ZABY SA PŁAZAMI BEZOGONOWYMI,WODNOLĄDOWYMI.ROZMNAZAJĄ SIĘ W SŁODKIEJ WODZIE.Z ZAPŁODNINYCH JAJECZEK RODZĄ SIĘ KIJANKI.KIJANKA JEST PODOBNA DO MAŁEJ RYBKI.NIE MA KOŃCZYN ,A ODDYCHA SKRZELAMI.PO KILKU TYGODNIACH KIJANKA PRZEOBRAZA SIĘ W ZABĘ.NAJPIERW POJAWIAJĄ SIĘ TYLNE ŁAPY,NASTĘPNIE PRZEDNIE,A OGON STAJE SIĘ CORAZ KRÓTSZY.KIJANKA STAJE SIĘ MAŁĄ ZABKĄ ,KTÓRA MOZE PORUSZAĆ SIĘ PO LĄDZIE I ODDYCHAĆ ZA POMOCĄ PŁUC. PONIEWAZ NAGA SKÓRA SZYBKO WYSYCHA W ŚRODOWISKU LĄDOWYM ,ZABA SPĘDZA DUZO CZASU W WILGOTNYCH KRYJÓWKACH LUB W WODZIE.WYNURZA SIĘ JEDYNIE NA POWIERZCHNIĘ ,PONIEWAZ MUSI ZACZERPNĄĆ POWIETRZA!ZYWI SIĘ OWADAMI I MAŁYMI ZWIERZĘTAMI WODNYMI.
Żaba trawnagatunek płaza z rodziny żabowatych. Podobnie jak żaba dalmatyńska i żaba moczarowa należy do tzw. żab brunatnych, która to nazwa bierze się od koloru skóry tych zwierząt. Gatunek posiada szeroki zasięg występowania, obejmujący większą część Europy (w tym północne wybrzeża kontynentu) i zachodnią Azję. Zasiedla różnorodne siedliska klimatu umiarkowanego, zwłaszcza lasy. Rozmnaża się w płytkich zbiornikach wodnych. Duży wpływ na rozród wywiera temperatura, swój udział mają też szerokość geograficzna i drapieżnictwo. Występuje kijanka żywiąca się roślinami wodnymi, glonami i drobnymi zwierzętami wodnymi. Osobniki dorosłe są mięsożerne, poza sezonem rozrodczym wiodą lądowy tryb życia, polując zmierzchem i nocą. Zdarzają się przypadki zmiany płci. Ten popularny płaz nie jest zagrożony wyginięciem, pomimo to figuruje w licznych Czerwonych Księgach i Listach. Negatywny wpływ wywierają nań m.in. zanieczyszczenie środowiska i fragmentacja siedlisk.
Osiąga 7–9, rzadziej 11 cm długości[9]. Największe rozmiary cechują osobniki z umiarkowanych szerokości geograficznych, przerastające płazy z południa i północy, mimo że to wśród tych ostatnich najwyższa jest średnia wieku, dodatnio korelującego z wielkością. Geny odpowiadają za tę zmienność tylko częściowo[10].
Poszczególne osobniki żaby trawnej różnią się od siebie ubarwieniem. Gładka skóra tego gatunku obfituje w chromatofory[. Ich grzbiety mogą przybierać barwy różnych odcieni brązu (szarobrązowe, oliwkowobrązowe), żółci, szarości, spotyka się też oliwkowe i rudawe. Grzbiet i boki pokrywa drobne[ lub większe ciemne plamkowanie]. Od oka do nasady kończyn przebiega trójkątna ciemnobrunatna plama skroniowa. Szyję zdobi ciemna plama w kształcie litery V[ Tylne łapy zdobią poprzeczne pasy[. Brzuszna strona ciała przyjmuje kolory białe, żółtawe i szarawe z plamkowaniem brązowym, brązowoszarym lub czarnym[
Głowa jest mała Źrenica oka leży horyzontalnie. Pysk określa się jako zaokrąglony krótki i tępy[lub szeroki, ostro zakończony (zaostrzeniu pyska jedne źródła przecząa z innych wynika, że jest bardziej zaostrzony, niż u żab zielonych). Tylna część języka jest wolna i rozwidlona. Występują zęby lemieszowe
Ciało jest korpulentne, wydłużone, krępe[. Mostek i omosternum są skostniałe
Płaz posiada bardzo szeroki zasięg występowania, obejmujący większą część Europy i przyległe rejony Azji. Na północy sięga Norwegii, Finlandii i Federacji Rosyjskiej, dochodząc na wschodzie Norwegii do północnego wybrzeża kontynentu (północne wybrzeże Morza Białego, południowe – Morza Barentsa, jest to jedyny płaz Przylądka Północnego). Na południu osiąga północną Hiszpanię, granica jego zasięgu przebiega jednak na północ od Portugalii
ZABY SA PŁAZAMI BEZOGONOWYMI,WODNOLĄDOWYMI.ROZMNAZAJĄ SIĘ W SŁODKIEJ WODZIE.Z ZAPŁODNINYCH JAJECZEK RODZĄ SIĘ KIJANKI.KIJANKA JEST PODOBNA DO MAŁEJ RYBKI.NIE MA KOŃCZYN ,A ODDYCHA SKRZELAMI.PO KILKU TYGODNIACH KIJANKA PRZEOBRAZA SIĘ W ZABĘ.NAJPIERW POJAWIAJĄ SIĘ TYLNE ŁAPY,NASTĘPNIE PRZEDNIE,A OGON STAJE SIĘ CORAZ KRÓTSZY.KIJANKA STAJE SIĘ MAŁĄ ZABKĄ ,KTÓRA MOZE PORUSZAĆ SIĘ PO LĄDZIE I ODDYCHAĆ ZA POMOCĄ PŁUC. PONIEWAZ NAGA SKÓRA SZYBKO WYSYCHA W ŚRODOWISKU LĄDOWYM ,ZABA SPĘDZA DUZO CZASU W WILGOTNYCH KRYJÓWKACH LUB W WODZIE.WYNURZA SIĘ JEDYNIE NA POWIERZCHNIĘ ,PONIEWAZ MUSI ZACZERPNĄĆ POWIETRZA!ZYWI SIĘ OWADAMI I MAŁYMI ZWIERZĘTAMI WODNYMI.
Żaba trawna gatunek płaza z rodziny żabowatych. Podobnie jak żaba dalmatyńska i żaba moczarowa należy do tzw. żab brunatnych, która to nazwa bierze się od koloru skóry tych zwierząt. Gatunek posiada szeroki zasięg występowania, obejmujący większą część Europy (w tym północne wybrzeża kontynentu) i zachodnią Azję. Zasiedla różnorodne siedliska klimatu umiarkowanego, zwłaszcza lasy. Rozmnaża się w płytkich zbiornikach wodnych. Duży wpływ na rozród wywiera temperatura, swój udział mają też szerokość geograficzna i drapieżnictwo. Występuje kijanka żywiąca się roślinami wodnymi, glonami i drobnymi zwierzętami wodnymi. Osobniki dorosłe są mięsożerne, poza sezonem rozrodczym wiodą lądowy tryb życia, polując zmierzchem i nocą. Zdarzają się przypadki zmiany płci. Ten popularny płaz nie jest zagrożony wyginięciem, pomimo to figuruje w licznych Czerwonych Księgach i Listach. Negatywny wpływ wywierają nań m.in. zanieczyszczenie środowiska i fragmentacja siedlisk.
Osiąga 7–9, rzadziej 11 cm długości[9]. Największe rozmiary cechują osobniki z umiarkowanych szerokości geograficznych, przerastające płazy z południa i północy, mimo że to wśród tych ostatnich najwyższa jest średnia wieku, dodatnio korelującego z wielkością. Geny odpowiadają za tę zmienność tylko częściowo[10].
Poszczególne osobniki żaby trawnej różnią się od siebie ubarwieniem. Gładka skóra tego gatunku obfituje w chromatofory[. Ich grzbiety mogą przybierać barwy różnych odcieni brązu (szarobrązowe, oliwkowobrązowe), żółci, szarości, spotyka się też oliwkowe i rudawe. Grzbiet i boki pokrywa drobne[ lub większe ciemne plamkowanie]. Od oka do nasady kończyn przebiega trójkątna ciemnobrunatna plama skroniowa. Szyję zdobi ciemna plama w kształcie litery V[ Tylne łapy zdobią poprzeczne pasy[. Brzuszna strona ciała przyjmuje kolory białe, żółtawe i szarawe z plamkowaniem brązowym, brązowoszarym lub czarnym[
Głowa jest mała Źrenica oka leży horyzontalnie. Pysk określa się jako zaokrąglony krótki i tępy[lub szeroki, ostro zakończony (zaostrzeniu pyska jedne źródła przecząa z innych wynika, że jest bardziej zaostrzony, niż u żab zielonych). Tylna część języka jest wolna i rozwidlona. Występują zęby lemieszowe
Ciało jest korpulentne, wydłużone, krępe[. Mostek i omosternum są skostniałe
Płaz posiada bardzo szeroki zasięg występowania, obejmujący większą część Europy i przyległe rejony Azji. Na północy sięga Norwegii, Finlandii i Federacji Rosyjskiej, dochodząc na wschodzie Norwegii do północnego wybrzeża kontynentu (północne wybrzeże Morza Białego, południowe – Morza Barentsa, jest to jedyny płaz Przylądka Północnego). Na południu osiąga północną Hiszpanię, granica jego zasięgu przebiega jednak na północ od Portugalii