Przedstaw rzeczywistość w uworze T.Borowskiego pt ,,Bitwa pod Grunwaldem"
Zalezy mi na w przejrzystości i szybkości odpowiedzi. Dziękuję.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Tadeusz Borowski w utworze „Bitwa pod Grunwaldem” przedstawia człowieka zlagrowanego, czyli dostosowanego do rzeczywistości obozowej, potrafiącego w niej przetrwać, człowieka, który odrzucił prawa kodeksu etycznego obowiązującego w normalnym świecie na rzecz walki o biologiczne przetrwanie. W warunkach obozowych wszelkie odruchy humanitaryzmu i litości oznaczały skazanie samego siebie na śmierć, a także narażenie osoby której ofiarowało się pomoc. Człowiek pozbawiony był wyższych celów i ideałów, marzył tylko o tym aby się wyspać, najeść i aby uniknąć śmierci. Przetrwanie oznaczało zabicie w sobie wszelkich odruchów ludzkich, takich jak: miłość, przyjaźń, współczucie, troskę. Więźniowie odrzucali ponadczasowe ideały i wartości, zobojętniali na śmierć i cierpienie innych.
Tragizm więźnia polegał na niemożności wyboru pomiędzy dobrem a złem, na konieczności życia według zasady nazywanej przez Borowskiego „przeciętną przetrwania”
Według autora obóz koncentracyjny było to perfekcyjnie zorganizowane przedsiębiorstwo III Rzeszy, które stanowiło terytorium przeznaczone do likwidacji ludzi po uprzednim wykorzystywaniu ich jako siły roboczej i surowca (włosy, skóra, kości). Niemcy cały czas doskonalili funkcjonowanie tej machiny, transporty przyjmowało się bardzo sprawnie, panował niezakłócony ład, porządek, każdy znał swoje obowiązki i dokładnie je wykonywał, od momentu wyładunku transportu na rampie, każdy z więźniów znajdował się jakby na taśmie produkcyjnej, przechodził z rąk do rąk, był fachowo klasyfikowany jako materiał przydatny dla Niemców i w końcu zajmował odpowiednie w obozie miejsce. Obozy koncentracyjne można nazwać „fabryką śmierci”, w której zachowywano pozory normalności. Za tymi pozorami kryła się jednak straszna prawda na temat lagrów: człowiek który przeżył obóz nigdy już nie wróci do dawnego spojrzenia na świat, jego wrażliwość, psychika, emocjonalizm, zdolność odczuwania zostały na zawsze zniszczone. Życie w obozie zmuszało do zachowań, do których nie można być zdolnym w normalnym świecie, o których w świecie wolnych ludzi nawet nie można byłoby pomyśleć