Question

Opisz Wychowanie przyszłego Giermka i rzemieślnika /

Prosze Pomóżcie !!!

Answer 1

Wychowanie na giermka:

Wychowanie chłopca na rycerz wcześnie się zaczynało, było długie i ciężkie.
Chłopcy do 7 roku życia byli wychowywani w domu przez kobiety, a potem zostawali tz. paziem przechodził pod opiekę mężczyzn. 
Uczyli się wtedy wszystkich potrzebnych rycerzowi umiejętności np.:
jazdę konno, pływanie, strzelanie z łuku, walkę na pięści, stawianie sideł

Umiejętności tych nabywał pod opieką ojca, braci lub wychowawcy. W wieku czternastu lat paź stawał się giermkiem,  musiał opuścić dom rodzinny i pobierać naukę u rycerza.

Najważniejszą rzeczą było opanowanie rozmaitych technik walki np: najazd kopia na przeciwnika, walka mieczem, toporem, maczugą czy młotem bojowym. Musieli umieć to robić obiema rękami.

Giermek musiał się także nauczyć się obycia towarzyskiego.

Często giermkowie umierał podczas służby ponieważ mieli obowiązek uczestniczyć w walce i chronić swego pana w obliczu niebezpieczeństwa,

 

Pasowany na rycerza był zwykle w wieku 21 lat.

 

Wychowanie na rzemieślnika:

 

Naukę zawodu rozpoczynali chłopcy w 7 roku życia w warsztacie mistrza – jako terminatorzy. Pierwsze lata wykonywali rozmaite posługi, dopiero później dopuszczono ich do pracy. Czas nauki trwał od 3 do 11 lat. Po opanowaniu umiejętności zawodowych chłopak był mianowany czeladnikiem, który pracował dalej u majstra, ale za wynagrodzeniem. Kiedy nabył odpowiednie umiejętności wykonywał jakąś pracę (związaną ze swoim rzemiosłem), a rada danego cechu nadawała mu godność majstra. Aby nie dopuścić do zbytniej konkurencji, cechy były niezwykle ostrożne w nadawaniu tej godności.

 

Często czeladnicy udawali się na długie podróże celem obserwowania technik danego rzemiosła w innych miastach/krajach