Przyczyny wybuchu II wojny światowej Proszę o jak najwięcej informacji Za dobre odpowiedzi daje Naj.
98765456789009cześć jestesmy z służby zadane.pomagamy w sytuacjach i jak ktos nie umie korzystac albo cos w tym stylu usuwamy zadane.pl albo rozwiazujemy problemy
0 votes Thanks 0
asyson80pl
Po kilkumiesięcznych obradach 28 czerwca podpisano w Wersalu traktat pokojowy z Niemcami. Stwierdzenie winy Niemiec w wywołaniu wojny światowej stanowiło punkt wyjścia do sformułowania warunków pokoju.
Miały być one początkowo bardzo surowe, poważne rozbieżności wśród mocarstw koalicji oraz groźby rewolucji skłoniły zwycięzców do sporych ustępstw. Była to niewątpliwie jedna z przyczyn, które umożliwiły później odrodzenie militarnej, politycznej i gospodarczej potęgi Niemiec.
Przyczyny wybuchu II wojny światowej można podzielić na przyczyny pośrednie i bezpośrednie.
Pośrednie przyczyny wybuchu II wojny światowej
1. Dążenie grupy państw europejskich, zwłaszcza Niemiec, do rewizji traktatu wersalskiego.
- Łamanie kolejnych ograniczeń przez Niemcy (nastąpił wzrost produkcji sprzętu wojennego i modernizacji, w marcu 1935 r. Niemcy złamały zakaz posiadania lotnictwa i wprowadziły obowiązkową służbę wojskową).
- Lekceważenie Ligi Narodów i jej rezolucji (wkroczenie do Nadrenii, przyłączenie Austrii, wypowiedzenie traktatu o nieagresji z Polską i traktatu morskiego z Anglią (powiększenie floty do 35% tonażu), lekceważenie umów międzynarodowych o nienaruszalności w Europie (Locarno, 1925 r.).
- Szukanie sojuszników w izolowanej Rosji radzieckiej (Układ w Rapallo, 1922 r.).
2. Powstanie faszyzmu jako zaborczej i rasistowskiej ideologii w Niemczech i we Włoszech.
- Głoszenie tezy o wyższości rasy germańskiej i konieczności likwidacji ras niższych (Żydów, Cyganów). Teza o przestrzeni życiowej należnej Niemcom na wschodzie.
- Utworzenie państwa policyjnego i zmilitaryzowanego oraz doskonałej armii przygotowanej do podbojów.
- Dążenie do rewizji granic przez cały okres powojenny, prowokowanie konfliktów granicznych, podburzanie mniejszości niemieckich (Sudety) do szerzenia niepokojów i rozruchów wewnętrznych.
3. Strach przed komunizmem w Europie.
- Wybieranie "mniejszego zła" poprzez popieranie ruchów nacjonalistycznych i odwetowych (poparcie wielkiego kapitału dla Adolfa Hitlera i Benito Mussoliniego).
- W kwietniu 1924 r. przedstawiony zostaje plan Dawesa, w którym zostały określone nowe formy spłaty niemieckich długów wojennych.
- W 1929 r. ogłoszony zostaje następny plan weryfikacyjny odnośnie spłat reparacji wojennych przez Niemcy zwany planem Younga.
- Strach przed nacjonalizacją jaką niesie rewolucja. Utworzenie frontu do walki z komunizmem (pakt antykominternowski [1936r.] - Niemcy, Włochy, Japonia, Hiszpania).
4. Apetyty kolonialne nowych mocarstw:
- Japonia (wojna w Chinach, dążenie do opanowania Indochin) oraz dążenie do odzyskania utraconych kolonii (Niemcy), odzyskanie przez Niemcy dawnych, wysokich wskaźników produkcji przemysłowej.
Miały być one początkowo bardzo surowe, poważne rozbieżności wśród mocarstw koalicji oraz groźby rewolucji skłoniły zwycięzców do sporych ustępstw. Była to niewątpliwie jedna z przyczyn, które umożliwiły później odrodzenie militarnej, politycznej i gospodarczej potęgi Niemiec.
Przyczyny wybuchu II wojny światowej można podzielić na przyczyny pośrednie i bezpośrednie.
Pośrednie przyczyny wybuchu II wojny światowej
1. Dążenie grupy państw europejskich, zwłaszcza Niemiec, do rewizji traktatu wersalskiego.
- Łamanie kolejnych ograniczeń przez Niemcy (nastąpił wzrost produkcji sprzętu wojennego i modernizacji, w marcu 1935 r. Niemcy złamały zakaz posiadania lotnictwa i wprowadziły obowiązkową służbę wojskową).
- Lekceważenie Ligi Narodów i jej rezolucji (wkroczenie do Nadrenii, przyłączenie Austrii, wypowiedzenie traktatu o nieagresji z Polską i traktatu morskiego z Anglią (powiększenie floty do 35% tonażu), lekceważenie umów międzynarodowych o nienaruszalności w Europie (Locarno, 1925 r.).
- Szukanie sojuszników w izolowanej Rosji radzieckiej (Układ w Rapallo, 1922 r.).
2. Powstanie faszyzmu jako zaborczej i rasistowskiej ideologii w Niemczech i we Włoszech.
- Głoszenie tezy o wyższości rasy germańskiej i konieczności likwidacji ras niższych (Żydów, Cyganów). Teza o przestrzeni życiowej należnej Niemcom na wschodzie.
- Utworzenie państwa policyjnego i zmilitaryzowanego oraz doskonałej armii przygotowanej do podbojów.
- Dążenie do rewizji granic przez cały okres powojenny, prowokowanie konfliktów granicznych, podburzanie mniejszości niemieckich (Sudety) do szerzenia niepokojów i rozruchów wewnętrznych.
3. Strach przed komunizmem w Europie.
- Wybieranie "mniejszego zła" poprzez popieranie ruchów nacjonalistycznych i odwetowych (poparcie wielkiego kapitału dla Adolfa Hitlera i Benito Mussoliniego).
- W kwietniu 1924 r. przedstawiony zostaje plan Dawesa, w którym zostały określone nowe formy spłaty niemieckich długów wojennych.
- W 1929 r. ogłoszony zostaje następny plan weryfikacyjny odnośnie spłat reparacji wojennych przez Niemcy zwany planem Younga.
- Strach przed nacjonalizacją jaką niesie rewolucja. Utworzenie frontu do walki z komunizmem (pakt antykominternowski [1936r.] - Niemcy, Włochy, Japonia, Hiszpania).
4. Apetyty kolonialne nowych mocarstw:
- Japonia (wojna w Chinach, dążenie do opanowania Indochin) oraz dążenie do odzyskania utraconych kolonii (Niemcy), odzyskanie przez Niemcy dawnych, wysokich wskaźników produkcji przemysłowej.