Przystosowania pasożytow do pasożytnictwa to narządy czepne. W przypadku pasożytow zewnętrznych mają one często odnóża czepne lub przyssawki, które umożliwiają km utrzymanie się na powierzchni ciała żywiciela. Natomiast pasożyty wewnętrzne często mają przyssawki lub haczyki, które umożliwiają im utrzymanie się w ciele żywiciela. Duża liczba potomstwa - większość pasożytow wytwarza ogromną liczbę jaj, ponieważ tylko niewielka część osobników osiąga wiek rozrodczy. Sposoby odbierania pokarmu - pasożyty zewnętrzne mają specjalne aparaty gębowe, które umożliwiają przebicie skóry żywiciela. Wytwarzanie substancji chemicznych - wiele pasożytow zewnętrznych wydziela substancje znieczulające. Utrudniają one wykrycie pasożyta przez żywiciela. Pasożyty wewnętrzne mają ciała pokryte substancjami chroniącymi przed strawieniem i relacja układu odpornościowego. Pasożyty zatruwają i osłabiają organizm żywiciela i przynoszą groźne choroby.
Przystosowania pasożytow do pasożytnictwa to narządy czepne. W przypadku pasożytow zewnętrznych mają one często odnóża czepne lub przyssawki, które umożliwiają km utrzymanie się na powierzchni ciała żywiciela. Natomiast pasożyty wewnętrzne często mają przyssawki lub haczyki, które umożliwiają im utrzymanie się w ciele żywiciela. Duża liczba potomstwa - większość pasożytow wytwarza ogromną liczbę jaj, ponieważ tylko niewielka część osobników osiąga wiek rozrodczy. Sposoby odbierania pokarmu - pasożyty zewnętrzne mają specjalne aparaty gębowe, które umożliwiają przebicie skóry żywiciela. Wytwarzanie substancji chemicznych - wiele pasożytow zewnętrznych wydziela substancje znieczulające. Utrudniają one wykrycie pasożyta przez żywiciela. Pasożyty wewnętrzne mają ciała pokryte substancjami chroniącymi przed strawieniem i relacja układu odpornościowego. Pasożyty zatruwają i osłabiają organizm żywiciela i przynoszą groźne choroby.