Question

Przemiana wew.Kmicica w Potopie.

Answer 1

Życie to nieustanne przemiany. One stanowią jego istotę. Upływ czasu decyduje o tym, że zmienia się krajobraz, zmienia się nasze otoczenie, zmieniamy się wreszcie my sami – i to zarówno w wymiarze zewnętrznym, jak i wewnętrznym. Być może właśnie dlatego temat ten tak często gości w literaturze. wcieleniem wzorca przemiany wewnętrznej jest znany w polskiej literaturze awanturnik – Andrzej Kmicic, bohater Potopu Henryka Sienkiewicza.

Główny bohater powieści, młody, bardzo przystojny, wesoły, odważnyszlachcic-zawadiaka. Jest przede wszystkim żołnierzem, ale skory jest także do romantycz-nych  porywów  (kulig).  W  trakcie  trwania  akcji  bohater  przeżywa  głęboką przemianę wewnętrzną.Ze szlacheckiego warchoła, zabijaki,który jako ostatecznego argumentu dla przeforsowania swoich racji używał siły, staje się szlachetnym, honorowym patriotą, gotowym poświęcić życie dla ojczyzny. Wcześniej był awanturnikiem, z powodu intryg Janusza Radziwiłła został zdrajcą, posądzano go nawet o to, że zamierza targnąć się na życie JanaKazimierza. Teraz naraża się w obronie króla. W jego życiu znaczną rolę odgrywa religia. DlaSienkiewicza katolicyzm jest atrybutem polskości. Dlatego bohater rozpoczyna swą ekspia-cyjną drogę (drogę nawrócenia) spowiedzią u księdza Kordeckiego i aktywnym udziałem wobronie Jasnej Góry.Kmicic został w powieści "naznaczony wyjątkowo hańbiącym piętnem -piętnem zdrajcy,

dlatego zmazanie go będzie trwało do końca powieści.Pod nazwiskiem Babinicz

Kmicic walczy ze Szwedami, udaremnia zdrady i zasadzki, bije się wszędzie tam, gdzie sytuacjawydaje się beznadziejna. Jednocześnie przez cały czas bohater pozostaje wierny Oleńce, coprawda na pierwszym miejscu stawia dobro ojczyzny, ale zawsze ma przed oczami ukochaną.Wypełnia zresztą jej warunek: stara się swoim działaniem sprawić, żeby ludzie, którychskrzywdził, wybaczyli mu.Kmicic to bohater, który niemal od początku powieści dysponuje samymi zaletami. Jest odważny,stać go na gesty pełne brawury i fantazji,

pewny siebie, honorowy, kocha szcze-rze, jest wierny.Jego wady w tym okresie to buta, duma, nieliczenie się z innymi,warchol-stwo, pieniactwo, prywata.

Jednak w obliczu zagrożenia kraju, kiedy trzeba podjąć osta-teczną decyzję czy jest się za, czy przeciw Szwedom, bohater wybiera właściwą drogę. I choćRadziwiłł go oszukuje, panu Andrzejowi udaje się stanąć po właściwej stronie, walczyć ipozbyć się oskarżeń o zdradę. Ujawnia się przy okazji jego uczciwość i wierność raz złożonejprzysiędze - nie zdradza Radziwiłła, mimo że magnat daje dowody poparcia dla KarolaGustawa. Jest bezwzględny wobec zdrajców ojczyzny (Kuklinowski), wierny wobec przyjaciół.Potrafi uznać czyjąś wyższość, np. Wołodyjowskiego, docenia zalety „małego rycerza” , staje z nim do walki, ale umie uznać się za pokonanego, w końcu ci dwaj bohaterowie zostają serdecznymi przyjaciolmi.