pytania do tekstu M. aureliusza "rozmyslania" (fragment)
1.do czego zostalo porownane zycie człowieka?
2. wyjasnij sens tego porownania.
tekst:
Długość życia ludzkiego to punkcik, istota płynna, spostrzeganie niejasne, zespół całego ciała to zgnilizna, dusza wir, los to zagadka, sława rzecz niepewna. Krótko mówiąc, wszystko, co związane z ciałem, to rzeka, co z duszą, to sen i mara. Życie to wojna i przystanek chwilowy w podróży, wspomnieniem pośmiertnym zapomnienie. Cóż więc może posłużyć za ostoję? Tylko jedno: filozofia. A ona zasadza się na utrzymywaniu naszego demona bez zmazy i szkody, aby był silniejszy nad przyjemność i cierpienie, by nic nie czynił bez rozwagi ani w sposób fałszywy i obłudny, by nie pragnął od nikogo niczego. I by wszystkie zdarzenia i losy przyjmował jako pochodzące skądś stamtąd, skąd sam przyszedł. A przede wszystkim, by w każdym położeniu oczekiwał śmierci z otuchą w przeświadczeniu, że to nic innego, jak rozkład pierwiastków, z których każde stworzenie się składa. Jeżeli zaś samym pierwiastkom nie straszna jest przemiana nieustanna jednego w drugi, dlaczegoby się obawiać przemiany i rozkładu wszystkich? Przecież to dzieje się zgodnie z prawami natury. A nic nie jest złe, co jest zgodne z naturą.
Życie człowieka w wierszu M.Aureliusza zostało porównane do wojny.
Oznacza, że nasze życie to nieustanna bitwa z losem i przeciwnościami, które spotykają nas na każdym kroku, codziennie jesteśmy świadkami wojny ludzi z życiem bądź problemami.