W VII-V w. p.n.e. narastał konflikt pomiędzy patrycjuszami, cieszącymi się przywilejami natury politycznej i religijnej, a plebsem. Potęgowało zaś go zadłużenie plebejuszy i takze wielokrotne łamanie przez patrycjuszy obietnicy poprawy prawnego i ekonomicznego położenia plebsu. Plebejusze rozpoczęli więc wtedy walkę o poprawę swojego położenia. W 494 r . p.n.e. miała miejsce pierwsza secesja plebejuszy, tj. wyjście poza pomerium rzymskie, połączone z groźbą utworzenia własnego państwa. Do powrotu zas skłoniły ich dopiero ustępstwa patrycjuszy i obietnica ustanowienia zgromadzenia złożonego wyłącznie z plebejuszu, które miało to wybierać trybunów ludowych i także obradować pod ich przewodnictwem. Trybunów było początkowo dwóch, po 471 r. p.n.e. czterech - zgodnie wraz z podziałem miasta na 4 tribus, a później dziesięciu. Byli oni nietykalni, a ich zadaniem była ochrona plebsu przed bezprawiem wtem ze strony patrycjuszy. Przysługiwało im prawo sprzeciwu wobec zarządzeń urzędników , zawieszania kary, przeciwdziałania uwięzieniu obywatela oraz stawiania weta wobec uchwał senatu. Do pomocy zas mieli oni edylów plebejskich, pełniących początkowo funkcję też opiekunów świątyni poświęconej "trójcy plebejskiej" , uroczyście konsekrowanej na Awentynie w 493 r. p.n.e., która z czasem stała się ośrodkiem sakralnym plebsu, archiwum, skarbcem i miejscem rozdawnictwa zboża. Patrycjusze odpowiedzieli na to zamknięciem rodów (ok. 485 p.n.e.). Konflikt zaostrzył się, gdyż patrycjat wtedy korzystał z usług zależnej od siebie klienteli wiejskiej, zaś plebs - przez swych trybunów - zagroził patrycjuszom procesami majątkowymi przed Zgromadzeniem Ludowym. Kolejnym postulatem plebsu była kodyfikacja prawa zwyczajowego, dokonana zas ok. 450 r. p.n.e. przez "komisję dziesięciu", zwana prawem XII Tablic. Zawierało ono przepisy z zakresu prawa cywilnego, karnego, procesowego, administracyjnego i także sakralnego, wyraźne były tu też wpływy greckie, a szczególnie ustawodawstwa Solona. Zakazywano w nim małżeństw między plebejuszami a patrycjuszami . Całość zaś została zapisana na 12 brązowych tablicach, wystawionych na forum.
W VII-V w. p.n.e. narastał konflikt pomiędzy patrycjuszami, cieszącymi się przywilejami natury politycznej i religijnej, a plebsem. Potęgowało zaś go zadłużenie plebejuszy i takze wielokrotne łamanie przez patrycjuszy obietnicy poprawy prawnego i ekonomicznego położenia plebsu. Plebejusze rozpoczęli więc wtedy walkę o poprawę swojego położenia. W 494 r . p.n.e. miała miejsce pierwsza secesja plebejuszy, tj. wyjście poza pomerium rzymskie, połączone z groźbą utworzenia własnego państwa. Do powrotu zas skłoniły ich dopiero ustępstwa patrycjuszy i obietnica ustanowienia zgromadzenia złożonego wyłącznie z plebejuszu, które miało to wybierać trybunów ludowych i także obradować pod ich przewodnictwem. Trybunów było początkowo dwóch, po 471 r. p.n.e. czterech - zgodnie wraz z podziałem miasta na 4 tribus, a później dziesięciu. Byli oni nietykalni, a ich zadaniem była ochrona plebsu przed bezprawiem wtem ze strony patrycjuszy. Przysługiwało im prawo sprzeciwu wobec zarządzeń urzędników , zawieszania kary, przeciwdziałania uwięzieniu obywatela oraz stawiania weta wobec uchwał senatu. Do pomocy zas mieli oni edylów plebejskich, pełniących początkowo funkcję też opiekunów świątyni poświęconej "trójcy plebejskiej" , uroczyście konsekrowanej na Awentynie w 493 r. p.n.e., która z czasem stała się ośrodkiem sakralnym plebsu, archiwum, skarbcem i miejscem rozdawnictwa zboża. Patrycjusze odpowiedzieli na to zamknięciem rodów (ok. 485 p.n.e.). Konflikt zaostrzył się, gdyż patrycjat wtedy korzystał z usług zależnej od siebie klienteli wiejskiej, zaś plebs - przez swych trybunów - zagroził patrycjuszom procesami majątkowymi przed Zgromadzeniem Ludowym. Kolejnym postulatem plebsu była kodyfikacja prawa zwyczajowego, dokonana zas ok. 450 r. p.n.e. przez "komisję dziesięciu", zwana prawem XII Tablic. Zawierało ono przepisy z zakresu prawa cywilnego, karnego, procesowego, administracyjnego i także sakralnego, wyraźne były tu też wpływy greckie, a szczególnie ustawodawstwa Solona. Zakazywano w nim małżeństw między plebejuszami a patrycjuszami . Całość zaś została zapisana na 12 brązowych tablicach, wystawionych na forum.