Kubizm to ogólnie kierunek w sztuce malarskiej i rzeźbie, ktory rozwinął się na począdku XX wieku, w Francji. Poszukiwał nowych zasad budowy przestrzennej dzieła prze odrzucenie perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji dzieła. Nazwa kubizm pochodzi od łacińskiego słowa cubus co oznacza sześcian. Prekursorami kubizmu byli Pablo Picasso i Georges Braque.
Kubizm analityczny trwał w latach 1907-1912. Jego głownymi cechami pozwalającymi odrożnić go od innych odmian kierunku to monochromatyczna paleta ograniczona do czerni, brązu i szarości. Pojawiające się formy są sztywne, geometryczne. Elementy zdają się być rozbite na pryzmatyczne elementy, złożone powrotnie niezgodnie z wcześniejszą pozycją, ale z zamysłem artysty. Ten gatunek charaktryzuje delikatność i zawiłość.
Artyści tworzący kubizm analityczny malowali nie dla oka widz ale dla jego umysłu, jako najważniejszego organu. Kubizm analityczny odnosił się do intelektu widza.
Najsłynniejsze prace zaliczane do nurtu kubizmu analitycznego to:
Kubizm to ogólnie kierunek w sztuce malarskiej i rzeźbie, ktory rozwinął się na począdku XX wieku, w Francji. Poszukiwał nowych zasad budowy przestrzennej dzieła prze odrzucenie perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji dzieła. Nazwa kubizm pochodzi od łacińskiego słowa cubus co oznacza sześcian. Prekursorami kubizmu byli Pablo Picasso i Georges Braque.
Kubizm analityczny trwał w latach 1907-1912. Jego głownymi cechami pozwalającymi odrożnić go od innych odmian kierunku to monochromatyczna paleta ograniczona do czerni, brązu i szarości. Pojawiające się formy są sztywne, geometryczne. Elementy zdają się być rozbite na pryzmatyczne elementy, złożone powrotnie niezgodnie z wcześniejszą pozycją, ale z zamysłem artysty. Ten gatunek charaktryzuje delikatność i zawiłość.
Artyści tworzący kubizm analityczny malowali nie dla oka widz ale dla jego umysłu, jako najważniejszego organu. Kubizm analityczny odnosił się do intelektu widza.
Najsłynniejsze prace zaliczane do nurtu kubizmu analitycznego to:
Portret Ambrose Vollard (1910) Ma Jolie, (1911)