Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi, Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy burzanu.
Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu; Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi; Tam z dala błyszczy obłok – tam jutrzenka wschodzi; To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu.
Stójmy! – jak cicho! – słyszę ciągnące żurawie, Których by nie dościgły źrenice sokoła; Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła. W takiej ciszy – tak ucho natężam ciekawie, Że słyszałbym głos z Litwy. – Jedźmy, nikt nie woła.
A. Wymień cechy stylu artystycznego zawarte w sonecie. Obecność każdej cechy uzasadnij przykładem.
B. Zbierz informacje na temat ukraińskich stepów i stwórz krótką notatkę o tej krainie. Zastosuj styl publicystyczny.
C. Napisz współczesnym językiem potocznym, jakie uczucia towarzyszyły poecie w czasie podróży.
D. Na podstawie strof 3 i 4 dokończ notatkę. Zastosuj styl urzędowy. Z przykrością zawiadamiam, że mimo usilnych starań _______________________________________________________________________________
E. Przyjmij rolę naukowca (np. Biologa lub fizyka) i sporządź komentarz do wiersza – wyjaśnij, że nie można usłyszeć ani żurawi lecących w odległości niedostrzegalnej dla sokoła, ani kołyszącego się motyla na źdźble trawy. Zastosuj styl naukowy