Przedstaw funkcjonowanie toposu-myśl-swiat-człowiek w wierszu Stachury Życie to nie teatr
bibirox
E. Stachura uważa, iż życie to nie teatr. Moje zdanie na ten temat jest podzielone. Myślę, że życie niektórych ludzi można porównać do gry aktorów na scenie. Oni wciąż kryją się za swoimi maskami. Nie chcą bądź nie potrafią pokazać swojego prawdziwego oblicza. Udają i nie pokazują swoich emocji przed innymi. Maski pozwalają im ukryć dostęp do swojego intymnego świata i ułatwiają im pełną kontrolę nad sytuacją w jakiej się znajdują. Są też ludzie, którzy do życia podchodzą szczerze. Nie potrzebują masek. Potrafią pokazać swoje prawdziwe emocje, dzielić się z innymi swoimi smutkami i radościami, słuchać innych, poznawać ich i pomagać im. Jednak pełne otwarcie się na świat oznacza dla nich zgodzenie się na cierpienie. Życie oraz ludzie w maskach czynią ich bezbronnymi. My też często zastanawiamy się czy zrzucić wreszcie maskę, czy grać w niej dalej. Czasami warto ją założyć, aby nie pokazać innym swojego gniewu, smutku, czy przygnębienia, aby ich nie martwić. Jednak nie można wciąż chodzić w masce. Należy ją w końcu zdjąć, pokazać siebie i przestać się za nią kryć, bowiem najgorsza prawda jest ważniejsza, aniżeli najpiękniejsze kłamstwo.
Są też ludzie, którzy do życia podchodzą szczerze. Nie potrzebują masek. Potrafią pokazać swoje prawdziwe emocje, dzielić się z innymi swoimi smutkami i radościami, słuchać innych, poznawać ich i pomagać im. Jednak pełne otwarcie się na świat oznacza dla nich zgodzenie się na cierpienie. Życie oraz ludzie w maskach czynią ich bezbronnymi.
My też często zastanawiamy się czy zrzucić wreszcie maskę, czy grać w niej dalej. Czasami warto ją założyć, aby nie pokazać innym swojego gniewu, smutku, czy przygnębienia, aby ich nie martwić. Jednak nie można wciąż chodzić w masce. Należy ją w końcu zdjąć, pokazać siebie i przestać się za nią kryć, bowiem najgorsza prawda jest ważniejsza, aniżeli najpiękniejsze kłamstwo.
MAM nadzieje, ze pomoglem.
Dzieks