Aminokwasy mają właściwości amfoteryczne i tworzą sole z kwasami i zasadami. Sole te są substancjami krystalicznymi o wysokich temperaturach topnienia. Ich charakterystyczną cechą jest posiadanie punktu izoelektrycznego (pI) . W pH niższym od pI występują jako kationy (NH3+) i mają zdolność reagowania z anionami. Natomiast jeżeli pH jest wyższe od pI występują aniony (COO-), które mogą reagować z kationami. W punkcie izoelektrycznym cząsteczki są obojętne elektrycznie.
Podział aminokwasów ze względu na punkt izoelektryczny (pI)
1. obojętne - przy pH ok. 6,3 2.zasadowe - przy pH zasadowym 3.kwaśne - przy pH kwaśnym
Punkt izoelektryczny, pI – wartość pH, przy której populacja cząsteczek posiadających grupy funkcyjne mogące przyjmować jednocześnie dodatni i ujemny ładunek elektryczny (np. aminokwasy) zawiera średnio tyle samo ładunków dodatnich co ujemnych, na skutek czego ładunek całkowity całej populacji wynosi zero. Stężenie jonu obojnaczego przyjmuje wtedy maksymalną wartość, a stężenia form anionowej i kationowej mają jednakowe, minimalne stężenie. W przypadku związków słabo rozpuszczalnych występują wtedy też niezdysocjowane cząsteczki. proszę bardzo liczę na naj ;)
Aminokwasy mają właściwości amfoteryczne i tworzą sole z kwasami i zasadami. Sole te są substancjami krystalicznymi o wysokich temperaturach topnienia. Ich charakterystyczną cechą jest posiadanie punktu izoelektrycznego (pI) . W pH niższym od pI występują jako kationy (NH3+) i mają zdolność reagowania z anionami. Natomiast jeżeli pH jest wyższe od pI występują aniony (COO-), które mogą reagować z kationami. W punkcie izoelektrycznym cząsteczki są obojętne elektrycznie.
Podział aminokwasów ze względu na punkt izoelektryczny (pI)
1. obojętne - przy pH ok. 6,3
2.zasadowe - przy pH zasadowym
3.kwaśne - przy pH kwaśnym
Punkt izoelektryczny, pI – wartość pH, przy której populacja cząsteczek posiadających grupy funkcyjne mogące przyjmować jednocześnie dodatni i ujemny ładunek elektryczny (np. aminokwasy) zawiera średnio tyle samo ładunków dodatnich co ujemnych, na skutek czego ładunek całkowity całej populacji wynosi zero. Stężenie jonu obojnaczego przyjmuje wtedy maksymalną wartość, a stężenia form anionowej i kationowej mają jednakowe, minimalne stężenie. W przypadku związków słabo rozpuszczalnych występują wtedy też niezdysocjowane cząsteczki. proszę bardzo liczę na naj ;)