Przedstaw sposob ujecia wydarzen w Potopie a)kleska Polakow 1655 Kapitulacja Ujście Kiejdany Warszawa Krakow Widawa Zarnow 1656 Malbork Warszawa(VII) Gołąb
b) zwycięstwem Polaków 1655 Nowy Sącz Częstochowa Powrót króla Zamość 1656 Warszawa 30 VI Osaczenie Szwedów w widłach Wisły i Sanu Warka Zmagania na Litwie i w Prusach Prostki 1657 Wyjście wojsk szwedzkich do Danii wypędzenie Rakoczego
Pliss to ważne na jutro muszę mieć bo od tego będzie zależała moja ocena na koniec roku ..
antolinka
Ujęcie wątku historycznego w Potopie jest, mimo tragedii najazdu, zdrad i klęsk, ujęciem optymistycznym. Bieg zdarzeń w powieści zależy od pojedynczych ludzi - czasami zdrajców, którzy przyczyniają się do upadku ojczyzny, innym razem jednak zapalonych patriotów, którzy stawiają Polskę na pierwszym miejscu i zapominają dla Niej o sprawach osobistych. Przez takie jednostkowe potraktowanie dziejów wynika właśnie optymizm powieści, ponieważ wynika z tego, że to właśnie szczerzy patrioci ostatecznie odniosą sukces. Powieść, zgodnie z celem, miała budzić wiarę w sukces Polski, podsycać nadzieję na lepsze jutro, czyli dosłownie 'krzepić serca'. Dlatego też została nazwana powieścią KU POKRZEPIENIU SERC. W pierwszych rozdziałach Polacy okazują się beznadziejni. Sienkiewicz wyśmiewa cechy polskiej szlachty takie jak: warcholstwo, opijstwo, brak umiaru. Nie mają oni mobilizacji i siły do walki o wolność. Takich sytuacji jest jednak nieproporcjonalnie mało. Punktem zwrotnym w powieści jest zwycięstwo pod Częstochową - moment kulminacyjny, najważniejszy sukces w 'Potopie', do którego odniesienia znajdziemy na niemal każdej następnej stronie. Zwycięstwo pod Jasną Górą zostało opisane jako coś wręcz cudownego. Znajdziemy tam nawiązania do wielkiej mocy Matki Boskiej, która pomogła Polakom wygrać, choć mieli nieproporcjonalnie mniejsze od Szwedów zasoby - zarówno ludności, jak i sprzętu. Polacy pod Jasną Górą są opisani jako herosi. Przykładem może być Andrzej Kmicic, który przecież wielokrotnie ocierał się o śmierć, aby w końcu wyjść z opresji bez większego uszczerbku. Porażki były minimalizowane, natomiast sukcesy - odwrotnie. Sienkiewicz wyraził w 'Potopie' przekonanie, iż naród nawet z najgorszego upadku może się podnieść, póki żyją w nim ludzie uczciwi, wierni patrioci. Adekwatne byłyby tu słowa 'Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy' - to o sobie mogą śmiało powiedzieć Zagłoba, Wołodyjowski, Skrzetuscy, Czarniecki, Sapieha i wielu, wielu innych.
Bieg zdarzeń w powieści zależy od pojedynczych ludzi - czasami zdrajców, którzy przyczyniają się do upadku ojczyzny, innym razem jednak zapalonych patriotów, którzy stawiają Polskę na pierwszym miejscu i zapominają dla Niej o sprawach osobistych.
Przez takie jednostkowe potraktowanie dziejów wynika właśnie optymizm powieści, ponieważ wynika z tego, że to właśnie szczerzy patrioci ostatecznie odniosą sukces.
Powieść, zgodnie z celem, miała budzić wiarę w sukces Polski, podsycać nadzieję na lepsze jutro, czyli dosłownie 'krzepić serca'. Dlatego też została nazwana powieścią KU POKRZEPIENIU SERC.
W pierwszych rozdziałach Polacy okazują się beznadziejni. Sienkiewicz wyśmiewa cechy polskiej szlachty takie jak: warcholstwo, opijstwo, brak umiaru. Nie mają oni mobilizacji i siły do walki o wolność. Takich sytuacji jest jednak nieproporcjonalnie mało. Punktem zwrotnym w powieści jest zwycięstwo pod Częstochową - moment kulminacyjny, najważniejszy sukces w 'Potopie', do którego odniesienia znajdziemy na niemal każdej następnej stronie. Zwycięstwo pod Jasną Górą zostało opisane jako coś wręcz cudownego. Znajdziemy tam nawiązania do wielkiej mocy Matki Boskiej, która pomogła Polakom wygrać, choć mieli nieproporcjonalnie mniejsze od Szwedów zasoby - zarówno ludności, jak i sprzętu.
Polacy pod Jasną Górą są opisani jako herosi. Przykładem może być Andrzej Kmicic, który przecież wielokrotnie ocierał się o śmierć, aby w końcu wyjść z opresji bez większego uszczerbku.
Porażki były minimalizowane, natomiast sukcesy - odwrotnie.
Sienkiewicz wyraził w 'Potopie' przekonanie, iż naród nawet z najgorszego upadku może się podnieść, póki żyją w nim ludzie uczciwi, wierni patrioci. Adekwatne byłyby tu słowa 'Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy' - to o sobie mogą śmiało powiedzieć Zagłoba, Wołodyjowski, Skrzetuscy, Czarniecki, Sapieha i wielu, wielu innych.
Mam nadzieję, że pomogłam. ;)