Question

Przyczyny emigracji Polaków w XIX w . i po II wojnie światowej . Wytłumacz,co sprawia że obecnie wieleosób decyduje się zamieszkać poza granicami naszego kraju .

Pomocy , prosze !!!

Answer 1

Dzieje narodu polskiego nie znają podobnie wielkich i gwałtownych migracji. W latach 1981 – 1990 opuściło kraj około 1,5 mln Polaków. Wśród emigrantów przeważały kobiety i osoby młode od 20 – 29 lat. Konsekwencją migracji i przyrostu naturalnego ludności jest różnica w gęstości zaludnienia występująca miedzy poszczególnymi rejonami kraju.

Emigracja ma w Polsce długą przeszłość. Jej początki sięgają XVIII wieku. Największe nasilenie emigracji (politycznej) przypadło na okresy po powstaniach narodowych i na okres przemian ustrojowych. W XIX wieku miała miejsce masowa emigracja zarobkowa (ekonomiczna). W poszukiwaniu pracy Polacy wyjeżdżali do Niemiec, USA, Kanady, Brazylii, Argentyny i Belgii. Wyjeżdżali głównie ludzie młodzi, odważni, zdrowi – z nadzieja na poprawę warunków życia, otrzymania ziemi, lepszej pracy i szybszych awansów. Ponowne nasilenie się emigracji z powodów politycznych i ekonomicznych nastąpiło w Polsce po II wojnie światowej, w latach czterdziestych, pięćdziesiątych i osiemdziesiątych. Znaczna część Polaków, którzy znaleźli się na Zachodzie w czasie II wojny światowej, postanowiła nie wracać do kraju. Steki tysięcy Polaków wywiezionych w głąb Związku Radzieckiego, na Syberie i do Kazachstanu, były pozbawione możliwości powrotu. 

Do kraju powracała lub opuszczała znaczna liczba Polaków w ramach łączenia rodzin.
Napływ ludności obcej na ziemie Królestwa Polskiego w XIX wieku wiąże się także z rozwojem przemysłu, jaki miał miejsce w tym czasie. Dla pozyskania fachowych sił z zaboru pruskiego czy krajów ościennych (Czechy, Saksonia) rząd Królestwa Polskiego dekretem namiestnika z 2 III 1816 r. przyznał ewentualnym osadnikom szereg ulg i przywilejów. Rozwinęło się wówczas wiele ośrodków przemysłowych, wzrosła liczba ludności miast, głównie dzięki imigrantom. W ważniejszych okręgach przemysłowych: łódzkim, warszawskim ( przemysł włókienniczy), staropolskim (metalowy i hutniczy) pojawili się kapitaliści niemieccy i żydowscy, którzy zaczęli inwestować w rozwój przemysłu na tych terenach. Przybyli również osadnicy z zaboru pruskiego, Czech, Śląska , Niemiec oraz Żydzi, którzy znaleźli zatrudnienie w rozwijających się manufakturach i zamieszkali głównie w ośrodkach miejskich.
W Roku 1948 powstało państwo Izrael i część obywateli polskich narodowości żydowskiej wyemigrowała do tego nowo powstałego kraju. W wyniku wydarzeń w marcu 1968 roku, zPolski wyemigrowało do Izraela i państw Europy Zachodniej wielu wykształconych ludzi pochodzenia żydowskiego. Z kolei w latach osiemdziesiątych, w okresie przemian ustrojowych w Polsce, wyjechał z kraju ponad jeden milion ludzi. Byli to na ogół ludzie wykształceni i przedsiębiorczy.
W ostatnich latach emigracja wyraźnie zmalała, a przyczyny tego należy szukać w poprawie sytuacji gospodarczej Polski, a także w narastającym bezrobociu w krajach wysoko rozwiniętych. Chęć powrotu wyrażają ostatnio Polacy wywiezieni z kraju w głąb byłego Związku Radzieckiego, zwłaszcza do Kazachstanu. Również część Polaków młodszego pokolenia, m.in. potomków wywiezionych, myśli o zamieszkaniu w ojczyźnie przodków. Z Europy Zachodniej wraca emigracja z lat osiemdziesiątych.
Przyrost rzeczywisty ludności w Polsce w latach 1980 – 1998
Wyszczególnienie 1980 1985 1990 1997 1998
W tysiącach osób
Przyrost naturalny 343 296 157 32 20
Saldo migracji -21 -19 -16 -11 -13
Przyrost rzeczywisty 322 277 141 20 7
Efektem zmian ustrojowych po 1989 roku było otwarcie granic Polski dla imigrantów z krajów biedniejszych, głównie ze wschodu. Przez pewien okres czasu zlewali polski rynek tańszymi produktami ze wschodu tworząc konkurencję dla rodzimego handlu. Równocześnie wielu rodaków, którzy opuścili wcześniej kraj z powodów politycznych reemigruje.