Przeszłość to dziś kl. I cz. II zad. 3 str. 194
Poniżej znajdują się fragmenty utworów Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Cypriana Norwida. Rozpoznaj autorów tych tekstów oraz zaznacz wszystkie cechy, które odnoszą się do poszczególnych wierszy(pamiętaj, że poprawnych odpowiedzi może być więcej niż jedna).
I
‘’Czasy skończone!’’-historii już nie ma,
Tworzenie tylko w bezbrzeżnej otchłani.
Wiwat!... lecz czemuż to ogromne tema
Ludzie kształtami raz napiętnowani,
I usta mową zaprawne rozliczną,
I serca głoszą w kraj cieknące styczną?
O, nie skończona dziejów jeszcze praca,
Jak bryły w górę ciągniecie ramieniem:
Umknij!-a już ci znów na piersi wraca;
Przysiądź, a głowę zetrze ci brzemieniem…
O, nie skończona dziejów jeszcze praca,
Nie przypalony jeszcze glob sumieniem!...’’
Autor: …………………………………………..
A) można znaleźć ślady romantycznej filozofii dziejów,
B) obydwa myślniki służą znaczeniu niedopowiedzenia,
C) można wskazać anafory,
D) nie występuje ani jedna forma fleksyjna, która różniłaby się od formy dzisiejszej.
II
‘’Tu z winnicy miłości niedojrzałe grona
Wzięto na stół Allaha; tu perełki Wschodu
Z morza uciech i szczęścia porwała za młodu
Trumna, koncha wieczności, do mrocznego łona.
Skryła je niepamięci i czasu zasłona,
Nad nimi truban zimny błyszczy śród ogrodu,
Jak buńczyk wojska cieniów, i ledwie u spodu
Zostały dłonią giaura wyryte imiona. […]’’
Autor:……………………………….
W podanym obok fragmencie:
A) występuje obrazowanie kojarzące się z kulturą orientalną,
B) można wskazać liczne wyrazy gwarowe i regionalne,
C) występują neologizmy poetyckie,
D) występuje co najmniej jedna przerzutnia.
III.
‘’Głuche cierpiących jęki, śmiech ludzki nieszczery
Są hymnem tego świata-a ten hymn posępny,
Zabłąkanymi głosami wiecznie wniebowzięty,
Wpada miedzy grające przed Jehową sfery
Jak dźwięk niesfornej struny. Ziemia ta przeklęta,
Co nas takim piastunki śpiewem w sen kołysze.
Szczęśliwy, to się w ciemnych marzeń zamknął ciszę,
Kto ma sny i o chwilach prześnionych pamięta.
Trzeba życie rozłamać w diw wielkie połowy,
Jedną godziną myśli-trzeba w przeszłość wrócić;
I przeszłość jako obraz ściemniały i połowy,
Pełny pobladłych twarzy, ku słońcu odwrócić…
I ściągnąć okiem światła obrazu i cienie
Jak lśniące rozpryśnionych mozajek kamienie’’.
Autor: ……………………………………….
W podanym obok fragmencie:
A) występuje więcej niż jeden neologizm poetycki,
B) jedną z zastosowanych figur składniowych jest inwersja,
C) występuje co najmniej jedna forma, o której możemy powiedzieć, że w XIX w. wymawiano ją na pewno inaczej niż dzisiaj,
D) ponury nastrój został osiągnięty dzięki obrazowaniu typowemu dla poezji romantycznej.
Daje naj.