•łańcuch przeżycia - wczesne rozpoznanie i wezwanie pomocy, wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa, wczesna defibrylacja i wczesna opieka poresuscytacyjna
•utrzymanie przy życiu, szybki transport do szpitala, zmniejszenie powikłań
•ale pytamy kto o co? my poszkodowanego czy co?
•kliniczne objawy życia, kontakt słowny, obserwacja ruchów klatki piersiowej i zabarwienia skóry, sprawdzanie tętna i oddechu
2) bladość skóry, ogólne osłabienie, przyspieszone i ledwo wyczuwalne tętno, znaczne obniżenie ciśnienia krwi, mroczki przed oczami, niepokój, szum w uszach, zimny pot, w niektórych przypadkach utrata przytomności
3) Tętnicze, żylne, i z naczyń włosowatych. Krwotok tętniczy charakteryzuje się pulsującym w rytm skurczów serca wypływaniem krwi, która ma zabarwienie jasnoczerwone.
4) Usiąść, pochylić się do przodu i mocno uciskać skrzydełka nosa. Nie odchylamy głowy do tyłu i nie przykładamy zimnych kompresów
5) Skręcenie - naciągnięcie lub rozerwanie torebki stawowej, czy ścięgien np. więzadeł
Zwichnięcie - polega na nieprawidłowym ułożeniu się powierzchni stawowych tj. panewki i nasady kości wobec siebie
Złamanie - całkowite przerwanie ciągłości kości, natomiast gdy dochodzi do przerwania niecałkowitego określa się je jako nadłamanie
6) Stabilizujemy kończyne, unieruchomiamy ją i organizujemy transport do szpitala.
7 i 8) (to to samo) Rana to przerwanie ciągłości powłok zewnętrznych (skóry, błony śluzowej) oraz znajdujących się głębiej tkanek pod wpływem działania czynnika uszkadzającego. Raną może być ból, krwawienie i zianie. W przypadku krwawienia dezynfekujemy ranę, oraz tamujemy krwawienie, lub robimy opatrunek jeśli krwawienie nie jest duże.
9) Unikamy długotrwałej pozycji stojącej, przebywania w upale i dusznych pomieszczeniach. Staramy się zapewnić dostęp do świeżego powietrza oraz jedzenia. Nie należy zapominać o jedzeniu porannego śniadania. Należy pić dużo płynów, najlepiej wody i nie poruszać się oraz nie wstawać zbyt gwałtownie. Jeśli dochodzi do stanu, kiedy czujemy się słabo, powinniśmy się jak najszybciej położyć i napić wody.
10) Objawy zwiastujące hipotonię ortostatyczną to najczęściej nudności, wymioty, zawroty głowy, zaburzenia ostrości wzroku, mroczki przed oczami, szum lub dzwonienie w uszach, pocenie się czy duszności. Omdlenie kardiogenne pojawia się nagle, w czasie lub po wysiłku i zwykle w pozycji leżącej.
11) Typowe objawy omdlenia to: blada, zimna i spocona skóra, zawroty głowy, mroczki przed oczami, nudności (czasami). Objawy te mogą poprzedzać omdlenie lub pojawić się w jego trakcie. Ryzyko omdleń gwałtownie wzrasta u osób powyżej 70 roku życia.
12) Osobę omdlałą powinniśmy położyć w bezpiecznej pozycji i zabezpieczyć jego głowę podkładając coś pod nią. Należy sprawdzić, czy wyczuwalny jest puls oraz oddech. Zapewniamy dostęp do świeżego powietrza. Jeśli osobie poszkodowanej nie wraca świadomość, oznacza to utratę przytomności i konieczne jest podjęcie dalszych kroków.
13) Osoby poszkodowanej nie wolno szarpać, cucić na siłę za pomocą soli trzeźwiących, bić po twarzy. Osobie poszkodowanej nie wolno na siłę otwierać do ust, podawać płynów i wpychać jedzenia.
14) Oparzenie to uszkodzenie skóry i nierzadko także głębiej położonych tkanek oraz narządów w wyniku działania ciepła, prądu elektrycznego, żrących substancji chemicznych, promieniowania słonecznego lub promieniowania rentgenowskiego. Są trzy stopnie oparzenia. Dzielimy je na powierzchniowe i głębokie. Pierwszą pomocą przy oparzeniach, niezależnie od rodzaju oparzenia, powinno być jak najszybsze schłodzenie oparzonej powierzchni pod zimną, bieżącą wodą przez około 20 minut lub do ustania bólu. W przypadku kontaktu z powierzchnią oparzoną należy używać rękawiczek.
15) Czasowe lub nieodwracalne uszkodzenie skóry, powstające w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia oraz czasu, w jakim skóra była poddana działaniu niskiej temperatury. Również dzielimy je na 3 stopnie. II stopień odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym, III stopień – martwica powierzchowna skóry, IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W przypadku odmrożenia placów, należy zanurzyć je w letniej wodzie (temperatura wody powinna mieć około 30 st. C), a następnie dolewać ciepłej wody do osiągnięcia temperatury około 36 st. C. Jeśli na skórze widoczne są pęcherze, nie należy ich przekłuwać, tylko położyć na nich czyste opatrunki.
16) Zgłoszenie się na SOR, lub wezwanie pogotowia. Nie prowokujemy wymiotów, aby uniknąć wtórnych uszkodzeń błony śluzowej przełyku.
17) Chorego należy usadzić w pozycji półleżącej i zadbać, by miał pod plecami stabilne oparcie- pozycja ta ułatwia oddychanie. Można także otworzyć okno i starać się ograniczyć choremu wszelkie ruchy, gdyż serce ma zmniejszoną podaż tlenu. Jednocześnie nie można dopuścić do wychłodzenia organizmu. Ważną rolę odgrywa także uspokajanie chorego, gdyż zawałowi serca towarzyszy silny niepokój i strach przed śmiercią, które dodatkowo pogarszają jego i tak już bardzo ciężki stan. Jeśli u chorego nastąpi zatrzymanie krążenia należy przeprowadzić reanimację. Należy również oczywiście wezwać karetkę pogotowia.
18) Najważniejszym zadaniem podczas udzielania pierwszej pomocy w napadzie padaczkowym, jest ochrona głowy poszkodowanego przed urazami. Możemy ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się. Jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach. Należy ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli, a przede wszystkim - zachować spokój.
19) Jak najszybciej podaj mu coś słodkiego, aby podnieść poziom cukry we krwi. Może to być woda z cukrem, coca cola, słodki sok lub cukierek. Po podaniu czegoś słodkiego, obserwuj poszkodowanego, utrzymuj z nim rozmowę i zapewnij mu ciepło.
20) Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych charakteryzujących się hiperglikemią wynikającą z defektu wydzielania lub działania insuliny.
21) -jednostronne osłabienie albo drętwienie kończyn
-zaburzenia w rozumieniu mowy lub niemożność wypowiadania słów
-bardzo niewyraźne mówienie (bełkotanie)
zaburzenia widzenia, zwłaszcza w jednym oku
-niepewny chód, jak u pijanego
-ostry, kłujący ból głowy (zdecydowanie silniejszy niż ten, który znasz)
Odpowiedź:
1)
•łańcuch przeżycia - wczesne rozpoznanie i wezwanie pomocy, wczesna resuscytacja krążeniowo-oddechowa, wczesna defibrylacja i wczesna opieka poresuscytacyjna
•utrzymanie przy życiu, szybki transport do szpitala, zmniejszenie powikłań
•ale pytamy kto o co? my poszkodowanego czy co?
•kliniczne objawy życia, kontakt słowny, obserwacja ruchów klatki piersiowej i zabarwienia skóry, sprawdzanie tętna i oddechu
2) bladość skóry, ogólne osłabienie, przyspieszone i ledwo wyczuwalne tętno, znaczne obniżenie ciśnienia krwi, mroczki przed oczami, niepokój, szum w uszach, zimny pot, w niektórych przypadkach utrata przytomności
3) Tętnicze, żylne, i z naczyń włosowatych. Krwotok tętniczy charakteryzuje się pulsującym w rytm skurczów serca wypływaniem krwi, która ma zabarwienie jasnoczerwone.
4) Usiąść, pochylić się do przodu i mocno uciskać skrzydełka nosa. Nie odchylamy głowy do tyłu i nie przykładamy zimnych kompresów
5) Skręcenie - naciągnięcie lub rozerwanie torebki stawowej, czy ścięgien np. więzadeł
Zwichnięcie - polega na nieprawidłowym ułożeniu się powierzchni stawowych tj. panewki i nasady kości wobec siebie
Złamanie - całkowite przerwanie ciągłości kości, natomiast gdy dochodzi do przerwania niecałkowitego określa się je jako nadłamanie
6) Stabilizujemy kończyne, unieruchomiamy ją i organizujemy transport do szpitala.
7 i 8) (to to samo) Rana to przerwanie ciągłości powłok zewnętrznych (skóry, błony śluzowej) oraz znajdujących się głębiej tkanek pod wpływem działania czynnika uszkadzającego. Raną może być ból, krwawienie i zianie. W przypadku krwawienia dezynfekujemy ranę, oraz tamujemy krwawienie, lub robimy opatrunek jeśli krwawienie nie jest duże.
9) Unikamy długotrwałej pozycji stojącej, przebywania w upale i dusznych pomieszczeniach. Staramy się zapewnić dostęp do świeżego powietrza oraz jedzenia. Nie należy zapominać o jedzeniu porannego śniadania. Należy pić dużo płynów, najlepiej wody i nie poruszać się oraz nie wstawać zbyt gwałtownie. Jeśli dochodzi do stanu, kiedy czujemy się słabo, powinniśmy się jak najszybciej położyć i napić wody.
10) Objawy zwiastujące hipotonię ortostatyczną to najczęściej nudności, wymioty, zawroty głowy, zaburzenia ostrości wzroku, mroczki przed oczami, szum lub dzwonienie w uszach, pocenie się czy duszności. Omdlenie kardiogenne pojawia się nagle, w czasie lub po wysiłku i zwykle w pozycji leżącej.
11) Typowe objawy omdlenia to: blada, zimna i spocona skóra, zawroty głowy, mroczki przed oczami, nudności (czasami). Objawy te mogą poprzedzać omdlenie lub pojawić się w jego trakcie. Ryzyko omdleń gwałtownie wzrasta u osób powyżej 70 roku życia.
12) Osobę omdlałą powinniśmy położyć w bezpiecznej pozycji i zabezpieczyć jego głowę podkładając coś pod nią. Należy sprawdzić, czy wyczuwalny jest puls oraz oddech. Zapewniamy dostęp do świeżego powietrza. Jeśli osobie poszkodowanej nie wraca świadomość, oznacza to utratę przytomności i konieczne jest podjęcie dalszych kroków.
13) Osoby poszkodowanej nie wolno szarpać, cucić na siłę za pomocą soli trzeźwiących, bić po twarzy. Osobie poszkodowanej nie wolno na siłę otwierać do ust, podawać płynów i wpychać jedzenia.
14) Oparzenie to uszkodzenie skóry i nierzadko także głębiej położonych tkanek oraz narządów w wyniku działania ciepła, prądu elektrycznego, żrących substancji chemicznych, promieniowania słonecznego lub promieniowania rentgenowskiego. Są trzy stopnie oparzenia. Dzielimy je na powierzchniowe i głębokie. Pierwszą pomocą przy oparzeniach, niezależnie od rodzaju oparzenia, powinno być jak najszybsze schłodzenie oparzonej powierzchni pod zimną, bieżącą wodą przez około 20 minut lub do ustania bólu. W przypadku kontaktu z powierzchnią oparzoną należy używać rękawiczek.
15) Czasowe lub nieodwracalne uszkodzenie skóry, powstające w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia oraz czasu, w jakim skóra była poddana działaniu niskiej temperatury. Również dzielimy je na 3 stopnie. II stopień odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym, III stopień – martwica powierzchowna skóry, IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W przypadku odmrożenia placów, należy zanurzyć je w letniej wodzie (temperatura wody powinna mieć około 30 st. C), a następnie dolewać ciepłej wody do osiągnięcia temperatury około 36 st. C. Jeśli na skórze widoczne są pęcherze, nie należy ich przekłuwać, tylko położyć na nich czyste opatrunki.
16) Zgłoszenie się na SOR, lub wezwanie pogotowia. Nie prowokujemy wymiotów, aby uniknąć wtórnych uszkodzeń błony śluzowej przełyku.
17) Chorego należy usadzić w pozycji półleżącej i zadbać, by miał pod plecami stabilne oparcie- pozycja ta ułatwia oddychanie. Można także otworzyć okno i starać się ograniczyć choremu wszelkie ruchy, gdyż serce ma zmniejszoną podaż tlenu. Jednocześnie nie można dopuścić do wychłodzenia organizmu. Ważną rolę odgrywa także uspokajanie chorego, gdyż zawałowi serca towarzyszy silny niepokój i strach przed śmiercią, które dodatkowo pogarszają jego i tak już bardzo ciężki stan. Jeśli u chorego nastąpi zatrzymanie krążenia należy przeprowadzić reanimację. Należy również oczywiście wezwać karetkę pogotowia.
18) Najważniejszym zadaniem podczas udzielania pierwszej pomocy w napadzie padaczkowym, jest ochrona głowy poszkodowanego przed urazami. Możemy ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się. Jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach. Należy ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli, a przede wszystkim - zachować spokój.
19) Jak najszybciej podaj mu coś słodkiego, aby podnieść poziom cukry we krwi. Może to być woda z cukrem, coca cola, słodki sok lub cukierek. Po podaniu czegoś słodkiego, obserwuj poszkodowanego, utrzymuj z nim rozmowę i zapewnij mu ciepło.
20) Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych charakteryzujących się hiperglikemią wynikającą z defektu wydzielania lub działania insuliny.
21) -jednostronne osłabienie albo drętwienie kończyn
-zaburzenia w rozumieniu mowy lub niemożność wypowiadania słów
-bardzo niewyraźne mówienie (bełkotanie)
zaburzenia widzenia, zwłaszcza w jednym oku
-niepewny chód, jak u pijanego
-ostry, kłujący ból głowy (zdecydowanie silniejszy niż ten, który znasz)
Mam nadzieję, że pomogłam ;)