1. Sokrates słynął z brzydoty fizycznej : był on niski i dość otyły, miał zadarty nos i wyłupiaste oczy, wyróżniał on się tym, że rozmyślał nad człowiekiem jak i sensem jego życia, a nie przyrodą tak jak jego poprzednicy.
2. Wierzył on, że najwięcej nauczymy się poprzez dialog z innym człowiekiem, namawiał ludzi do rozmowy, mawiał on, że „Nie nauczą mnie niczego kwiatki, czy drzewa, lecz tylko drugi człowiek”
3. Wolność w filozofii Sokratesa polegała na tym, że o ile pozwalała człowie- kowi ująć w karby i wykorzystać w działaniu ku dobru te elementy natury ludzkiej, które obdarzone były niejako wewnętrzną energią i spon- tanicznie kierowały się do właściwego im przedmiotu, wprowadzając za- burzenie i chaos w naturze człowieka
4. Sokrates wierzył w wiedzę , a że nie wiedział co się dzieje po śmierci, to się jej nie obawiał. Powiadał on „Bać się śmierci jest tym samym, co mieć się za mądrego, nim nie będąc”
5. Sokrates uważał, że dusza jest właściwym człowiekiem, a nie ciało, to właśnie jego dusza odróżniała go od świata zwierząt.
6. Według Sokratesa cnotą jest dobro bezwzględne, dobro najwyższe, uważał że drogą do cnotliwego życia jest poznanie tego co jest dobre, a co złe.
7. Według Sokratesa zło wynikało z niewiedzy.
8. Intelektualizm etyczny polega na tym, że postępowanie człowieka miałoby polegać na jego wiedzy na temat dobra i zła.
9. Dajmonion w filozofii starożytnej był głosem sumienia niestety nie wiem jaką rolę odgrywał dla Sokratesa
10. Absolutyzm moralny polega na zbiorze pewnych norm moralnych których należy przestrzegać niezależnie od sytuacji.
1. Sokrates słynął z brzydoty fizycznej : był on niski i dość otyły, miał zadarty nos i wyłupiaste oczy, wyróżniał on się tym, że rozmyślał nad człowiekiem jak i sensem jego życia, a nie przyrodą tak jak jego poprzednicy.
2. Wierzył on, że najwięcej nauczymy się poprzez dialog z innym człowiekiem, namawiał ludzi do rozmowy, mawiał on, że „Nie nauczą mnie niczego kwiatki, czy drzewa, lecz tylko drugi człowiek”
3. Wolność w filozofii Sokratesa polegała na tym, że o ile pozwalała człowie- kowi ująć w karby i wykorzystać w działaniu ku dobru te elementy natury ludzkiej, które obdarzone były niejako wewnętrzną energią i spon- tanicznie kierowały się do właściwego im przedmiotu, wprowadzając za- burzenie i chaos w naturze człowieka
4. Sokrates wierzył w wiedzę , a że nie wiedział co się dzieje po śmierci, to się jej nie obawiał. Powiadał on „Bać się śmierci jest tym samym, co mieć się za mądrego, nim nie będąc”
5. Sokrates uważał, że dusza jest właściwym człowiekiem, a nie ciało, to właśnie jego dusza odróżniała go od świata zwierząt.
6. Według Sokratesa cnotą jest dobro bezwzględne, dobro najwyższe, uważał że drogą do cnotliwego życia jest poznanie tego co jest dobre, a co złe.
7. Według Sokratesa zło wynikało z niewiedzy.
8. Intelektualizm etyczny polega na tym, że postępowanie człowieka miałoby polegać na jego wiedzy na temat dobra i zła.
9. Dajmonion w filozofii starożytnej był głosem sumienia niestety nie wiem jaką rolę odgrywał dla Sokratesa
10. Absolutyzm moralny polega na zbiorze pewnych norm moralnych których należy przestrzegać niezależnie od sytuacji.
11. Wymieniali oni 3 rodzaje dusz:
a) wegetywna - dusza roślin
b) wegetywna zmysłowa - dusza zwierząt
c) wegetywna rozumna - dusza ludzi.