Question

PROSZE O POMOC.

Mam napisac reportaż publicystyczny.

Temat dowolny.

Answer 1

Reportaż, jak podaje Słownik terminów literackich, określany jest jako gatunek dziennikarsko-literacki. Reportaż to relacja wydarzeń, których autor jest świadkiem; gatunek ten charakteryzuje: przystępność, która sprawia, że tekst dociera do szerokiego grona odbiorców, inwencja, która stanowi element artystyczny, mający na celu przykuć uwagę czytelnika ciekawym stylem lub zaskakującą treścią. Dla reportażu ważna jest również naoczność, która przekłada się na barwność opowiadanej treści oraz selektywność wpływająca na wybór odpowiednich informacji.
Cechy reportażowe towarzyszyły literaturze polskiej od dawna, można tutaj wymienić chociażby barokowy poemat Flis Sebastiana Klonowica, w którym znajdują się fragmenty opisujące Wisłę, w sposób dokładny i rzeczowy, z poświęceniem miejsca na opis topografii. Zaś relacje z podróży, posiadające elementy reportażu, zdawali: Jan Potocki – Podróż do Turek i Egiptu, i Julian Ursyn Niemcewicz – Podróże po Ameryce. Za pierwszy reportaż można uznać Pracownię Suchodolskiego J.I. Kraszewskiego, zamieszczony w „Tygodniku Petersburskim” w 1838 r. Gatunek ten ukształtował się w pełni w 2 połowie XIX wieku, dzięki dynamicznemu rozwojowi prasy.
Cechy reportażowe miały listy z podróży, które pisali H. Sienkiewicz i M. Konopnicka. Zawierały się w nich również elementy artystyczne, ważny był opis, ale i sposób opisu.
Wiek XX przyniósł stabilizację gatunkową reportażu, elementy artystyczne pojawiały się głównie w celu ubarwienia wypowiedzi. Za wybitnych przedstawicieli tego gatunku uważa się Melchiora Wańkowicza i jego Bitwę o Monte Casino, Szczenięce lata, Na tropach Smętka. Ważnym i aktywny reporterem był K. Pruszyński, który pojawiał się tam gdzie działo się coś ważnego.
Znaczną popularność reportaż zyskał wśród dziennikarzy powojennych, stanowił on bardzo ważny gatunek dla K. Kąkolewskiego, H. Krall czy R. Kapuścińskiego. K. Kąkolewski ma w swoim dorobku kilka zbiorów reportaży, w których porusza często spraw bulwersujących. Z kolei reportaże Hanny Krall opowiadają głównie o życiu doświadczonym przeżyciami wojennymi. Krall ukazuje przede wszystkim ludność żydowską, która naznaczona piętnem wojny, nie potrafi się odnaleźć w ówczesnym życiu. Reportaże Kapuścińskiego to najczęściej reportaże podróżnicze, jednak pod fabułą opowiadanych zdarzeń i historii kryje się czasami obraz prawdziwych stosunków społecznych, tak czytano Cesarza, który mówiąc o Etiopii, mówił o socjalizmie.
Reportaż wciąż pozostaje bardzo popularnym gatunkiem, jednak dalej jego usytuowanie może sprawiać trudności. Pozostawienie reportażu na granicy literatury i faktu, otwiera drogę różnym sposobom pojmowania i wykorzystania tego gatunku. Jak wiemy cel reportażu pozostaje zawsze ten sam; jest nim informowanie, relacjonowanie, opowiadanie wydarzeń. To jednak autor funkcjonalizuje reportaż, nadaje mu kierunek i konkretny kształt, który w zależności od użytych środków może spełniać dodatkowe funkcje. Tak jest w przypadku reportażu literackiego; autor, najczęściej pisarz, pracuje również nad stylem, środkami artystycznymi, indywidualizacją języka postaci, konstrukcją reportażu. Taki reportaż nie powstaje tylko po to żeby informować o czymś, ale również żeby sprawiać przyjemność w czytaniu. Często możemy odnaleźć elementy fikcyjne, które jednak powinny się zmieścić na poziomie stylu, wtedy służą obrazowości, nie mogą one jednak sprawiać, że czytelnik traci orientację między rzeczywistością a fikcją.

 

Answer 2

Reportaż teoretyczny

Gatunek reportażowy należy do tych form wypowiedzi, które nie poddają się jednoznacznym i bezdyskusyjnym klasyfikacjom. Jakkolwiek za klasyczne cechy reportażu uznaje się aktualną interwencyjność i sprawdzalność, to jednak każda z naukowych prac poświęcona zagadnieniu reportażu wskazuje na brak jego wyczerpującej definicji. Wynika to z rozwojowych procesów, jakim gatunek ten podlega, a ściślej z jego amorficzności. Złożoność wiąże się z „podwójnością” reportażu, jest on bowiem „samodzielnym, literacko-artystycznym rodzajem twórczości dziennikarskiej”