Question

Przystosowania ptaków drapieznych do polowania.

napiszcie prosze, na jutro to mam. !
najlepiej od mysnikow.
dzięki. ;]

Answer 1

Dziób. Wszystkie ptaki drapieżne mają zakrzywioną, ostro zakończoną górną szczękę, która
jest dłuższa od szczęki dolnej. Ostre zakończenie dzioba wbija się w ciało ofiary niczym nóż,
a następnie rozszarpuje je na kawałki, które połyka w całości lub delikatnie podaje swoim
pisklętom. U sokołów na górnej szczęce występują nacięcia, które pomagają tym ptakom w
zabiciu schwytanej w locie ofiary.
Nogi. Nogi ptaków drapieżnych są przystosowane do zabijania. Ofiary ptaków drapieżnych są
różnorodne. W związku z tym nogi ptaków drapieżnych różnią się również między sobą, lecz
generalnie mają wspólną cechę, którą jest posiadanie stosunkowo długich i mocnych, ostro
zakończonych pazurów. Generalnie krótkie nogi z krótkimi, silnymi szponami wskazują, że
ich posiadacz chwyta swoje ofiary na ziemi. Długie nogi z długimi i niezwykle ostrymi
szponami charakteryzują drapieżniki, które chwytają inne ptaki w powietrzu. Mają one często
dłuższy niż pozostałe środkowy palec, który ułatwia im sięganie po zdobycz.
Ptaki posiadające duże, silne palce z równie mocnymi pazurami umożliwią im zabijanie
dużych ofiar. Ptaki drapieżne polujące na ryby takie, jak rybołów, bielik, na spodniej stronie
palców nóg ma liczne chropowate wyrostki (brodawki), które umożliwiają im
przytrzymywanie ciał śliskich ryb. Dodatkowo rybołów posiada jeszcze jedną cechę
przystosowawczą, jest nią posiadanie zwrotnego zewnętrznego palca. Ptak może wykręcać go
do tyłu i dzięki temu chwytać rybę dwoma palcami z przodu i dwoma palcami z tyłu, co
znacznie poprawia pewność jego uchwytu. (prezentacja – arkusz nogi-odp)
7
Węch. Ptaki drapieżne mają otwory nosowe położone na górnej szczęce. Ptaki te
charakteryzują się stosunkowo słabym węchem, aczkolwiek sępy Nowego Świata zmysł
węchu mają niezwykły, gdyż potrafią odnaleźć niewielkie, często niewidoczne (np. ukryte
pod liśćmi) fragmenty padliny ze znacznej odległości.
Słuch. U większości ptaków drapieżnych otwory słuchowe są przykryte piórami. Jedynie u
sępów i kondorów widać je wyraźnie na gołej głowie. Ptaki drapieżne mają bardzo dobry
słuch, który wspomaga wzrok w czasie polowań. I tak np. błotniaki latające nisko nad polem
czy łąką potrafią zlokalizować niewidoczne gryzonie, szeleszczące przy poruszaniu się w
trawie.
Oczy. Ptaki drapieżne mają duże oczy z przystosowaniami do niezwykłego widzenia. Oczy
największych latających drapieżników są tak duże jak oczy ludzi. Duża powierzchnia oka
umożliwia wpadanie do jego wnętrza dużej ilości światła. Soczewka w oku drapieżnika jest
umieszczona stosunkowo daleko od siatkówki, co daje długą ogniskową i w rezultacie efekt
widzenia teleskopowego. Ponadto w siatkówce znajdują się gęsto upakowane duże ilości
komórek światłoczułych. Myszołów np. ma około osiem razy większą liczbę komórek
światłoczułych na milimetr kwadratowy niż człowiek. Sępy potrafią dojrzeć mały kawałek
padliny z wysokości kilku kilometrów, sokół wędrowny zaś widzi swoją ofiarę z odległości,
przy której człowiek musi posłużyć się lornetką.
Większość ptaków widzi pojedynczo - monokularnie, co oznacza, że każde oko skupia wzrok
na oddzielnym obrazie. Jak widzą ptaki drapieżne? Ich oczy są umieszczone bardziej z przodu
twarzy niż u pozostałych ptaków, w związku z tym, kiedy skupią wzrok przed siebie, potrafią
widzieć binokularnie. Binokularne widzenie (trójwymiarowe) pozwala bardzo dokładnie
określić odległość, widzenie zaś monokularne umożliwia zwierzętom szerokie pole widzenia.
(Warto też zwrócić uwagę, że wszystkie ptaki mogą obracać oczami w różnych kierunkach
niezależnie od siebie).
Ptaki drapieżne widzą trójwymiarowo w promieniu 35-50°. Całkowite pole widzenia jest
mniejsze niż u innych ptaków i wynosi ok. 250°.
Oczy ptaków drapieżnych mają niezwykłe przystosowania: na siatkówce znajdują się dwa
centra, w których powstaje obraz. Jedno funkcjonuje głównie wówczas, gdy ptak
wykorzystuje widzenie binokularne. W drugim centrum powstają obrazy będące wynikiem
widzenia monokularnego. Dodatkowo oczy ich są chronione przez tzw. trzecią powiekę -
"mrugającą" błonę, która dodatkowo wraz z powiekami osłania rogówkę.