Question

Przedstaw sposób funkcjonowania motywu domu rodzinnego w Moralności Pani Dulskiej. Proszę o wypowiedź na pół strony A4 i żeby była na poziomie szkoły średniej. daje naj

Answer 1

Bohaterowie utworu pt.„Moralność pani Dulskiej” G. Zapolskiej posiadają własny rodzinny dom, jednak nie jest to dom idealny. Dom pani Dulskiej jest przykładem XIX – wiecznego domu mieszczańskiego, w którym rządy sprawuje tytułowa bohaterka. Dulska za wszelką cenę chce pokazać wystawność swojego domu, jednak w rezultacie znajdujące się w nim rzeczy zgromadzone są przypadkowo. Zakłamanie jest widoczne już przy opisie domu.
Dulska jest postacią komiczną i prymitywną, skupiającą w sobie wszystkie cechy filisterskie i kołtuńskie. Dulska ma dwie twarze. Jedną, zwróconą w stronę świata, jest twarzą kobiety godnej, donośnie głoszącej powszechnie uznawane zasady moralne, dbałej o męża i dzieci. Twarz druga, nie przeznaczona do publicznego ukazywania, jest całkiem inna – prawdziwa. Jest to twarz kobiety twardej, terroryzującej swoje otocznie, męża, zdolnej do całkowitej bezwzględności w walce o zachowanie pozycji społecznej i tzw. dobrej opinii. Dulska kieruje się zasadą: nie ma takich norm moralnych, których nie wolno by naruszyć, pod warunkiem, że naruszanie to nie będzie znane opinii publicznej, pozostanie domową tajemnicą i nie zburzy zewnętrznego wizerunku porządnej i szanowanej rodziny. „Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział”.
Postępowanie Dulskiej ma tragiczne skutki, np. dla zamieszkującej w jej kamienicy lokatorki , dla służącej Hanki, która zachodzi w ciążę z synem Zbyszkiem. Dulska za wszelką cenę i bez oglądania się na głoszone zasady moralne rozwiązuje kłopotliwe sytuacje. Nie bierze pod uwagę krzywdy, jaką może wyrządzić innym ludziom. Zachowanie Dulskiej wpływa negatywnie na wychowanie jej dzieci. Dulska w imię fałszywie pojmowanej moralności stworzyła dom oparty na kłamstwie, fałszu i obłudzie. Obwiniając innych za „okrycie niesławą” porządnego domu, Dulska sama, być może nieświadomie, przyczyniła się do tego samego, gdyż jak powiedział Norwid: „Nie ten ptak zły, co własne gniazdo kala, lecz ten, co mówić o nim nie pozwala”.