PROSZE o Porządne przygotowanie do kartkówki z Imiesłowów kl7 nie chce definicji kopiowanych tylko wytłumaczenie i przykłady. Prosze abym mogła to drukować jako noatkę.
Imiesłowy mają szerokie zastosowanie w języku, zwłaszcza w mowie pisanej, a mimo to ich stosowanie i rozpoznawanie w tekstach bywa kłopotliwe. Dzieje się tak z kilku powodów. Po pierwsze, imiesłowy to formy gramatyczne czasowników, ale są podobne do przymiotników (np. słowo pisany to imiesłów przymiotnikowy, a więc nieodmienna przez osoby forma czasownika, ma takie samo zakończenie jak np. przymiotnik ładny i odpowiada na pytanie przymiotnika). Po drugie, niektórych imiesłowów używamy bardzo rzadko w codziennej komunikacji, np. imiesłów typu zmókłszy współcześnie pojawia się przede wszystkim w tekstach literackich, a nie w języku potocznym. Po trzecie, wiele problemów użytkownikom polszczyzny sprawia pisownia – łączna lub rozdzielna – imiesłowów z przeczeniem „nie”.
Imiesłowy nie są samodzielnymi częściami mowy, a jedynie formami gramatycznymi czasownika. Różnią się od pozostałych form czasownikowych tym, że nie odmieniają się przez osoby. Dlatego nazywamy je formami nieosobowymi. Dzielą się na dwie grupy:
imiesłowy przymiotnikowe (np. malujący, malowany, namalowany),
imiesłowy przysłówkowe (np. malując, namalowawszy).
Imiesłowy przymiotnikowe to formy czasownika, które nie tylko przypominają przymiotniki, ale również podobnie jak one się odmieniają (przez przypadki, liczby i rodzaje). Wyróżniamy dwa rodzaje imiesłowów przymiotnikowych:
imiesłowy przymiotnikowe czynne zakończone na -ący, np. piszący – ‘ktoś, kto pisze’; używamy ich po to, aby pokazać cechę osoby, która wykonuje jakąś czynność.
imiesłowy przymiotnikowe bierne zakończone na -ny lub -ty, np. napisany – ‘taki, który ktoś napisał’); zdarty – taki, który ktoś zdarł’; używamy ich po to, aby wskazać cechy osób bądź przedmiotów, które podlegają jakiejś czynności albo mają jakieś właściwości ze względu na to, że coś się zdarzyło.
Imiesłowy przymiotnikowe – co podpowiada ich nazwa – odmieniają się jak przymiotniki. Na przykład forma naprawiony będzie miała podobne formy gramatyczne przypadka, liczby i rodzaju jak wyraz piękny. Z kolei imiesłów zepsuty odmienimy podobnie jak przymiotnik bogaty, a imiesłów piszący – jak przymiotnik gorący. Spójrzmy więc na wybrane formy gramatyczne trzech pierwszych przypadków.
Imiesłowy mają szerokie zastosowanie w języku, zwłaszcza w mowie pisanej, a mimo to ich stosowanie i rozpoznawanie w tekstach bywa kłopotliwe. Dzieje się tak z kilku powodów. Po pierwsze, imiesłowy to formy gramatyczne czasowników, ale są podobne do przymiotników (np. słowo pisany to imiesłów przymiotnikowy, a więc nieodmienna przez osoby forma czasownika, ma takie samo zakończenie jak np. przymiotnik ładny i odpowiada na pytanie przymiotnika). Po drugie, niektórych imiesłowów używamy bardzo rzadko w codziennej komunikacji, np. imiesłów typu zmókłszy współcześnie pojawia się przede wszystkim w tekstach literackich, a nie w języku potocznym. Po trzecie, wiele problemów użytkownikom polszczyzny sprawia pisownia – łączna lub rozdzielna – imiesłowów z przeczeniem „nie”.
Imiesłowy nie są samodzielnymi częściami mowy, a jedynie formami gramatycznymi czasownika. Różnią się od pozostałych form czasownikowych tym, że nie odmieniają się przez osoby. Dlatego nazywamy je formami nieosobowymi. Dzielą się na dwie grupy:
imiesłowy przymiotnikowe (np. malujący, malowany, namalowany),
imiesłowy przysłówkowe (np. malując, namalowawszy).
Imiesłowy przymiotnikowe to formy czasownika, które nie tylko przypominają przymiotniki, ale również podobnie jak one się odmieniają (przez przypadki, liczby i rodzaje). Wyróżniamy dwa rodzaje imiesłowów przymiotnikowych:
imiesłowy przymiotnikowe czynne zakończone na -ący, np. piszący – ‘ktoś, kto pisze’; używamy ich po to, aby pokazać cechę osoby, która wykonuje jakąś czynność.
imiesłowy przymiotnikowe bierne zakończone na -ny lub -ty, np. napisany – ‘taki, który ktoś napisał’); zdarty – taki, który ktoś zdarł’; używamy ich po to, aby wskazać cechy osób bądź przedmiotów, które podlegają jakiejś czynności albo mają jakieś właściwości ze względu na to, że coś się zdarzyło.
Imiesłowy przymiotnikowe – co podpowiada ich nazwa – odmieniają się jak przymiotniki. Na przykład forma naprawiony będzie miała podobne formy gramatyczne przypadka, liczby i rodzaju jak wyraz piękny. Z kolei imiesłów zepsuty odmienimy podobnie jak przymiotnik bogaty, a imiesłów piszący – jak przymiotnik gorący. Spójrzmy więc na wybrane formy gramatyczne trzech pierwszych przypadków.
Wyjaśnienie:
mam nadzieję że jest ok