WZROK (zmysł wzroku) = fizjol. zdolność odbioru przez człowieka i zwierzęta bodźców świetlnych; u człowieka i zwierząt wyższych dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtów, barw i ruchu; narządem w. jest oko, receptorami pręciki i czopki siatkówki oka.
Dalekowzroczność (hypermetropia, nadwzroczność) = Wada, w której oko wykazuje tendencję do ogniskowania obrazu poza siatkówką. Większość ludzi rodzi się dalekowidzami, z czasem wada u wielu osób ustępuje, by czasem ponownie się pojawić w okresie dojrzewania czy na starość. Przyczyn tej wady upatruje się w: niedostatecznej długości gałki ocznej, odklejeniu siatkówki, nieelastycznej lub zbyt wypukłej soczewce, niedostatecznej akomodacji itd. Powoduje to niewyraźne widzenie zarówno z bliska, jak i z oddali (często więc nazwa dalekowzroczność może być myląca, lepiej sedno sprawy oddaje nazwa nadwzroczność).
Dalekowzroczność jest drugą obok krótkowzroczności najczęściej spotykaną wadą wzroku. Jest wynikiem zbyt krótkiej gałki ocznej w stosunku do siły łamiącej lub niewystarczającą siłą załamującą, co może być spowodowane np. zbyt płaską rogówką w stosunku do długości gałki ocznej. U osób cierpiących na dalekowzroczność obraz powstaje za siatkówką, a więc do korekcji wady stosuje się soczewki skupiające promienie świetlne.
WZROK (zmysł wzroku) = fizjol. zdolność odbioru przez człowieka i zwierzęta bodźców świetlnych; u człowieka i zwierząt wyższych dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtów, barw i ruchu; narządem w. jest oko, receptorami pręciki i czopki siatkówki oka.
Dalekowzroczność (hypermetropia, nadwzroczność) = Wada, w której oko wykazuje tendencję do ogniskowania obrazu poza siatkówką. Większość ludzi rodzi się dalekowidzami, z czasem wada u wielu osób ustępuje, by czasem ponownie się pojawić w okresie dojrzewania czy na starość. Przyczyn tej wady upatruje się w: niedostatecznej długości gałki ocznej, odklejeniu siatkówki, nieelastycznej lub zbyt wypukłej soczewce, niedostatecznej akomodacji itd. Powoduje to niewyraźne widzenie zarówno z bliska, jak i z oddali (często więc nazwa dalekowzroczność może być myląca, lepiej sedno sprawy oddaje nazwa nadwzroczność).
Dalekowzroczność jest drugą obok krótkowzroczności najczęściej spotykaną wadą wzroku. Jest wynikiem zbyt krótkiej gałki ocznej w stosunku do siły łamiącej lub niewystarczającą siłą załamującą, co może być spowodowane np. zbyt płaską rogówką w stosunku do długości gałki ocznej. U osób cierpiących na dalekowzroczność obraz powstaje za siatkówką, a więc do korekcji wady stosuje się soczewki skupiające promienie świetlne.