Zgłoś nadużycie!
Holocaust- termin pochodzi z języka greckiego. Oznaczał on ofiarę spaloną na ołtarzu, całopalnie. W XX w. nabrał nowego znaczenia. Dziś Holocaustem nazywamy zagładę Żydów, jaka się dokonała w Europie II wojny światowej i której dokonała III Rzesza i jej sojusznicy. Holocaust stał się symbolem eksterminacji Żydów. Eksterminacja to polityka państwa prowadząca do wytępienia określonych grup ludności z powodu ich rasy, narodowości, wyznania czy stanu zdrowia. Pojęcie pochodzi z języka łacińskiego i oznacza wyniszczenie i ludobójstwo, czyli masową zagładę ludzi.
Wyniszczenie Żydów polskich rozpoczęto jeszcze w czasie kampanii wrześniowej, w 1941 r. na terenach ziem polskich utworzono już ok. 300 gett i 400 obozów pracy. W największym getcie -warszawskim, stłoczono na niewielkim obszarze do 400 tys. osób. Warunki bytowe w tych miejscach były straszliwe: brakowało opieki medycznej, przydziały żywności ograniczały się do racji głodowych, strażnicy byli panami życia a raczej śmierci (rozstrzeliwano z błahych powodów). Na początku 1942r. hitlerowcy rozpoczęli akcję „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, czyli wymordowania wszystkich Żydów. Rozpoczęto likwidacje gett, wywożąc ich mieszkańców do obozów zagłady w Chełmie, Sobiborze, Treblince i w Majdanku. Symbolem tej zagłady stał się Oświęcim, w którym komory gazowe działały do końca 1944 r. W kwietniu 1943 r. garstka bohaterów rzuciła wyzwanie hitlerowskiej machinie śmierci, podejmując walkę na terenie likwidowanego przez Niemców getta w Warszawie.
Każdy Żyd, bez względu biedny czy bogaty, wykształcony czy nie ,w czasie okupacji skazany był na śmierć. Ludzie umierali z głodu, nieleczonych chorób, ciężkich pobić. Ginęli w gettach i obozach. Tylko nie wielu udało się wyjść cało z tego piekła
Holocaust stał się symbolem eksterminacji Żydów. Eksterminacja to polityka państwa prowadząca do wytępienia określonych grup ludności z powodu ich rasy, narodowości, wyznania czy stanu zdrowia. Pojęcie pochodzi z języka łacińskiego i oznacza wyniszczenie i ludobójstwo, czyli masową zagładę ludzi.
Wyniszczenie Żydów polskich rozpoczęto jeszcze w czasie kampanii wrześniowej, w 1941 r. na terenach ziem polskich utworzono już ok. 300 gett i 400 obozów pracy. W największym getcie -warszawskim, stłoczono na niewielkim obszarze do 400 tys. osób. Warunki bytowe w tych miejscach były straszliwe: brakowało opieki medycznej, przydziały żywności ograniczały się do racji głodowych, strażnicy byli panami życia a raczej śmierci (rozstrzeliwano z błahych powodów).
Na początku 1942r. hitlerowcy rozpoczęli akcję „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, czyli wymordowania wszystkich Żydów. Rozpoczęto likwidacje gett, wywożąc ich mieszkańców do obozów zagłady w Chełmie, Sobiborze, Treblince i w Majdanku. Symbolem tej zagłady stał się Oświęcim, w którym komory gazowe działały do końca 1944 r.
W kwietniu 1943 r. garstka bohaterów rzuciła wyzwanie hitlerowskiej machinie śmierci, podejmując walkę na terenie likwidowanego przez Niemców getta w Warszawie.
Każdy Żyd, bez względu biedny czy bogaty, wykształcony czy nie ,w czasie okupacji skazany był na śmierć. Ludzie umierali z głodu, nieleczonych chorób, ciężkich pobić. Ginęli w gettach i obozach. Tylko nie wielu udało się wyjść cało z tego piekła