" Antygona i Edyp" to przedstawienie córki i ojca.
Wyraziste barwy, ciemne, kontrast między tłem a planem główny.
Kontrast między tłem a pierwszym planem. ( Nad głowami wędrowców zawisła złowieszcza, czarna chmura. Trasa ich wędrówki również wiedzie w stronę mrocznej rzeczywistości. Tylko horyzont rozświetla jasna poświata, jakby odchodzące w dal wspomnienie nie tak dawnych czasów szczęścia i wielkości.)
Bohaterowie zajmują przeważającą część obrazu utrzymanego w mrocznych barwach, tworzących nastrój przygnębienia i smutku. Nastrój ten potęgują twarze bohaterów.
" Antygona i Edyp" to przedstawienie córki i ojca.
Wyraziste barwy, ciemne, kontrast między tłem a planem główny.
Kontrast między tłem a pierwszym planem. ( Nad głowami wędrowców zawisła złowieszcza, czarna chmura. Trasa ich wędrówki również wiedzie w stronę mrocznej rzeczywistości. Tylko horyzont rozświetla jasna poświata, jakby odchodzące w dal wspomnienie nie tak dawnych czasów szczęścia i wielkości.)
Bohaterowie zajmują przeważającą część obrazu utrzymanego w mrocznych barwach, tworzących nastrój przygnębienia i smutku.
Nastrój ten potęgują twarze bohaterów.
:]