Pomiędzy obrazem człowieka a wizją Boga występuje kontrast. Bóg jest potężny, samoistny, szczęśliwy, nieskończony, miłosierny, zaś człowiek jest słaby, świadomy swego przemijania, pełen bólu i wstydu.
Szczęściem w życiu człowieka jest pokój, ale istotą jego bytu jest walka.
Stajemy przez bardzo ważną walką. Ciało jest siedliskiem nietrwałych przyjemności, które prowadzą do upadku ducha. Stawką w tej walce jest życie wieczne.
Obrazy upływu czasu i ruchu podkreślają nieuchronność przemijania oraz szybkość i siłę nieustających zmian we wrzechświecie.
Pomiędzy obrazem człowieka a wizją Boga występuje kontrast. Bóg jest potężny, samoistny, szczęśliwy, nieskończony, miłosierny, zaś człowiek jest słaby, świadomy swego przemijania, pełen bólu i wstydu.
Szczęściem w życiu człowieka jest pokój, ale istotą jego bytu jest walka.
Stajemy przez bardzo ważną walką. Ciało jest siedliskiem nietrwałych przyjemności, które prowadzą do upadku ducha. Stawką w tej walce jest życie wieczne.
Obrazy upływu czasu i ruchu podkreślają nieuchronność przemijania oraz szybkość i siłę nieustających zmian we wrzechświecie.