Question

Przygotuj interpretacje wiersza "Stepy Akermańskie" Adama Mickiewicza.

Daję dużo punktów, proszę o pomoc

Potrzebuję to na dzisiaj

Answer 1

Stepy akermanskie Adama Mickiewicza to klasyczny sonet, liryka bezpośrednia . Podmiot liryczny utozsamiony z autorem ,na co wskazuje ostatnia zwrotka (wspomnienie Litwy – ojczyzny Mickiewicza oraz podróż, jaką przebył na Krym.
Sonet ten jest rytmiczny - rymy okalające.
Pierwsze zwrotki maja charakter opisowy i koncentruje się na jak najbardziej obrazowym ukazaniu stepowego krajobrazu w świetle dziennym.
Podmiot liryczny rozpaczliwie poszukuje punktów odniesienia na nie niebie, niczym zagubiony żeglarz. Wreszcie dostrzega łunę Dniestru.
Sa przedstawione takie środki artystyczne jak :
-metafory: „suchego przestwór oceanu”, „przewodniczki łodzi”,
porównania: „Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi”,
epitety: „łąk szumiących”, „koralowe ostrowy burzanu”.
Bogaty opis krajobrazu wzbogacają dodatkowo efekty świetlne, jak na przykład refleks księżyca w tafli Dniestru.
Kolejne dwie strofy trójwersowe, mają charakter refleksyjny. Podmiot liryczny krzyczy, by zatrzymano powóz, ponieważ chciał wsłuchać się w noc. Wraz ze słowami: „Stójmy! - jak cicho!” utwór na chwilę zamiera, a czytelnik, który za sprawą obrazowego opisu na własne oczy widział stepowy krajobraz, zaczyna wsłuchiwać się w nadbiegające odgłosy. Wsłuchując się w szmery traw i gwizd wiatru, podmiot liryczny zaczyna nagle wyłapywać poszczególne odgłosy przyrody.

Answer 2

Ląd:      - wóz, łąka, kwiaty, burzan, droga, kurhan

Woda:   - wpłynąłem, nurza się, brodzi (łódka), wyspa, fale

Z tego wynika :

Ogrom świata -------- małość człowieka

 

Środki art (dominuje hiperbola) powodują, że opisywany świat jawi się jako ogromny, monumentalny, nabiera cech nieskończoności.

 Środki takie jak oksymoron „suchy ocean”, porównianie „wóz ... jak łódka” oraz metafory oparte na przeciwieństwach np. „fale łąk”, „powódź kwiatów” tworzą łącznie nowe zjawisko, które nie istnieje w świecie realnym, oddają doznania osoby mówiącej, która ruszając się po bezkresnym stepie, widząc falowanie traw, kępy krzewów, ma wrażenie, że porusza się nie wozem po lądzie, lecz łodzią po wodzie.

Określenia oddziałujące na zmysły wzroku i słuchu (przenośnie i epitety) np. „łąki szumiące”, „wzeszła lampa Akermanu” zwiększają plastykę opisu, pobudzają wyobraźnię, oddają dostojeństwo i piękno natury.

 

Podsumowanie:

Osobą mówiącą w wierzu jest podróżnik zwiedzający Krym, uważnie obserwujący krajobraz, w poetycki sposób przedstawiający swoje wrażenia, tułacz tęskniący za ojczyzną (za Litwą – Mickiewicz).