Książka poruszająca wiele spraw rodzinnych. Zawiera nie tylko uczucia teraźniejsze (Miśki i Alka), ale także ich matki Asi, która wspomina swoje dzieciństwo, kiedy zginął jej brat, czego nie mogła sobie wybaczyć. Świetny opis bohaterów i tego co "nosili na twarzy". Najbardziej podobał mi się wątek z miejscem gdzie stał trzepak, a dawniej pochowany był tam "Podchorąży Kastor". Pokazało to jaki szacunek ma młodzież do starszego pokolenia, które potrafiło poświęcić swoje życie dla ojczyzny.
Uważam, że książka jest bardzo udana i jak zawsze jest w niej tak lubiany styl Krystyny Siesickiej.
Książka poruszająca wiele spraw rodzinnych. Zawiera nie tylko uczucia teraźniejsze (Miśki i Alka),
ale także ich matki Asi, która wspomina swoje dzieciństwo, kiedy zginął jej brat, czego nie mogła sobie wybaczyć. Świetny opis bohaterów i tego co "nosili na twarzy".
Najbardziej podobał mi się wątek z miejscem gdzie stał trzepak, a dawniej pochowany był tam "Podchorąży Kastor". Pokazało to jaki szacunek ma młodzież do starszego pokolenia, które potrafiło poświęcić swoje życie dla ojczyzny.
Uważam, że książka jest bardzo udana i jak zawsze jest w niej tak lubiany styl Krystyny Siesickiej.