Miłość w ujęciu literackim najczęściej stanowi potężną siłę, dla której nie istnieją rzeczy niemożliwe. Posłuszne uczuciu potrafią być nie tylko ciała, ale i dusze bohaterów poszczególnych dzieł. Zobaczmy, jak potęga kochania została przedstawiona przez Bolesława Leśmiana w jego wierszu pt.: „Kochankowie”.
Utwór jest przykładem liryki sytuacyjnej, o czym świadczą przytaczane przez podmiot liryczny wypowiedzi. W pierwszej strofie zapoznajemy się z sytuacją liryczną, która rozgrywa się nad mogiłą. Na grób ukochanego przychodzi dziewczyna darząca go wielkim uczuciem. Jej wizyta powoduje, że martwy otwiera powieki i wygląda na świat. W dwóch następnych strofach zawarta została mowa nieżyjącego, adresowana do kobiety. Jednak nie uzyskuje on zwerbalizowanej odpowiedzi, gdyż przerażona dziewczyna padła martwa na wrzosy. Podmiot liryczny komentuje całe zajście następującymi słowami: „Pewno kochała o wiele więcej, / Niż myślał - kusząc niebiosy. / (…) / By kochankowi całym swym ciałem / Dać tę jedyną odpowiedź!”
„Kochankowie” to wiersz, który składa się z pięciu tetrastychów (strof liczących po cztery wersy). Układ sylab w utworze wygląda następująco - naprzemiennie
Odpowiedź:
Miłość w ujęciu literackim najczęściej stanowi potężną siłę, dla której nie istnieją rzeczy niemożliwe. Posłuszne uczuciu potrafią być nie tylko ciała, ale i dusze bohaterów poszczególnych dzieł. Zobaczmy, jak potęga kochania została przedstawiona przez Bolesława Leśmiana w jego wierszu pt.: „Kochankowie”.
Utwór jest przykładem liryki sytuacyjnej, o czym świadczą przytaczane przez podmiot liryczny wypowiedzi. W pierwszej strofie zapoznajemy się z sytuacją liryczną, która rozgrywa się nad mogiłą. Na grób ukochanego przychodzi dziewczyna darząca go wielkim uczuciem. Jej wizyta powoduje, że martwy otwiera powieki i wygląda na świat. W dwóch następnych strofach zawarta została mowa nieżyjącego, adresowana do kobiety. Jednak nie uzyskuje on zwerbalizowanej odpowiedzi, gdyż przerażona dziewczyna padła martwa na wrzosy. Podmiot liryczny komentuje całe zajście następującymi słowami: „Pewno kochała o wiele więcej, / Niż myślał - kusząc niebiosy. / (…) / By kochankowi całym swym ciałem / Dać tę jedyną odpowiedź!”
„Kochankowie” to wiersz, który składa się z pięciu tetrastychów (strof liczących po cztery wersy). Układ sylab w utworze wygląda następująco - naprzemiennie
Wyjaśnienie:Pozdrawiam kl 8b 8c sp2 hrubieszów