Przeczytaj teksty źródłowe i wykonaj polecenia.
Tekst 1.
Minąwszy granicę Milczan, [cesarz] doszedł do ziemi Dziadoszan, gdzie z niezmierną
serdecznością wyszedł na powitanie Bolesław - którego imię tłumaczy się większa sława, nie za
zasługi, lecz w myśl dawnego zwyczaju [...]. W jaki zaś sposób był cesarz przez niego wówczas
podejmowany i przez jego kraj aż do Gniezna wiedziony, rzecz to nie do uwierzenia i wprost-
nie da się opowiedzieć. Widząc z daleka miasto upragnione szedł doń pobożnie bosymi stopami
a przyjęty z czcią niezwykłą przez biskupa tamecznego Ungera, wprowadzony został do kościoła
błagając zlany łzami wstawiennictwa świętego męczennika dla pozyskania łaski Chrystusowe
I niezwłocznie ustanowił tam arcybiskupstwo [...]. Archidiecezję tę powierzył bratu wspomnianeg
męczennika, Radzymowi, poddając mu Rajnberna, biskupa katedry kołobrzeskiej, Poppor
krakowskiego, Jana wrocławskiego, wyłączywszy Ungera poznańskiego [...].
Dokonawszy tego wszystkiego, uczczony został cesarz przez pomienionego księcia [Bolesław
trzystu żołnierzami pancerny:
ogromnymi darami i - co mu się najbardziej podobało
Odchodzącego odprowadził Bolesław ze znamienitym orszakiem aż do Magdeburga [...].
Źródło: Thietmar, Kronika, cyt. za: Wiek V-XV w źród
oprac. M. Sobańska-Bondaruk, S. Lenard, Warszawa 1997, s.
Tekst 2.
[...] cesarz Otto [...] przybył do [grobu] św. Wojciecha dla modlitwy i pojednania, a zar
w celu poznania sławnego Bolesława [...]. Bolesław przyjął go tak zaszczytnie i okazal
wypadło przyjąć króla, cesarza rzymskiego i dostojnego gościa. [...] Zważywszy jego c
potęgę i bogactwo, cesarz rzymski zawołał w podziwie: »Na koronę mego cesarstwa! to, co
większe jest, niż wieść głosiła! [...]. Nie godzi się takiego i tak wielkiego męża, jakby j
spośród dostojników, księciem nazywać lub hrabią, lecz [wypada] chlubnie wynieść go
królewski i uwieńczyć koroną". A zdjąwszy z głowy swej diadem cesarski, włożył go n
Bolesława na [zadatek] przymierza i przyjaźni, i za chorągiew tryumfalną dał mu w darze
z krzyża Pańskiego wraz z włócznią św. Maurycego, w zamian za co Bolesław ofiarc
g
ramię św. Wojciecha. I tak wielką owego dnia złączyli się miłością, że cesarz mianował
i współpracownikiem cesarstwa i nazwał go przyjacielem i sprzymierzeńcem narodu rzy
Źródło: Anonim tzw. Gall, Kronika polska, tłum. R. Grodzicki, Wrocław 199
6.1. Zidentyfikuj postaci opisane w tekście 1.
Cesarz to
Książę to
.2. Rozstrzygnij, czy autorzy obu tekstów opisują to samo wydarzenie historyc
Uzasadnij swoją odpowiedź, podając jeden argument.
ozstrzygnięcie:
zasadnienie:i
Odpowiedź:
6.1. Zidentyfikuj postaci opisane w tekście 1.
Cesarz to Otton III
Książę to Bolesław Chrobry
2. Rozstrzygnięcie: Tak, autorzy obu tekstów opisują to samo wydarzenie historyczne.
Uzasadnienie:
Obydwa opisane wydarzenia miały miejsce w 1000 roku w Gnieźnie, ponieważ wtedy cesarz Otton III przybył z pielgrzymką do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie oraz ustanowił arcybiskupstwo gnieźnieńskie.
wyjaśnienie:
W tekście nr. 1 cesarz, którego wita Bolesław, przybywa do Gniezna. Ustanawia w Gnieźnie arcybiskupstwo oraz trzy biskupstwa w Kołobrzegu, Krakowie i we Wrocławiu.
W tekście nr. 2 cesarz Otton III, przyjęty przez Bolesława, przybył do grobu św. Wojciecha. Obaj władcy wymienili się darami.