Question

Prosze o Rozprawkie z Histori o Karolu Wielkim Z góry dzięki

Answer 1

Karol Wielki, od 768 roku król Franków, germańskiego ludu żyjšcego na terenach dzisiejszej Francji, został pierwszym w Europie od upadku Cesarstwa Zachodnio rzymskiego cesarzem. Ten potężny władca zdołał podbić Saksonię i Bawarię a następnie rozszerzył posiadłoci frankijskie o ziemie hiszpańskie i włoskie. W pierwszy dzień wišt Bożego Narodzenia 800 r. papież Leon III koronował go w Rzymie na cesarza. W czasach gdy ludzie osišgali znacznie niższy wzrost niż obecnie, wysoki (180 cm) i barczysty władca budził powszechny respekt. Chociaż sam nigdy nie nauczył się pisać, a z czytaniem miał zawsze wiele kłopotów, jego dwór w Akwizgranie stał się jednym z najważniejszych orodków nauki i kultury. Karol Wielki posiadał duże i żywe oczy piękne włosy i redniego wzrostu nos. Jego głos był donony i wyrany. Wymowę miał bogatš i potoczystš. Oprócz języka ojczystego znał także łacinę. Powięcał się studiom naukowym. Uprawiał jazdę konnš i polowanie bo tak nakazywał obyczaj jego ludu. Z wielkim szacunkiem i miłociš obdarzał religię chrzecijańskš. Pilnie rano i wieczorem uczęszczał w nabożeństwach kocielnych. Karol Wielki był bardzo umiarkowany w jedzeniu i piciu. Biesiady wydawał tylko podczas szczególnych uroczystoci. W czasie jedzenia chętnie słuchał muzyki lub lektora.

Król Franków i cesarz rzymski, jeden z najwybitniejszych władców w historii Europy. Pochodził z dynastii Karolingów i był synem Pepina Małego. Po mierci ojca otrzymał częć królestwa we władanie, a w roku 771 został jedynym władcš królestwa frankońskiego, najsilniejszego państwa w ówczesnej zachodniej Europie. Od roku 772 do 804 prowadził wojny z Sasami, których podbił i zmusił do przyjęcia chrzecijaństwa. W roku 774 pokonani zostali Longobardowie w północnych Włoszech. Karol włšczył podbite ziemie do swego królestwa. W latach 778 - 801 wyprawił się do Hiszpanii przeciwko Arabom. W pierwszym roku wojny przeciwko Maurom poniósł klęskę w czasie odwrotu, ale następnie wyprawy przyniosły zwycięstwa, w wyniku których rozszerzył granice swego państwa aż po rzekę Ebro. W 778 roku przyłšczył Bawarię. Chcšc zapewnić bezpieczeństwo wschodnich granic królestwa, w roku 795 podjšł zwycięskš wyprawę przeciwko Awarom, ludowi pochodzenia azjatyckiego, którzy rzšdzili na dużym obszarze obejmujšcym obecne Węgry i dawnš Jugosławię. Podbił ich i oparł wschodniš granicę państwa na rodkowym Dunaju i Łabie. W szczytowym okresie wietnoci jego królestwo obejmowało większš częć dzisiejszej Francji, Niemcy, Szwajcarię, Austrię i Niderlandy oraz dużš częć Włoch i wiele obszarów nadgranicznych. W cišgu całego okresu panowania Karol Wielki utrzymał bliskie kontakty polityczne z papiestwem, które uznało go za największego władcę chrzecijańskiego. W roku 800 odbyła się w Rymie koronacja Karola Wielkiego na cesarza, majšca podkrelić jednoć chrzecijaństwa. Karol Wielki troszczył się nie tylko o zdobycze terytorialne państwa i jego jednoć religijnš, ale także o rozwój kultury: był opiekunem artystów, zapraszał na swój dwór uczonych z różnych krajów, kształcił duchowieństwo, zakładał szkoły przyklasztorne i biblioteki. To ożywienie kulturalne za jego panowania nosi nazwę okresu karolińskiego. Polityczna zręcznoć Karola Wielkiego zawiodła przy przekazaniu następstwa tronu. Formalnie podzielił cesarstwo między trzech synów, choć do podziału nie doszło, ponieważ dwaj starsi synowie zmarli na krotko przed ojcem. Cesarstwo dostało się więc najmłodszemu z nich, Ludwikowi Pobożnemu, jednak nie przetrwało długo. Karol Wielki jest bohaterem cyklu eposów rycerskich, w tym najsłynniejszego - "pieni o Rolandzie".

Answer 2

król Franków i Longobardów, od 25 grudnia 800 roku cesarz Imperium Rzymskiego. Wnuk Karola Młota.Po śmierci Pepina Krótkiego w roku 768 władzą we frankijskim królestwie podzielili się – dwaj synowie zmarłego władcy, Karloman i Karol. Karol został ogłoszony królem w Noyon w dniu 9 listopada 768 roku.W następnym roku poprowadził swoją pierwszą wyprawę wojenną przeciwko zbuntowanym Akwitańczykom pod wodzą księcia Hunolda. Po trzech latach panowania, 4 (lub 5) grudnia 771 zmarł Karloman i Karol objął samodzielne rządy, które trwały przeszło czterdzieści lat. Zwierzchnictwo Karola uznać musiały również plemiona słowiańskie znad Łaby i Soławy (w latach 781 i 789). W latach 791-796 wojska Karola rozbiły chanat Awarski, który zagrażał zarówno Frankom, jak i Słowianom.