testament- wyraz ostatniej woli polecenia dla przyjaciół i całego narodu, używa zaimków drugo osobowych. Jest smutny, żałuje życia. Cenił ludzi z zasadami moralnymi. Wyraża przewidywania na temat losów własnej spuścizny literackiej. 2 dokonuje rozrachunku z własnym życiem, podsumowanie drogi poetyckiej poety. Nie ma spadkobiercy swoich koncepcji artystycznych, nie miał żadnego "ucznia" , twórczego naśladowcy. dokonuje rozrachunku z przeszłością. pisze o swojej pełnej poświęcenia służbie dla polski i pielęgnacji dawnej świetności ojczyzny.przekazuje swojemu narodowi moralne przesłanie.pozostawia ostatnią wole dla narodu polskiego - walka o wolnośc dla ojczyzny. 3 epitety szlachetny, obojętny, dzwięk pusty , smutny , lata młode, biednej ojczyzny, biedne serce, malęnką drużbe , serce dumne, srogą ,twardą, bożą służbę, niepłakana trumnę, siła fatalna, niewidzialna, porównania imie przeszło jak błyskawica, jak dzwięk pusty, jak kamienie przez boga rzucane na szaniec, taka obojetnośc jak ja mieć dla świata, tak cicho odleciec jak duch przenośnie płaszcz na moim duchu był nie wyzebrany, świetnościami moich przodków świetny, póki okręt walczył siedziałem na maszcie, przed narodem niosa ośwaity kaganiec, być sternikiem duchami napełnionej łodzi, zjadaczy chleba w aniołów przerobi pytania retoryczne kto drugi tak bez świata oklasków sie zgodzi?, i tak cicho odlecieć jak duch gdy odlata? wykrzyknienia lecz zaklinam na szaniec ogarnienie- przyjaciele siedą ptzy pucharze
10 votes Thanks 7
Zgłoś nadużycie!
Podmiotem lirycznym jest sam poeta, który posługuje się czasownikami w 1. os. lp.: ,,żyłem", ,,płakałem" oraz zaimkami: ,,mój" , ,,mi" , ,,moje" itp. Żegna się ze światem , dokonuje podsumowania swojego życia i twórczości. Wydaje polecenia dla przyjaciół i dla całego narodu. Jego wypowiedź jest pełna goryczy i rezygnacji. Wyraża także przewidywania na temat losów własnej spuścizny literackiej - w czasach mu współczesnych nie rozumianej, ale w przyszłości mogącej pełnić funkcję wychowawcy młodego pokolenia Polaków - patriotów. 2. Wiersz spełnia warunki testamentu. 3. W wierszu występują epitety (,,dżwięk pusty ", ,,płaszcz(...) nie wyżebrany", ,,niepłakana trumna"), porównania (,,Imię moje tak przeszło jako błyskawica"), metafory (,,Być sternikiem duchami napełnionej łodzi").Wykrzykniki i pytania retoryczne podkreśliające siłę wyrazu są świadectwem duchowego i emocjonalnego zaangażowania poety.
2. Wiersz spełnia warunki testamentu, są w nim zawarte ostatnie wole poety.
3. Środki stylistyczne: Apostrofa, Hiperbola, epitety, metafora, porówniania, wykrzyknienia.
Miałam to tydzień temu na polskim :)
2 dokonuje rozrachunku z własnym życiem, podsumowanie drogi poetyckiej poety. Nie ma spadkobiercy swoich koncepcji artystycznych, nie miał żadnego "ucznia" , twórczego naśladowcy. dokonuje rozrachunku z przeszłością. pisze o swojej pełnej poświęcenia służbie dla polski i pielęgnacji dawnej świetności ojczyzny.przekazuje swojemu narodowi moralne przesłanie.pozostawia ostatnią wole dla narodu polskiego - walka o wolnośc dla ojczyzny.
3 epitety szlachetny, obojętny, dzwięk pusty , smutny , lata młode, biednej ojczyzny, biedne serce, malęnką drużbe , serce dumne, srogą ,twardą, bożą służbę, niepłakana trumnę, siła fatalna, niewidzialna,
porównania imie przeszło jak błyskawica, jak dzwięk pusty, jak kamienie przez boga rzucane na szaniec, taka obojetnośc jak ja mieć dla świata, tak cicho odleciec jak duch
przenośnie płaszcz na moim duchu był nie wyzebrany, świetnościami moich przodków świetny, póki okręt walczył siedziałem na maszcie, przed narodem niosa ośwaity kaganiec, być sternikiem duchami napełnionej łodzi, zjadaczy chleba w aniołów przerobi
pytania retoryczne kto drugi tak bez świata oklasków sie zgodzi?, i tak cicho odlecieć jak duch gdy odlata?
wykrzyknienia lecz zaklinam na szaniec
ogarnienie- przyjaciele siedą ptzy pucharze