Powstanie krakowskie (pol. Powstanie Krakowskie 1846) było wybuchem niezadowolenia społecznego w Galicji w 1846 roku. Wywołane zostało przez skrajnie ubogich chłopów w wyniku wysokich podatków i przemocy pańszczyźnianej. Powstanie było jedną z największych powstań ludowych w XIX wieku w Europie.
Powstanie rozpoczęło się 7 listopada 1846 roku, gdy grupa ponad 2 tysięcy chłopów z okolic Krakowa zgromadziła się na placu Krakowskim i wystosowała list do gubernatora Galicji, w którym żądali uwolnienia od pańszczyzny i podatków. Chłopi byli wyposażeni w kosy, sierpy i widły, ale bez broni.
Zarządzone zostały tłumne manifestacje i demonstracje w Krakowie. Chłopi zablokowali ruch na ulicach, gdzie skandowali hasła o wyzwoleniu od pańszczyzny, a także o wolności religijnej i politycznej.
Reakcja władz austriackich okazała się surowa. Ostrzelano chłopów, a następnie aresztowano i skazano na śmierć liderów powstania. Dodatkowo zamknięto wiele kościołów i szkół, a uczestnikom powstania groziły surowe kary.
Skutkiem powstania krakowskiego było wprowadzenie w Galicji reformy, która zniosła pańszczyznę i zmniejszyła obciążenia podatkowe. Reforma ta przyniosła chłopom większą wolność i możliwość wyrażania swoich poglądów. Ponadto, powstanie przyczyniło się do ukształtowania nowego ruchu narodowego w Galicji, który stał się podstawą przyszłych ruchów niepodległościowych.
Powstanie krakowskie (pol. Powstanie Krakowskie 1846) było wybuchem niezadowolenia społecznego w Galicji w 1846 roku. Wywołane zostało przez skrajnie ubogich chłopów w wyniku wysokich podatków i przemocy pańszczyźnianej. Powstanie było jedną z największych powstań ludowych w XIX wieku w Europie.
Powstanie rozpoczęło się 7 listopada 1846 roku, gdy grupa ponad 2 tysięcy chłopów z okolic Krakowa zgromadziła się na placu Krakowskim i wystosowała list do gubernatora Galicji, w którym żądali uwolnienia od pańszczyzny i podatków. Chłopi byli wyposażeni w kosy, sierpy i widły, ale bez broni.
Zarządzone zostały tłumne manifestacje i demonstracje w Krakowie. Chłopi zablokowali ruch na ulicach, gdzie skandowali hasła o wyzwoleniu od pańszczyzny, a także o wolności religijnej i politycznej.
Reakcja władz austriackich okazała się surowa. Ostrzelano chłopów, a następnie aresztowano i skazano na śmierć liderów powstania. Dodatkowo zamknięto wiele kościołów i szkół, a uczestnikom powstania groziły surowe kary.
Skutkiem powstania krakowskiego było wprowadzenie w Galicji reformy, która zniosła pańszczyznę i zmniejszyła obciążenia podatkowe. Reforma ta przyniosła chłopom większą wolność i możliwość wyrażania swoich poglądów. Ponadto, powstanie przyczyniło się do ukształtowania nowego ruchu narodowego w Galicji, który stał się podstawą przyszłych ruchów niepodległościowych.