Grupa społeczna w najdawniejszym Rzymie wywodząca się prawdopodobnie z ludności podbitych terenów sąsiednich lub przybyszów osiedlających się w Rzymie. Warstwa ta posiadała osobistą wolność, lecz pozbawiona była praw politycznych i prawa zawierania małżeństw z Patrycjuszami. Plebejusze, żyli przeważnie z rolnictwa, uprawiali również rzemiosło i handel. W wyniku reformy Sergiusza Tulliusza, plebejusze weszli w skład populus Romanus Quiritium, do którego należeli dotąd jedynie Patrycjusze; reforma ta, nie osłabiła jednak znaczenia ani władzy politycznej patrycjuszy, gdyż przede wszystkim należeli oni do klasy majątkowej. Od końca VI w. Do początku III w p.n.e., trwały walki miedzy patrycjuszami, a plebejuszami, którzy domagali się przyznania im działek ziemi z terenów zdobytych w czasie wojen, spisania praw oraz dopuszczenia do sprawowania urzędów. Żądania zostały spełnione, a po zrównaniu w prawach, bogate rody plebejskie utworzyły wraz z Patrycjuszami osobną warstwę społeczną, tzw. Nobilów.
- Patrycjusze
To oni stanowili najdawniejszą rzymską Arystokrację. Tworzyli ja szlachetnie urodzeni posiadacze ziemscy, których przodkowie cieszyli się uprzywilejowaniem od czasów królów etruskich. Początkowo tylko oni mogli zostać konsularnymi wyższymi urzędnikami i senatorami. Do Patrycjatu rzymskiego należała pewna zamknięta liczba rodów. Według historyków rzymskich populus Romanus Quiritium, podzielony był w czasach królewskich na trzy tribus, których nazwy były niewątpliwie pochodzenia etruskiego: - Ramnes – Mieli reprezentować element latyński - Tities – Mieli reprezentować element sabiński - Luceres – zaś etruski.
Każda tribus obejmowała 10 kurii, każda kuria rozpadała się na 10 rodów. W ten sposób populus Romanus obejmował wówczas 300 rodów. We wczesnym okresie republiki patrycjat stanowił kasę zamkniętą, do której żaden ród nie mógł zostać przyjęty. Taki tan rzeczy trwał aż do czasu uchwalenia lex Canuleia ( rok 445 p.n.e. ), która pozwalała na zawieranie małżeństw z Plebejuszami. Patrycjusze posiadali pełne prawa polityczne oraz wyłączne prawo piastowania urzędów.
patrycjusze-biedni
plebejusze-bogaci
Plebejusze
Grupa społeczna w najdawniejszym Rzymie wywodząca się prawdopodobnie z ludności podbitych terenów sąsiednich lub przybyszów osiedlających się w Rzymie.
Warstwa ta posiadała osobistą wolność, lecz pozbawiona była praw politycznych i prawa zawierania małżeństw z Patrycjuszami. Plebejusze, żyli przeważnie z rolnictwa, uprawiali również rzemiosło i handel. W wyniku reformy Sergiusza Tulliusza, plebejusze weszli w skład populus Romanus Quiritium, do którego należeli dotąd jedynie Patrycjusze; reforma ta, nie osłabiła jednak znaczenia ani władzy politycznej patrycjuszy, gdyż przede wszystkim należeli oni do klasy majątkowej.
Od końca VI w. Do początku III w p.n.e., trwały walki miedzy patrycjuszami, a plebejuszami, którzy domagali się przyznania im działek ziemi z terenów zdobytych w czasie wojen, spisania praw oraz dopuszczenia do sprawowania urzędów. Żądania zostały spełnione, a po zrównaniu w prawach, bogate rody plebejskie utworzyły wraz z Patrycjuszami osobną warstwę społeczną, tzw. Nobilów.
- Patrycjusze
To oni stanowili najdawniejszą rzymską Arystokrację. Tworzyli ja szlachetnie urodzeni posiadacze ziemscy, których przodkowie cieszyli się uprzywilejowaniem od czasów królów etruskich. Początkowo tylko oni mogli zostać konsularnymi wyższymi urzędnikami i senatorami.
Do Patrycjatu rzymskiego należała pewna zamknięta liczba rodów. Według historyków rzymskich populus Romanus Quiritium, podzielony był w czasach królewskich na trzy tribus, których nazwy były niewątpliwie pochodzenia etruskiego:
- Ramnes – Mieli reprezentować element latyński
- Tities – Mieli reprezentować element sabiński
- Luceres – zaś etruski.
Każda tribus obejmowała 10 kurii, każda kuria rozpadała się na 10 rodów. W ten sposób populus Romanus obejmował wówczas 300 rodów.
We wczesnym okresie republiki patrycjat stanowił kasę zamkniętą, do której żaden ród nie mógł zostać przyjęty. Taki tan rzeczy trwał aż do czasu uchwalenia lex Canuleia ( rok 445 p.n.e. ), która pozwalała na zawieranie małżeństw z Plebejuszami.
Patrycjusze posiadali pełne prawa polityczne oraz wyłączne prawo piastowania urzędów.