Granica zachodnia: -luty 1945 - konferencja jałtańska - przyznanie Polsce obecnych ziem zachodnich (tzw. ziemie odzyskane) - lipiec 1945 - konferencja poczdamska - ustalenie granicy zachodniej na Nysie Łużyckiej, Odrze i linii na zachód od Szczecina i Świnoujścia - 1950 - uznanie i ratyfikowanie granicy z Polską przez byłą NRD - 1970 - uznanie granicy z Polską przez byłą RFN - 1991 - uznanie i ratyfikowanie granicy przez Zjednoczone Niemcy
Granica południowa: - granica obecnych Czech i Słowacji z Niemcami i Polską sprzed 1938 roku
Granica wschodnia: - listopad 1943 - konferencja teherańska - ustalenie granicy wzdłóż linii Curzona
- 16 sierpień 1945 - nastąpiłorządami Polski i ówczesnego ZSRR - 15 luty 1951 - modyfikacja tej granicy: Polska oddaje tereny położone na wschód od Bugu koło Sokala (480 km kw.), w zamian za to otrzymuje tereny położone koło Ustrzyk Dolnych (480 km kw.)
Granica północna: - 1958 - w oparciu o porozumienie Polski i byłego ZSRR wytyczona zostaje naturalna granica morska i granica lądowa
O kształcie polskiej granicy zachodniej (a w szczególności z Niemcami) decydować miały państwa zachodnie po konferencji w Paryżu (w Wersalu). Dla Polski oznaczało to, że przyszłość spornych terenów: Wielkopolski, Śląska, Warmii, Mazur, będzie uzależniona od konferencji, a w szczególności od pozycji zajętej przez Anglię i Francję. Polacy spodziewali się, że Francja będzie dążyła do podjęcia decyzji korzystnej dla Polaków, ale Anglicy bali się hegemonii Francji w Europie. Premier Wielkiej Brytanii Lord Georgie był zwolennikiem niepodległej Polski, ale chciał swe cele osiągnąć drogą negocjacji oraz nie chciał upokorzyć Niemiec. W tym czasie Ignacy Paderewski podczas swej podróży z Francji do Polski zatrzymuje się w Poznaniu. Na terenie Wielkopolski doszło do rozruchów. Po wyjeździe Paderewskiego z Poznania, w mieście doszło do regularnych walk, które przerodziły się w powstanie Wielkopolskie. Spowodowało to szybszą ewakuację Niemców. Już 28 grudnia 1918 roku Poznań zdominowany jest przez Polaków, do najkrwawszych walk dochodzi w Hodzieży, Nakle, Inowrocławiu. Powstaniem dowodzili major Stanisław Toczek, a potem generał Józef Dowbór-Muśnicki. Władzę stopniowo przejmowali Polacy, powstała NACZELNA RADA LUDOWA. Pod koniec stycznie 1919 roku Niemcy przygotowują się do kontrofensywy, ale w końcu wycofują się. 16 lutego 1919 roku doszło do zawieszenia broni między stronami i w miejscowości Trewirze podpisano traktat między Polską a Niemcami.
Granica zachodnia:
-luty 1945 - konferencja jałtańska - przyznanie Polsce obecnych ziem zachodnich (tzw. ziemie odzyskane)
- lipiec 1945 - konferencja poczdamska - ustalenie granicy zachodniej na Nysie Łużyckiej, Odrze i linii na zachód od Szczecina i Świnoujścia
- 1950 - uznanie i ratyfikowanie granicy z Polską przez byłą NRD
- 1970 - uznanie granicy z Polską przez byłą RFN
- 1991 - uznanie i ratyfikowanie granicy przez Zjednoczone Niemcy
Granica południowa:
- granica obecnych Czech i Słowacji z Niemcami i Polską sprzed 1938 roku
Granica wschodnia:
- listopad 1943 - konferencja teherańska - ustalenie granicy wzdłóż linii Curzona
- 16 sierpień 1945 - nastąpiłorządami Polski i ówczesnego ZSRR
- 15 luty 1951 - modyfikacja tej granicy: Polska oddaje tereny położone na wschód od Bugu koło Sokala (480 km kw.), w zamian za to otrzymuje tereny położone koło Ustrzyk Dolnych (480 km kw.)
Granica północna:
- 1958 - w oparciu o porozumienie Polski i byłego ZSRR wytyczona zostaje naturalna granica morska i granica lądowa
O kształcie polskiej granicy zachodniej (a w szczególności z Niemcami) decydować miały państwa zachodnie po konferencji w Paryżu (w Wersalu). Dla Polski oznaczało to, że przyszłość spornych terenów: Wielkopolski, Śląska, Warmii, Mazur, będzie uzależniona od konferencji, a w szczególności od pozycji zajętej przez Anglię i Francję. Polacy spodziewali się, że Francja będzie dążyła do podjęcia decyzji korzystnej dla Polaków, ale Anglicy bali się hegemonii Francji w Europie. Premier Wielkiej Brytanii Lord Georgie był zwolennikiem niepodległej Polski, ale chciał swe cele osiągnąć drogą negocjacji oraz nie chciał upokorzyć Niemiec.
W tym czasie Ignacy Paderewski podczas swej podróży z Francji do Polski zatrzymuje się w Poznaniu. Na terenie Wielkopolski doszło do rozruchów. Po wyjeździe Paderewskiego z Poznania, w mieście doszło do regularnych walk, które przerodziły się w powstanie Wielkopolskie. Spowodowało to szybszą ewakuację Niemców. Już 28 grudnia 1918 roku Poznań zdominowany jest przez Polaków, do najkrwawszych walk dochodzi w Hodzieży, Nakle, Inowrocławiu. Powstaniem dowodzili major Stanisław Toczek, a potem generał Józef Dowbór-Muśnicki. Władzę stopniowo przejmowali Polacy, powstała NACZELNA RADA LUDOWA. Pod koniec stycznie 1919 roku Niemcy przygotowują się do kontrofensywy, ale w końcu wycofują się.
16 lutego 1919 roku doszło do zawieszenia broni między stronami i w miejscowości Trewirze podpisano traktat między Polską a Niemcami.