Question

Przeczytaj tekst i wykonaj polecenia. tekst: - Aniello, czy nie poszłabyś wraz ze mną nad rzekę, by tam, na złotym piasku przybrzeżnym, zawrzeć
choćby krótkotrwały pokój z Naturą? - Co przez to rozumiesz? - spytała podejrzliwie Aniela, a Krystian, ściskając jej drugą dłoń, dorzucił bez wahania: - O, tak, chodźmy nad rzekę! Co za doskonały pomysł! Zresztą, sam chciałem to zaproponować, miałem te słowa dosłownie na końcu języka! - Życzę ci, żebyś zawsze miał je dokładnie tam – powiedział Bernard tonem złowieszczo wyszukanej uprzejmości. - Proszę? - zdezorientowany Krystian zmylił krok, wskutek czego został zmuszony do upokarzającej dreptaniny. - Wiesz, Bernard - rzekł wreszcie - muszę ci wyznać, że bardzo często nie rozumiem, o co ci chodzi. - Nie musisz mi tego bynajmniej[...]. Gdyż, jeśli wolno mi tu użyć błysku poetyckiej metafory, będącej wszak największą siłą mej wymowy, każdy żółw jest tylko skorupiakiem i wskutek tego nie jest w stanie wzbić się do podniebnych lotów, choćby nawet wyglądał na kukułkę. - Na kukułkę - powtórzył Krystian, przełykając ślinę. - ...podczas gdy taki platalea leucorodia, czyli płaskonos biały, zwany pospolicie warzęchą, jest ptakiem groteskowym z powodu swego dzioba w kształcie łyżki [...] silnie w dodatku spłaszczonej. A przecież, na przekór swej powierzchowności, budzącej śmiech i drwiny wśród gawiedzi, warzęcha wzbija się wysoko, bardzo wysoko, i potrafi latać daleko, tak że fraszką jest dlań podróż zimowa do Indii lub Afryki, Krystianie. - Ale co ma do tego żółw? - główkował Krystian, podczas gdy Aniela mimo woli, poprzez czerwoną płachtę wściekłości, odczuła rozbawienie i poczęła trząść się z tłumionego śmiechu. [...] - Aniello - rzekł Bernard majestatycznie, zwracając się prosto do niej i wnikając jej w oczy tym surowym i prostym spojrzeniem, jakie często miewają dzieci. - Czy idziesz nad Wartę ze mną i tylko ze mną, czy też towarzystwo istot bezlotnych jest ci nieodzowne dla dobrego samopoczucia, mierzonego wszak u kobiet głównie ilością przedstawicieli płci męskiej w najbliższym otoczeniu, bez szczególnej troski o ich jakość? Tu Bernard zamarł z pytającym wyrazem twarzy, zaś Aniela najpierw prychnęła długo powstrzymywanym śmiechem, a potem rzekła lekceważąco: - Ojejku, Bernard, przestań się już wygłupiać. Ale on nie spuszczał z niej swych poważnych oczu dziecka, więc Aniela jakoś się zawstydziła tego śmiechu i tego lekceważenia [...].


A. wypisz charakterystyczne cechy sposobu wypowiadania sie Bernarda. Określ w jednym zdaniu,czy styl jego wypowidzi jest odpowiedni do sytuacji rozmowy midzy młodymi ludźmi


B. wymień cechy dobrego stylu, których zabrakło w wypowiedziach Bernarda.

C.podkreśl te zdania wygłoszone przez Bernarda, których celem było wprawienie Krystiana w zakłopotanie.

D.zredaguj w zeszycie dialog między bohaterami powieści, upraszczając wypowiedzi Bernarda tak, aby były w pełni zrozumiałe dla każdego z uczestników rozmowy.

Answer 1

A. Moim zdaniem jego styl wypowiedzi nie jest odpowiedni do ich rozmowy. On mówił stylem artystycznym.
B. Jego wypowidzi sa niezrozumiałe dla człowieka, osoby nie wtajemniczonej, nie wykształconej.
C.  "Nie musisz mi tego bynajmniej[...]. Gdyż, jeśli wolno mi tu użyć błysku poetyckiej metafory, będącej wszak największą siłą mej wymowy, każdy żółw jest tylko skorupiakiem i wskutek tego nie jest w stanie wzbić się do podniebnych lotów, choćby nawet wyglądał na kukułkę. "

Answer 2

A. Bernarda styl wypowiedzi nie jest odpowiedni do ich rozmowy. :) On mówił bardziej językiem poetyckim niezrozumiałym. :)

B. Np.:

brak odpowiednich słów

za dużo przenośni, porównań

C. Podkreśl od " nie  musisz mi tego bynajmniej........ do " na kukułkę"

D. -Nie musisz mi tego tłumaczyć Krystian. Będę się starał mówić normalnie.

- Anielo czy poszłabyś ze mną nad Wisłe? Zebysmy poszli sami?

J atak zrobiłam to zadanie i miałam dobrze. :)