Budowa (paprotka zwyczajna) - podzielony na organy: - korzenie; krótkie, drobne silnie rozgałęzione, pełne zróżnicowanie na tkanki - łodyga; może być podziemna – kłącze, na przekroju: na zewnątrz skórka, pod nią tkanka wzmacniająca, potem tkanka miękiszowa a w niej liczne koncentryczne wiązki przewodzące - liście; mają dużą blaszkę liściową (pojedynczą lub złożoną), wykazują zróżnicowanie na wszystkie typy tkanek, zróżnicowanie na 2 typy: trofofile (liście są zielone – przeprowadzają fotosyntezę), sporofile (wytwarzanie zarodników, brak chlorofilu).
Budowa morfologiczna widliczk:
gęste skupienie drobnych liści zarodniowych (sprofilów) na szczycie pędów, mające postać szyszkowatego kłosa. Występuje u skrzypów, widłaków, niektórych paproci, sagowców. W kłosie zarodnionośnym znajdują się zarodnienie wytwarzające zarodniki.
Budowa (paprotka zwyczajna)
- podzielony na organy:
- korzenie; krótkie, drobne silnie rozgałęzione, pełne zróżnicowanie na tkanki
- łodyga; może być podziemna – kłącze, na przekroju: na zewnątrz skórka, pod nią tkanka wzmacniająca, potem tkanka miękiszowa a w niej liczne koncentryczne wiązki przewodzące
- liście; mają dużą blaszkę liściową (pojedynczą lub złożoną), wykazują zróżnicowanie na wszystkie typy tkanek, zróżnicowanie na 2 typy: trofofile (liście są zielone – przeprowadzają fotosyntezę), sporofile (wytwarzanie zarodników, brak chlorofilu).
Budowa morfologiczna widliczk:
gęste skupienie drobnych liści zarodniowych (sprofilów) na szczycie pędów, mające postać szyszkowatego kłosa. Występuje u skrzypów, widłaków, niektórych paproci, sagowców. W kłosie zarodnionośnym znajdują się zarodnienie wytwarzające zarodniki.