Question

Przygotuj referat (2 stony A4) na jeden z tematów przedstawionych w załączniku (5 do wyboru, bardzo proszę odpowiedź również umieścić w załączniku, najlepiej w wordzie, jeszcze lepiej: w formacie .doc :D ). DOTYCZY CZASÓW I WOJNY ŚWIATOWEJ!

PODAĆ BIBLIOGRAFIĘ!

Daję 35 pkt na głowę, więc oczekuję pewnego poziomu :)

Szczegóły w załączniku.

Answer 1

Rewolucje w Rosji 1917 roku. Przyczyny i skutki.

 

Wybuch wojny z państwami centralnymi większość społeczeństwa rosyjskiego przyjęła z entuzjazmem. Rosyjskie uczucia patriotyczne, umiejętnie podsycane przez carat, skierowały się głównie przeciwko obcokrajowcom i zagranicznym firmom w miastach cesarstwa. Szybko zacierano ślady wiekowych wpływów niemieckich. Zmieniono nawet w pierwszych dniach wojny nazwę stolicy Imperium - z Petersburga na Piotrogród.

Wojna szybko przyjęła niekorzystny dla Rosji obrót. Po roku walk sytuacja wojskowa Rosji przedstawiała się katastrofalnie. Utracono Królestwo Polskie i  większość tzw. ziem zabranych na Zachodzie. Wojsko wykrwawiło się w nieudanych, źle dowodzonych ofensywach. W miastach sklepy były coraz gorzej zaopatrzone. Choć jeszcze nie groził głód, to nasilać się zaczęła spekulacja i drożyzna. Strajkowało coraz więcej zakładów przemysłowych, w tym produkujących na potrzeby armii.

Przyczyny wybuchu rewolucji lutowej były błahe. W połowie lutego 1917 roku w Piotrogrodzie zaczęło brakować chleba. Szybko wydano kartki na pieczywo, jednak wskutek nieudolności władz stolicy chleba nie dostarczono nadal do sklepów. Pomimo uspokajających apeli i deklaracji władz 23 lutego 1917 roku rozpoczęły się pierwsze demonstracje uliczne. Liczba ich uczestników rosła z godziny na godzinę. Doszło do pierwszych starć tłumu z wojskiem i policją. 26 lutego demonstrowało już 200 tysięcy ludzi. Co raz częściej zdarzały się przypadki przechodzenia całych jednostek wojskowych, użytych do pacyfikacji, na stronę demonstrantów. Następnego dnia po regularnych walkach pomiędzy oddziałami wiernymi jeszcze carowi a tłumami cywilów i zbuntowanych żołnierzy, rząd carski przestał istnieć. Ministrów abdykowano, a ostatni car Rosji Mikołaj II abdykował. Upadek caratu kosztował 1443 zabitych i rannych.

Po upadku caratu w Piotrogrodzie powstały dwa ośrodki władzy centralnej - Rząd Tymczasowy i Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Rząd Tymczasowy utworzyli członkowie Dumy Państwowej, czyli rosyjskiego parlamentu, którzy przyjęli na siebie odpowiedzialność za losy państwa. Na czele rządu stanął książę Jerzy Lwow. Jedynym przedstawicielem lewicy w rządzie Lwowa był młody adwokat Aleksander Kiereński, który został ministrem sprawiedliwości. Rząd Tymczasowy postanowił dalej prowadzić wojnę w sojuszu z Anglią i Francją. Państwa zachodnie, popierając przewrót, sądziły, że obalenie caratu zjednoczy społeczeństwo rosyjskie i umocni jego wolę walki.

Władza Rządu Tymczasowego była jednak słaba. W Rosji zapanowała anarchia, przed którą rząd musiał ustępować. Ogłoszono powszechną amnestię, rozwiązano policję, znacznie osłabiono dyscyplinę wojskową, znosząc kary regulaminowe.

Obok Rządu Tymczasowego działała w Piotrogrodzie Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Zorganizowali ją eserowcy i mieńszewicy. Wykorzystując wzory rewolucji 1905 roku Rada Piotrogrodzka wydawała władne dekrety, odezwy i manifesty. 

 

Partia bolszewicka odegrała niewielką rolę w rewolucji lutowej. Część przywódców partii z Włodzimierzem Leninem znajdowała się w tym czasie na emigracji w Szwajcarii. Inni, jak Józef Stalin, przebywali na zesłaniu. Na czele piotrogrodzkiej organizacji bolszewików stał wtedy mało doświadczony Wiaczesław Mołotow.

Lenin wraz z pozostałymi emigrantami powrócił do Rosji w kwietniu 1917 roku drogą poprzez Niemcy, znajdujące się w stanie wojny z Rosją. Dało to powód do oskarżenia go o nawiązanie współpracy z Niemcami.

W kilka dni po powrocie z emigracji Lenin opublikował "Tezy kwietniowe". Stanowiły one program przejścia old rewolucji burżuazyjno-demokratycznej do dyktatury proletariatu, jak nazwano przejącie władzy przez bolszewików. Lenin głosił hasło: "Cała władza w ręce rad!". Wprawdzie rady robotnicze i żołnierskie znajdowały się jeszcze wówczas pod kontrolą innych odłamów partii socjalistycznej, ale ich przejęcie przez bolszewików było - jak sądził Lenin - sprawą niedługiego czasu. W celu zdobycia poparcia mas chłopów i żołnierzy Lenin rzucił hasło nacjonalizacji ziemi i natychmiastowego zawarcia pokoju z Niemcami.

Wydarzenia potoczyły się szybko. W maju 1917 roku upadł rząd księcia Lwowa. Premierem został Kiereński. W lipcu doszło w Piotrogrodzie do próby przejęcia władzy przez bolszewików. Rząd Tymczasowy, mając poparcie niektórych jednostek wojskowych, rozprawił się z zamieszkami i zlikwidował lokalne organizacje bolszewickie. Zginęło wtedy około 50 osób, a Lenin musiał schronić się w Finlandii. Wkrótce jednak przeciwko Kiereńskiemu wystąpiło wojsko. Generał Korniłow skierował na Piotrogród oddziały kawalerii. Kiereński był zmuszony szukać pomocy nawet u bolszewików. Utworzone wtedy oddziały Czerwonej Gwardii zagrodziły oddziałom "Dzikiej Dywizji" drogę do Piotrogrodu. Pucz wojskowy Korniłowa ostał zlikwidowany bez ofiar.

We wrześniu 1917 roku przywódca bolszewików Lenin powrócił do Piotrogrodu. Widząc załamanie się autorytetu Rządu Tymczasowego, upadek dyscypliny wojska, głód i poczucie tymczasowości sytuacji, postanowił siłą przejąć władzę w Rosji.

10 października 1917 roku odbyło się posiedzenie Komitetu Centralnego partii bolszewickiej. Lenin postawił wniosek o rozpoczęcie przygotowań do zbrojnego powstania. Komitet Woskowo - Rewolucyjny zmobilizował w Piotrogrodzie około 60 tysięcy ludzi. Rząd Kiereńskiego mógł liczyć tam zaledwie na 10 tysięcy ludzi. Wynik walki był z góry przesądzony.

Powstanie bolszewickie w Piotrogrodzie rozpoczęło się 23 października 1917 roku. Kierowała nim Piotrogrodzka Rada Robotnicza i Żołnierska, której siedzibą był pałac Smolny. 24 października krążownik "Aurora", wprowadzony na Newę, dał sygnał do ataku na Pałac Zimowy - siedzibę Rządu Tymczasowego. Po kilku godzinach pałac zdobyto. Lenin utworzył pierwszy rad bolszewicki - Radę Komisarzy Ludowych. Wkrótce Rada opublikowała swój pierwszy dekret - Deklarację Praw Narodów Rosji.

Do poważniejszych walk doszło w Moskwie. Walki tam trwały tydzień, do 2 listopada 1917 roku. Poza największymi miastami rewolucja bolszewicka była buntem chłopskim, objęła przede wszystkim wsie. Władzę na olbrzymich przestrzeniach Rosji bolszewicy zdobyli dzięki wystąpieniom chłopów, którzy kazali właścicielom opuszczać dwory, konfiskowali narzędzia, zapasy, inwentarz. Ziemia była dzielona między chłopów przez wspólnoty gminne.

 

 

Źródła: 

Tadeusz Glubiński - Historia 8 Trudny wiek XX