Alfred Szklarski ur. 21 stycznia1912 w Chicago, zm. 9 kwietnia1992 w Katowicach– pisarz literatury młodzieżowej. Publikował także pod pseudonimami Alfred Bronowski, Fred Garland, Aleksander Gruda, Alfred Murawski (w czasie okupacji)
Alfred Szklarski przyjechał do Polski ze Stanów Zjednoczonych w 1926 roku. Początkowo mieszkał we Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932-1938 studiował na Akademii Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym.
W czasie okupacji opublikował w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta powieści dla dorosłych 1942 – Żelazny pazur, 1943 –Krwawe diamenty, 1944 – Tajemnica grobowca. Powieści te były opublikowane pod pseudonimem. Od sierpnia 1944 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a następnie w Katowicach. W roku 1949 sądzony za publikacje wgadzinówkach m.in. NKW, skazany na karę 8 lat więzienia, zwolniony z więzienia w roku 1953. W latach 1954-1977 był redaktorem w katowickim wydawnictwie „Śląsk”.
Alfred Szklarski był laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i odznaczeń, między innymi „Orle Pióro” (1968), Orderu Uśmiechu (1971) orazNagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży (1973, 1987). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
Alfred Szklarski ur. 21 stycznia 1912 w Chicago, zm. 9 kwietnia 1992 w Katowicach– pisarz literatury młodzieżowej. Publikował także pod pseudonimami Alfred Bronowski, Fred Garland, Aleksander Gruda, Alfred Murawski (w czasie okupacji)
Alfred Szklarski przyjechał do Polski ze Stanów Zjednoczonych w 1926 roku. Początkowo mieszkał we Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932-1938 studiował na Akademii Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym.
W czasie okupacji opublikował w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta powieści dla dorosłych 1942 – Żelazny pazur, 1943 –Krwawe diamenty, 1944 – Tajemnica grobowca. Powieści te były opublikowane pod pseudonimem. Od sierpnia 1944 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a następnie w Katowicach. W roku 1949 sądzony za publikacje wgadzinówkach m.in. NKW, skazany na karę 8 lat więzienia, zwolniony z więzienia w roku 1953. W latach 1954-1977 był redaktorem w katowickim wydawnictwie „Śląsk”.
Alfred Szklarski był laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i odznaczeń, między innymi „Orle Pióro” (1968), Orderu Uśmiechu (1971) orazNagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży (1973, 1987). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich