przeczytaj uważnie 1 akapit tekstu a następnie wykonaj związane z nim polecenia a) Akapit rozpoczyna wykrzyknienie-określ, jaka jest jego funkcja w tym akapicie b) Czemu służy powtórzenie zawierające partykułę też:,, nie wiemy. Nie wiemy też? Sprawdź w słowniku języka polskiego znacznie partykuły też i odwołaj się do niego odpowiadając na pytanie. c) W jakim celu autorka zastosowała czasowniki w 1. osobie liczby mnogiej? d) wypowiedzenie,, To pojęcie takie jak życie" zawiera porównanie. W jakim celu ten środek stylistyczny został użyty przez autorkę? e) Dokonaj analizy składowej zdania,, Zbyt szerokie i zbyt zależne od czasów, przyjętej filozofii i intuicji, żebyśmy mogli je zdefiniować", a następnie wyjaśnij, jakie znaczenie dla zrozumienia sensu akapitu ma zastosowanie w nim powtórzenie przysłówka zbyt oraz użycie spójnika żebyśmy. f)Kolejne zdanie akapitu rozpoczyna połączenie spójnika i partykuły A jednak. Określ jego funkcję w tym akapicie. g) Czemu służy w kompozycji całego akapitu ostatnie zdanie rozpoczynające się wyrażeniem przymiotnikowym wbrew przekonaniu? Sprawdź w słowniku języka polskiego znacznie przimka wbrew i odwołaj się do niego odpowiadając na pytanie.
a)Wykrzyknienie na początku akapitu ma służyć nadaniu dynamiki oraz nakłonieniu czytelnika do zastanowień
b) W tekście uwypukla trudności w określeniu pojęcia szczęście.
c) Autorka zastosowała czasowniki w 1. osobie liczby mnogiej, żeby pokazać, że tekst nie jest adresowany do jednego czytelnika, tylko do wielu
d) Autorka użyła owego porównania aby pokazać powagę zwrotu oraz zaprezentować jego obszerność.
e) Jest to zdanie podrzędnie złożone okolicznikowe celu. Pierwsze wypowiedzenie w tym zdaniu to równoważnik. Przysłówek zbyt eksponuje okoliczności uniemożliwiające osiągnięcie celu, czyli zdefiniowanie pojęcia szczęścia (“żebyśmy mogli”)
f) Podkreśla paradoks sytuacji: mimo że nie jesteśmy w stanie zdefiniować szczęścia, odczuwamy je w życiu.
g) Przyimek wbrew wskazuje na przeciwstawną okoliczność. W omawianym akapicie ostatnie zdanie zawiera tezę, rozwiewa wątpliwości dotyczące istnienia szczęścia.
Odpowiedź:
a)Wykrzyknienie na początku akapitu ma służyć nadaniu dynamiki oraz nakłonieniu czytelnika do zastanowień
b) W tekście uwypukla trudności w określeniu pojęcia szczęście.
c) Autorka zastosowała czasowniki w 1. osobie liczby mnogiej, żeby pokazać, że tekst nie jest adresowany do jednego czytelnika, tylko do wielu
d) Autorka użyła owego porównania aby pokazać powagę zwrotu oraz zaprezentować jego obszerność.
e) Jest to zdanie podrzędnie złożone okolicznikowe celu. Pierwsze wypowiedzenie w tym zdaniu to równoważnik. Przysłówek zbyt eksponuje okoliczności uniemożliwiające osiągnięcie celu, czyli zdefiniowanie pojęcia szczęścia (“żebyśmy mogli”)
f) Podkreśla paradoks sytuacji: mimo że nie jesteśmy w stanie zdefiniować szczęścia, odczuwamy je w życiu.
g) Przyimek wbrew wskazuje na przeciwstawną okoliczność. W omawianym akapicie ostatnie zdanie zawiera tezę, rozwiewa wątpliwości dotyczące istnienia szczęścia.
Wyjaśnienie:
Liczę na naj