Przetłumacz na angielski w czasie past simple czas przeszły dokonany
Mój pierwszy dzień w szkole, to chyba tak jak dla wielu najpiękniejszy dzień w życiu. Już nie będziesz bawić się w domu z bratem, siostrą czy sąsiadem ale kilka godzin spędzisz z innymi dziećmi, których na oczy może ujrzysz po raz pierwszy. Tak też było w moim przypadku..
To był dla mnie dzień pełen wrażeń. Widziałem mnóstwo bawiących się małych dzieci, zabawki, i uśmiechnięte twarze. Kiedy było już po wszystkim pani powiedziała że spotkamy się za tydzień. Ta wiadomość mną wstrząsnęła. Miałem 6 lat, a już chciałem iść do szkoły. W końcu tydzień minął. Mama odprowadziła mnie do przedszkola (zerówki). Była akademia, piosenki, życzenia dobrej edukacji.
Pamiętam to tak, jakby to było wczoraj chociaż od tego momentu upłynęło równo 10 lat. 1 września 2000 roku zapamiętam na całe życie. Pierwszy raz pozostałem na dłuższy okres w obcym mi miejscu przez tyle godzin z obcą mi panią. Po 2 godzinach mama po mnie przyszła. Powiedziała, że następnego dnia będę dłużej, bo aż 5 godzin. I tak się stało. Poszedłem i byłem dłuższy czas w przedszkolu. Poznałem pierwszych kolegów i koleżanki. Z niektórymi widuję się do dziś. Zjedliśmy razem wspólne śniadanie, myliśmy rączki i ząbki, bawiliśmy się razem z naszą panią przedszkolanką, urządzaliśmy mnóstwo gier i zabaw. Było wspaniale. Bawiliśmy się bardzo długo, a ja nawet nie wiem kiedy zleciał ten czas. To były cudowne momenty które pamiętam do dziś. Niestety dziś już tak bardzo za szkołą nie ciągnę chociaż jestem już nastolatkiem, to i tak jak inni chodzę chyba do szkoły z przymusu. Ale wiem, że muszę, przynajmniej widuję się ze znajomymi i z nauczycielami, których lubię.
Proszę jak najszybciej
Mój pierwszy dzień w szkole, to chyba tak jak dla wielu najpiękniejszy dzień w życiu. Już nie będziesz bawić się w domu z bratem, siostrą czy sąsiadem ale kilka godzin spędzisz z innymi dziećmi, których na oczy może ujrzysz po raz pierwszy. Tak też było w moim przypadku..
To był dla mnie dzień pełen wrażeń. Widziałem mnóstwo bawiących się małych dzieci, zabawki, i uśmiechnięte twarze. Kiedy było już po wszystkim pani powiedziała że spotkamy się za tydzień. Ta wiadomość mną wstrząsnęła. Miałem 6 lat, a już chciałem iść do szkoły. W końcu tydzień minął. Mama odprowadziła mnie do przedszkola (zerówki). Była akademia, piosenki, życzenia dobrej edukacji.
Pamiętam to tak, jakby to było wczoraj chociaż od tego momentu upłynęło równo 10 lat. 1 września 2000 roku zapamiętam na całe życie. Pierwszy raz pozostałem na dłuższy okres w obcym mi miejscu przez tyle godzin z obcą mi panią. Po 2 godzinach mama po mnie przyszła. Powiedziała, że następnego dnia będę dłużej, bo aż 5 godzin. I tak się stało. Poszedłem i byłem dłuższy czas w przedszkolu. Poznałem pierwszych kolegów i koleżanki. Z niektórymi widuję się do dziś. Zjedliśmy razem wspólne śniadanie, myliśmy rączki i ząbki, bawiliśmy się razem z naszą panią przedszkolanką, urządzaliśmy mnóstwo gier i zabaw. Było wspaniale. Bawiliśmy się bardzo długo, a ja nawet nie wiem kiedy zleciał ten czas. To były cudowne momenty które pamiętam do dziś. Niestety dziś już tak bardzo za szkołą nie ciągnę chociaż jestem już nastolatkiem, to i tak jak inni chodzę chyba do szkoły z przymusu. Ale wiem, że muszę, przynajmniej widuję się ze znajomymi i z nauczycielami, których lubię.
Proszę jak najszybciej
More Questions From This User See All
It was for me a day's fun. I saw lots of playing with small children, toys, and smiling faces. When it was all you said that we will meet next week. This news shocked me. I was 6 years old and I wanted to go to school. After a week passed. My mother escorted me to kindergarten (kindergarten). Former academy, songs, wishes of good education.
I remember it as if it were yesterday, although since that time has passed equal 10 years. September 1, 2000 will remember for a lifetime. For the first time remained for a longer period in a foreign place to me for so many hours with my foreign lady. After 2 hours, my mother came after me. She said that the next day I no longer, for up to 5 hours. And so it happened. I went a long time and I was in kindergarten. I met the first colleagues. With some I see to this day.We ate breakfast together common, myliśmy hands and teeth, we played with our lady kindergarten urządzaliśmy plenty of games and activities. It was great. We had a very long time and I do not even know when the time flew. Those were wonderful moments that I remember to this day. Unfortunately, nowadays so much for the school did not pull though I am no longer a teenager, then as others go to school unless forced. But I know that I, at least I see it with friends and teachers, whose